After You 19

5 2 0

ni shanays23

ni shanays23

Z A N N A H

The thought of him, also hurting gives me hope.Hope that our relationship still have its chance. Pero ang sakit sa mata niya ay nawala na lang bigla. Napalitan ito ng galit at pandidiri.

"Oh... we have our visitor," sabi niya kaya napatingin sa gawi ko si Samantha.

Hindi maipagkakaila ang gulat at pagkabigla sa mga mata niya. Pero hindi yun ang nagpataka sakin.

Dahil sa patuloy kong pagtitig sa kaniya, nakita ko ang emosyong hindi ko aakalaing makikita ko sa kaniya.

Takot...

Hindi ko alam kung para saan ang takot na yun, pero nagbigay yun ng kunting ginhawa sa 'kin. Sa hindi malamang dahilan.

"What are you doing here?" Drey asked. Madiin at seryuso ang boses niya, kaya hindi ko mapigilang manlamig.

"D-drey... p-please let-t's t-talk..." Hindi ko alam kung naintindahan niya ang sinabi ko dahil nauutal ako, pero nawala yun nang malakas siyang tumawa.

His laughter envaded the whole place, na kahit may instrumental music pa, rinig na rinig mo pa rin ang tawa niya.

Pero hindi yun tawang masaya because that laugh sounds sarcastic, fake, and not real.

"Oh, the bitch wants to talk to me. What a desperate."

Sa buong buhay ko hindi pa ako nasabihan ng ganung bagay. I'm not bitch and desperate, dahil sabi pa nga nila I already have the beauty and brain. Mabait din daw at masipag. Wala silang maipanglalait sakin dahil perpekto na daw ako.

Pero lahat ng sinabi ng ibang tao, nagiging walang kwenta yun kapag sa bibig na mismo ni Drey nagmula ang lahat.

Am I really a bitch? A slut? Desperate? Lahat ng mga salitang yan, palagi niya yung sinasabi sakin simula nung araw na yun.

The day when he started looking at me like trash. Like I'm nothing to him. It hurts... really. Pero anong magagawa ko? Tumigil dahil sa mga sinasabi niya? No, hindi ko gagawin yun.

Not now...

My tears ang continue streaming down my face. Paunti-unti. Nahigit ko ang aking hininga ng maglakad si Drey sakin. Nasa loob pa rin ako ng elevator.

Hinawakan niya ang pisngi ko, sa pag-aakalang sasaktan niya ako, napaatras ako. Pagak itong tumawa at muling lumapit sakin. He caressed my face just like he used to do.

Smooth and sweet.

"So, you want us to talk?" The sound of his voice is sweet and gentle.

Kaya ang nagawa ko lang ay ang tumango at maliit na ngumiti sa kaniya.

★ S H A N A Y S 2 3 ★