Şeker Baba ( Camren G!P )

20.Bölüm

KEYİFLİ OKUMALAR.

Camila'nın Bakış Açısı:

Dün Lauren beni bir Çin restoranına götürdü. Ailesiyle tanıştım, çok sevimlilerdi. Onları görmek için can atıyordum, tek kızlarının benim gibi zavallı bir kızla takılmasından tiksineceklerinden korktum. Babası ellilerindeydi, uzundu ve gri saçları vardı ama hala iyi durumdaydı, Lauren'da bulabileceğiniz o çekiciliğe, o eğlenceli küçük görünüme ve o baştan çıkarıcı gülümsemeye sahipti. Baba-kız oldukları inkar edilemezdi. Annesi güzel bir kadındı, yaşına göre zarif ve çekiciydi. Konuşma tarzından, duruşundan iyi bir eğitim almış olduğu anlaşılıyordu. Bana annemin ne yaptığını sorduklarında o an biraz panikledim, onları gücendirmeden nasıl cevap vereceğimi bilemedim. Annemin sadece temizlikçi olduğunu ve ayrıca onların şirketinde çalıştığını öğrenirlerse nasıl tepki vereceklerini bilmiyordum. Annemin işinden utanmıyorum, onunla gurur duyuyorum, sadece bugün toplumumuzda insanlar işinizi göz önünde bulundurdukları için sizi küçük görüyorlar. Her mesleğin bir değeri vardır ve bu insanlar da insandır, çöpçü de olsa iş adamı da olsanız saygı duyulmalıdır.

Akşam pürüzsüzdü, yemek yiyor ve Lauren'in projesinin ne kadar ileri gittiği hakkında konuşuyorduk. Babası ona Shawn'la yakın arkadaş olmasını istediğini sorduğunda neredeyse suyumu tükürecektim çünkü o ve Shawn'ın babası en iyi arkadaş gibiydiler. Lauren derin bir nefes aldı ve ona deneyeceğini söyledi, ama hiçbir şey için söz vermedi, zaten Normani olduğu için normalde başka bir en iyi arkadaşa ihtiyacı yoktu. Hafta yeniden başlamıştı, bu da dersim olduğu anlamına geliyordu. Bu sabahtan beri Dinah sürekli şikayet ediyor, Lauren'la yakın şeyler yaptığıma inanamayacağını ve telefonu zorlayanın o olduğu halde açmaya cesaret ettiğimi söyledi. Bana bitki çayı içip içmediğimi sordu çünkü telefonda inlerken sesim güçlü çıkıyordu. Onun aptal sorularına daha fazla dayanamıyorum, bazen gerçekten normal olup olmadığını ve zihinsel engelli olup olmadığını merak ediyorum. Austin masamıza yaklaştığında şimdi masada Dinah ile yemek yiyordum.

"Hey Camila! M-merhaba Dinah." Dinah'dan korktuğunu söyleyebilirim, onu hiç sevmedi ve bugün daha da az. Bana bu adamdan uzak durmam gerektiğini söylüyor çünkü ona güvenmiyordu. Benim için endişelendiğini biliyorum ama bence fazla paranoyak.

"Naber?"

"Hım, sana sormak istedim, aslında bu Cuma gecesi, evimde büyük bir parti vereceğim, herkes olacak. Yani, merhaba demek için gelebilir misin bilmiyorum? Ya sen' Dinah partimize de hoş geldiniz!"

"Hayır teşekkürler." Dinah kuru bir şekilde cevap verdi. Ona dirsek attım ve susmasını sağladım.

"Davet için teşekkürler Austin, bunu düşüneceğim, sana ne diyeceğim." Ona, gitmeyeceğimi bilsem de direkt reddetmek istemediğimi söyledim.

"Güzel, görüşürüz!" ayrılıp arkadaş grubuna katıldı. Bazıları omzuna dokunur ve bize bakardı. Bu şaşırtıcı değil.

"Gitmeyeceğine emin ol."

"Partilerin benim işim olmadığını çok iyi biliyorsun." Bugün okulu geç bitiriyordum ama yine de Lauren'i görmeye gitmem gerekiyordu, birbirimizi görüp aramamız bir tür rutin haline geldi.

Keana'nın bakış açısı:

Bugün ilk adımı atmak niyetindeyim. Planım Camila'yı bir an önce buradan çıkarmak. Bu kız beni gerçekten sinirlendirmeye başlamıştı ve Lauren'ın ayaklarının dibinde olduğunu bildiği için dayanılmazdı. Onunla tanıştıktan sonra günlük hayatı hakkında casusluk yaptım, nerede okula gideceğini, arkadaşlarının kim olduğunu öğrenmek istedim. Lauren'in Camila'yı kampüse götürdüğü gün vardı. Herkesin önünde öpüşmüşlerdi ve arkadaş grubuyla birlikte olan bir adam vardı, basketbol grubunun bir parçasıydı. Camila'yı gördüğünde kendine dokunuyordu. Eminim onu ​​çıkarmam için bana yardım edebilir, idare etmesi kolay, genç ve aptal görünüyor. Bu yüzden onunla konuştum ve niyetimi açıkladım. Başlangıçta şüpheciydi ama sonunda kabul etti. Artık binanın önündeydim. Kendimi her zaman Jauregui adıyla devasa ofisimde bu binanın tepesinde hayal ettim, bu günü gerçekleştirmek için elimden geleni yapacağım. Resepsiyona gitmeye tenezzül bile etmedim, zaten alışmaları gerekiyordu çünkü yakında onların patronu olacaktım.