Şeker Baba ( Camren G!P )

12.Bölüm

Bu bölüm @twicecokseverim için gelsin

KEYİFLİ OKUMALAR. kullanıcıdan bahset

Camila'nın Bakış Açısı:

Dün Lauren'in en önemli işbirlikçilerinden birine etrafı göstermem gerekti, ona bir iyilik yapmak istedim çünkü zaten benim için çok şey yapmıştı ve bunun büyük bir proje olduğunu bildiğim için tereddüt etmedim. Shawn'ın aklında ne olduğunu çok iyi biliyordum ama aramızda hiçbir şey olmayacaktı. Shawn çok iyi bir adam, çok kibar ve ziyaretten hemen sonra beni eve götürdü. Benden telefon numaramı rica etti, hayır diyemedim ama iş için olduğunu düşündüğüm için verdim.

Lauren'in biraz üzgün olduğunu biliyorum, yüz ifadesinin bozulduğunu gördüm ama kıskandığında çok ateşli oluyor. Ona bir mesaj göndermeye karar verdim çünkü dünden beri benimle konuşmadı.

Babama: Merhaba baba, ne yapıyorsun? Onu böyle çağırdığımda sevdiğini biliyorum.

Babamdan: Hiçbir Şey Sen? Tamam, gerçekten üzgün.

Babama: Hiçbir şey :) seni özledim

Babamdan: Ben de seni özledim. Yarın seni getireceğim ve yemeğe gidelim mi? En iyi arkadaşımla olacağım, belki Dinah'ı da yanına alabilirsin?

Babama: Mükemmel! ben yatıyorum iyi geceler baba :*

Babamdan: İyi geceler bebeğim :) Bana uzun süre dayanamayacağını biliyorum. )

Lauren'in Bakış Açısı:

Hala Camila'ya kızgındım, endişelenmeme gerek olmadığını biliyorum ama Hanbin'in ondan hoşlandığını ve günün geri kalanını birlikte geçirdiklerini bilmek beni kötü bir ruh haline sokuyor.

"Yoo, o surata ne oldu? Şeker bebeğin sana kötü bir oral seks mi yaptı?"

"Komik değil Mani. Camila iyi bir işi düşündüğünden daha iyi yapıyor."

"Peki neden huysuzsun?"

"Dün iş arkadaşlarımdan biri olan Shawn ile tanıştım, birlikte büyük bir proje üzerinde çalışacağız."

"Tamam ama seni huysuz yapacak bir şey göremiyorum."

"AMA Camila'yı gördüğünde aklından ne geçtiğini hemen anladım, Camila onun rehberi olduğu için günü birlikte geçirdiler."

"OOOOOH ŞİMDİ ANLADIM." gülümsedi.

"TEŞEKKÜR EDER MİSİN?" kaşlarını çattı.

"Mani tanımıyorum, sadece... ahhh... Bazı erkeklerin Camila'ya yakın olmasından hoşlanmıyorum..." İç çektim. Gerçekten neden böyle olduğumu bilmiyorum, hiç böyle hissetmemiştim, kafam çok karışık.

"Merak etme Romeo, acele etme, anlayacaksın." Normani omuzlarımı okşadı.

"Evet, yani yarın onu alacağız değil mi?" Başımı salladım.

"Ona arkadaşını getirmesini söyledin mi?"

"Evet, playboy'a söyledim. Ama çok açık olma, onu korkutabilirsin." Şimdi omuzlarını sıvazlama sırası bendeydi.

Normai ile arabadaydım, Camila'nın üniversitesine gidiyorduk. Onu zaten uzaktan gördüm, en iyi arkadaşıyla konuşuyordu. Kahretsin, yüzünü özlemiştim, bana bir kereliğine çok sakin görünen Normani ile arabadan indim, onu öpmekten kendimi alıkoydum ama aniden kollarını boynuma doladı ve beni nazikçe öptü.