Winners//Park Jimin

Mahkeme

İyi okumalar💜

Yarın olmuştu. Beklenen yarın .İlk defa bu davada mahkemede karşı taraf olarak yer alacaktım. Gerçi mahkeme olmayacaktı. Tabii Jimin halledebilirse...Tek yapabileceğim şey ona güvenip olanları izlemek. Bunu halletmesi lazım. Yeni tanıştığım birine güvenmemem gerekir zaten güvenmiyordum ama bu konuda başka şansım yoktu. Elimden bir şey gelmezdi. Sonunda mahkeme salonundaydık. Jimin'de mahkemede arkada oturanlardan biriydi. Biz çoktan yerleşmiştik. Karşı tarafı bekliyorduk sadece. Benim yerime kimi koyduklarını merak ediyordum. Mahkemenin başlamasını beklerken bazı şeyleri kontrol ettim. O sırada karşı taraf yerin geçmişti. Meraklı gözlerle oturan kişiye baktım. Ve yine şok olmuştum.
Karşı tarafın avukatı Taehyung'tu.

Hadi ama bu kadar talihsizlik! Bu fazlaydı ama benim hatamdı. Tahmin etmem gerekirdi. Onun işinin ehli olduğunu tüm camia biliyordu. Aksi bir hareket saçma olurdu asıl.İş başka dostluk başkaydı.Dost olabilirdik ama yenilmeye tahammül edemezdim.Üzgünüm Taehyung şansın yok.Tek isteğim bu durum aramızdaki bağı bozmaması.Off hayır yani başka insan mı yoktu?

Taehyung'a baktığımda ortada önemli bir şey yokmuş gibi bana samimi bir gülümseme veriyordu.Taehyung'u biliyordum.Onun içinde iş başka dostluk başkaydı.Elinden geleni yapacaktı.İçimden bir ses her şeyin boka sarmaya başlayacağı noktanın bu olduğunu söylüyordu.Bardağın dolu tarafına bakarsam kendime denk bir rakibim vardı.Rekabeti severim sıkıntı yok bu yüzden.Mahkemenin başlamısına son dakikalara gelmiştik.Arkada oturan insanların arasında gözlerimle onu aradım.Bu bana bir şeyi hatırlatmıştı.

Onu  gördüğüm ilk günü... Gene o arkadaki insanların yanında oturuyordu ama benim yerim değişmişti.Ona karşı olan bakışlarım değişmişti.Ona ilk gün gerçi onun hangisi olduğunu bile bilmiyordum o gün.Yine onu gözlerimle aramıştım.Merakla bakıyordum etrafa o zaman hangisi o diye.Şimdi onun hangisi olduğunu biliyordum.Ben göz gezdirirken göz göze gelmiştik.O an fark ettim onunda bana baktığını.Kendinden emin bir şekilde bakıyordu.Stresim biraz azalmıştı çünkü bu işi halletmesi için ona bırakmıştım.Güvenimi sarsmasa iyi ederdi.Hakimin gelişi ile hepimiz ayağa kalmıştık.Ardından tekrar yerimize oturmuştuk.Hakim mahkemeyi başlatmıştı.Gözümü hakimden ayırmıyordum.Davaya başvuran biz olduğumuz için ilk karşı tarafa söz vermişti hakim.Taehyung ayağa kalktı savunmasını yapacaktı.Ona baktım.Bana bakmıyordu.Cümlelerine başlamadan önce hakime sonra bana baktı.Bakışlarını tekrar hakime çevirip konuşmaya başladı.Onunla beraber bende hakime bakmaya başladım.Taehyung'u pek dinlemiyordum açıkçası.

Azda olsa duyduklarımdan anlamış olacağım üzere Taehyung konuşmasının sonlarına geliyordu.Tekrardan ve tekrardan sorun şu ki hakim hala turp gibiydi.Kafamın anında arka tarafa çevirdim.Jimin'e baktım.O da bana baktı.Gözlerimi büyülttüm.Ona hiç güvenmemeliydim ama o rahatından hiç ödün vermemişti.Endişe,tereddüt hiç biri yoktu.Madem bu kadar emindi hakim neden hala bayılmadı?Şimdi sıçmıştık ama en kötüsü nasıl sıvayacağımızı bilmiyordum.Hala Jimin'e bakıyordum.Belki endişelenir falan diye.Durumun ciddiyetinin farkına varır diye.Nafile.

Taehyung cümlelerinin sonuna geliyordu.Bir anda mahkemede tok bir ses yankılandı.Kafamı hemen çevirdim.Hakim bayılmış ve öne doğru düşmüştü.İnsanlar yardım etmek için koşuşturmaya başlamıştı.Mahkemede gürültü oluşmuştu.Çaktırmadan gülümsedim.Yanımda insanlar olmasa kahkaha atardım.

Jimin'e baktım bana baktı.Bana göz kırptı.Bu sanki şey gibiydi."Ne sandın?" bakışı gibiydi.Düşüncelerimin haksız çıkması baya iyi olmuştu.Ardından eliyle bana çıkalım işareti yapmıştı.Dosyaları toparlıyıp Jimin'in yanına gittim.

+İyi iş çıkardın.

-Bu dünya da tek iyi sen değilsin Avukat Hanım.Bizde bir şeyler biliyoruz.