Şeker Baba ( Camren G!P )

36.Bölüm

KEYİFLİ OKUMALAR.

üçüncü kişinin bakış açısı:

Davetliler doğum günü partisini tek tek terk etti. Geriye sadece Lauren, Camila, Dinah, Normani, Lucy ve Veronica kaldı. İşleri düzene sokmak, masaları temizlemek, bardakları ve tabakları yıkamak ve çöpleri çıkarmak için birbirlerine yardım ettiler. Lauren eve gelmeleri için ısrar etmişti, sürpriz partiyi planlayarak çok şey yaptıklarını düşündü ve bunun için minnettardı. Normani ve Dinah kısa süre sonra eve geldiler çünkü Normani ertesi sabah erken kalkmak zorunda kaldı çünkü önemli bir toplantısı vardı. Lucy otobüse binip evine dönmek istedi ama üçü saat çoktan geç olduğu için onun için çok tehlikeli olduğunu düşündüler. Lauren onu geri getirmeyi teklif etmişti ama Bambam bu kız hakkında daha fazla şey öğrenme fırsatını yakaladı.

"Hayır Lauren, bu gece kız arkadaşınla kal! Ateşli kızla ben ilgilenirim." bir kolunu Lucy'ye doladı ve Lucy artık savaşmak için zaman kaybetmedi.

"Çabuk ol ve sana yemin ederim kötü bir fikrin varsa seni kendi ellerimle öldürürüm." Lucy ona tüylerinizi diken diken edebilecek bir ifadeyle davrandı.

Ayrılmadan önce Lauren'ı kollarına aldı ve ona mutlu bir doğum günü diledi, ama çok çabuk, sarılmanın çok uzun sürdüğünü bulan kıskanç Camila tarafından kesintiye uğradılar. Lauren ve Camila temizliği bitirdiler ve çok yorgun oldukları için yarın devam etmeye karar verdiler. Kanepede oturdular, bacakları ve kolları ardına kadar açık, gözleri yarı açıktı. "Bebeğim?"

"Hmm?"

"Bugün için teşekkür ederim. Kimsenin benim için doğum günü partisi yapmasını beklemiyordum. Biliyorum çok zamanınızı aldı ve teşekkür ederim çünkü aldığım en güzel hediyelerden biri." Camila başını Lauren'a çevirdi ve yüzünü nazikçe okşadı.

"Rica ederim tatlım. Bu gece seni mutlu edebildiğim için mutluyum."

"Ah Karla Camila beni her gün mutlu ediyorsun." Lauren, yanağında olan kız arkadaşının elini okşuyordu.

Nasıl bu kadar kısa sürede bir insana aşık olabiliyordu. Bir insan hayatındaki her şeyi nasıl değiştirebilirdi. Cevabı yoktu ve bir daha alacağından da emin değildi ama bildiği şey onu Camila olduğu için sevdiğiydi.

"Tatlı bir şeyler yemek istiyorum. Benimle mutfağa geliyor musun?" Camila şehvetli bir tonda sordu, bu kız hiçbir şey yapmadan birkaç saniyede bir odanın havasını değiştirebildi. Bu kız ne kadar güçlüydü. Lauren tezgahta Camila'nın buzdolabını açıp bir şişe krem ​​şanti çıkarmasını izliyordu.

"Biraz çilekle mi yiyeceksin?"

"Hayır, böyle yemeyi seviyorum..." Camila Lauren'ın önünde durdu. Tüm jestleri ve hareketleri ağır çekimdeydi ve Lauren çok fazla içip içmediğini merak ediyordu. Şişenin kapağını açtı ve çırpılmış kremayı diline yaymak için bastırdı. Lauren aynı anda tükürüğünü yuvarlayıncaya kadar kremi yavaşça yuttu. Nefes almakta güçlük çektiğini hissetti.

"Biraz istemek?"

"Beni besle." Birbirlerinin gözlerinin içine bakarken Camila tezgahın etrafında yürüdü. Lauren, Camila'nın önünde durması için biraz geri çekildi. Lauren ellerini ince beline doladı ve Camila'nın üzerine oturması için onu kaldırdı.

"Ağzını aç baba." Lauren Camila'nın dediğini yaptı, ağzını açtı ve Camila içine bir miktar krem ​​şanti koydu. Camila onun yutkunmasını bekliyordu ama tam tersine Lauren'ın gözleri onun daha ilginç bir şey beklediğini anlamasını sağladı.

"Paylaşmak gibi ha?" Camila sırıttı çünkü yaramaz fikrini anlamıştı ve belki de o kadar da kötü değildi. Camila Lauren'a doğru eğildi ve dilini emdi. Yumuşak krem ​​şantiyi tadarken Camila'nın dili onunkini okşadı.