"İyi o zaman sadece on saniyen var ya sen kendi yönteminle çıkarırsın o ruju dudaklarından ya da ben kendi yöntemlerimi kullanırım." Manfredo acımasız bir şekilde gözlerime bakıp yeşillerindeki parıltıları artırarak bana asla istemeyeceğim bir şeyi kafasında planladığını göstermiş oldu ve hemen ardından kafasını geriye atarak dolgun dudaklarının arasına cebinden çıkardığı bir sigarayı yerleştirip yaktı. Sigaranın dumanını derince içine çektikten sonra da sigarayı dudaklarının arasından yavaşça ayırdı ve dumanı havaya üfleyerek gözlerini yeniden dudaklarıma dikti.
"On."
"Baba lütfen..."
"Dokuz, Josefina." geri sayım yapmaya başlayan babama bu saçmalığı durdurması için yalvarmam tam da beklediğim gibi hiçbir işe yaramayıp onu daha da öfkelendirirken dudaklarımdaki ruju çıkarmak için avucumun içini dudaklarımın üstüne bastırdım ve olanca gücümle dudaklarımı ezip ruju çıkarmak için çabalamaya başladım.
"Sekiz."
"Yedi."
"Altı."
"Beş."
"Olmuyor!" avucuma bulaşan ruja rağmen dudaklarımdaki histen rujun çıkmadığını bildiğim için öfkeyle bağırırken Manfredo yüzüne geniş bir gülümseme yerleştirdi.
"Dört."
"Üç."
"İki." son bir saniyem kalmış olduğunu bana tehlikeli bir tınıda çıkan sesiyle mırıldanan babama çaresizlik içinde dönüp avucumu dudaklarımdan çekerken Manfredo kısık sesli bir kahkaha atıp daha yarısını bile içmediği sigarasını yere atıp hala yanmakta olan ucunu ayakkabısıyla yavaşça ezdi.
"Bir ve bitti güzel kızım."
*Puttanella
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tisya +18
General Fiction"Bak gelirken senden bahsettiklerini duydum. Peçe takma sebebinden bahsediyorlardı. Kimsenin seninle evlenmek istemediğini söylediler. Babanın öfkesine de kendi gözlerimle şahit oldum zaten. O yüzden sana bir önerim var." adam tüm patavatsızlığıyla...
