Trapped ✔ (Alpha Sigma Omicron #1)

20. What the Heart Says

CHAPTER TWENTY

Hindi pa lumulubog ang araw nasa dalampasigan na kami ni Trigger. May dala siyang picnic cloth at kagamitan sa pag-iihaw. Mayroon din doong fresh seafoods na hinuli namin kahapon nang isama niya akong mangisda.

Gusto naming panoorin ang paglubog ng araw. Sunset is beautiful and a constant reminder that endings aren't always tragic. Iyon lang yata ang magandang pagtatapos.

Trigger did the set up. Nakaupo lang ako sa buhanginan at pinanonood ko siya. Seryoso itong nagpapaypay ng uling na umuusok para maging baga. I was smiling the whole time.

I felt happy being with him and the mere sight of him gives me satisfaction. He wasn't the same Trigger before. He is a lot better. But better or worst, I learned to love him.

Yes, I love him.

Nang maayos niya ang pag-iihawan, bumalik siya sa akin at kinuha ang mga tupperware na may lamang iba't ibang putaheng hindi pa luto. Mag-iihaw kami ng isda, mayroon ding karneng marinated na iihawin, gumawa rin ako ng hotdogs at marshmallows na nakatusok sa stick.

Tinulungan ko si Trigger sa pag-iihaw ng mga pagkain namin. Ako ang nagsisilbing taga-paypay para lumakas ang bagang apoy. Siya naman ang nagbabaliktad sa mga putaheng nakasalang sa apoy.

My whole stay in the island became peaceful so far. Masaya akong nakabalik ng isla kasama si Trigger. Trigger is always with me. Walang tauhan ang pumapansin sa akin. They are treating me as if I'm not existing which is good.

Armado pa rin sila gaya ng dati. And they still bring the eerie ambiance. Madalas ko ring makita si Jianyu, iyong lalaking Chinese, he would always say hi to me. Kinakausap ako nito na para bang ang tagal naming magkaibigan. Tapos tatawa lang ito kapag makikita niya ang madilim na ekspresyon ni Trigger.

"I'm contented with this. Masaya ako sa ganito lang, Trigger. Kalma at walang gulo," biglang wika ko. Sumandal ako kay Trigger. Hinalikan niya ang tuktok ng ulo ko.

"If that's what you want, we'll try to make it happen." Napairap ako at pinigilan kong mapangiti.

Pa-fall ka masyado, Trigger!

Humarap sa akin si Trigger at pinanggigilan niya ang pisngi ko. "Don't try hiding your smile." Nakangisi niyang turan.

"I'm not smiling!" I yelled.

Mas lalong lumaki ang ngisi niya. "Talk to my dick."

Pinaghahampas ko siya sa dibdib. Tawa naman ito nang tawa. Kahit kailan talaga, ang manyak ng isang ito.

Inalis ni Trigger ang mga pagkaing luto na at ibinigay iyon sa akin. Inilagay ko iyon sa container at ibinaba sa picnic cloth, pasimple akong kumuha ng isa. I was munching the hotdog when Trigger sat beside me.

Inalok ko siya ng kinakain ko pero hindi naman siya kumagat sa kinakain ko. I pouted. I should have offered him the food in the tupperware, not what I'm eating. That's just—iniharap niya ako sa kanya. He kissed me.

Napanganga ako sa pagkabigla. That's his cue to enter. He explored my mouth with his tongue. His tongue got the slice of hotdog I bit.

Halos mabulunan ako ng sarili kong laway nang kumalas ang labi niya. I gaped at him.

"That's gross!" sigaw ko sa kanya.

He shrugged. "And you liked it." he laughed. Inirapan ko siya.

Inakbayan niya ako at humarap kami sa dalampasigan kung saan lulubog ang araw. Nagpapalit na ang kulay ng ulap. I heaved a sigh of relief. I'll never get tired of doing this with Trigger. May inilagay siya sa kamay ko. Napatingin ako roon. It is a polaroid camera.