Sevgili önümüzdeki hafta hikayemin son bölümü olacak; lütfen, sona geldiğimizde geri bildirimlerinizi ve incelemelerinizi takdir edeceğim.
Bu bölüm, üzerinde mütevazı bir araştırma yaptığım bazı Tecavüz ve Cinsel Travma terapilerini içerecek; Mükemmel bilgiye sahip olduğumu iddia etmiyorum ve yanlış bir şey söylediysem özür diledim.
Dolunay, yatak odası, gözlerindeki yıldızlar.
Dün gece, ilk kez fark ettim.
Aramızdaki parıltı çok doğru geliyordu.
Yatağın kenarına oturduk ve sen dedin ki
"Böyle hissedebileceğimi hiç bilmiyordum."
Bugün aşk çok zor olabilir.
Ama benim bildiklerim farklı.
Çünkü seninleyken dünya dönmeyi bırakıyor
Artık seni sevebilir miyim?
Gün doğumu, zaman uçar, bir rüya gibi gelir.
Yakın olmak, nefes almak, inanması zor
Dünyada yedi milyar insan
Seni bulmak bir mucize gibi.
Geriye sadece bu harika kalıyor.
Artık seni sevebilir miyim?
Seni Artık Sevebilirmiyim-Reneé Dominique
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ceren oturma odasında Kadar ile oynuyordu.
"Gülümse küçük balkabağım aşkım bu elbisenin içinde çok tatlısın" diye seslenen Kadar annesine gülümsedi.
"Baban gelmeden fotoğraf çekelim, kafandaki yay için beni azarla... Kafana bir şey koyduğumda sinirleniyor küçük domuzcuk .........evet baban sevmiyor Modadan hiç anlamıyorsun, seni rahatsız ettiğini ve kulaklarını acıttığını düşünüyor, hadi gülümse, resimleri babaannene, büyük anneannene ve Civan amcana göndermemiz lazım, onları istedi",
Sert Civan isminin yanından geçen Damla durup Ceren ve Kader'e döndü.
"Merhaba," Ceren'in telefonu çaldı. Ceren gülümseyip telefonu açtı.
"Merhaba aşkım resimleri gördün mü? Beğendin mi? Hahaha .... tabii ki annesi gibi, evet Civan, İstanbul'dayız, evet şu an iyi" Damla orada durmuş konuşmayı dinliyor; Ceren onun hala orada olduğunu fark etti ve ona baktı.
