#កោះជេជូរ
បន្ទាប់ពីរៀបចំសម្លៀកបំពាក់និងកន្សែងសម្រាប់ជីមីនរួចរាល់នាយក្រាស់ក៏ចុះមកខាងក្រោមវិញតែមិនឃើញរាងតូច ពេលក្រឡេកភ្នែកទៅខាងក្រៅឃើញគេកំពុងឈរអោបដៃរួញខ្លួនមើលទឹកសមុទ្រ។
" មិចក៏អូនមកឈរនៅទីនេះ? ដឹងទេថាវាត្រជាក់អាចធ្វើអោយអូនឈឺបាន... " យ៉ុនហ្គី យកអាវក្រៅខ្លួនមកដណ្ដប់លើខ្លួនរាងតូចហើយអោបគេពីក្រោយដើម្បីអោយមានភាពកក់ក្ដៅព្រោះអាកាសធាតុនៅទីនេះពេលយប់គឺត្រជាក់ខ្លាំងណាស់
" បងដឹងទេ? តាំងពីម៉ាក់ចាកចេញទៅអូនមិនដែលមកទីនេះឡើយ! " ឧទានទាំងមុខសោកសៅ
" តែពេលនេះបងនាំអូនមកហើយ អូនសប្បាយចិត្តទេ? "
" បាទអរគុណបងណាស់....បងហា៎! ហេតុអ្វីបងមិនទៅអាមេរិកជាមួយស៊ូជី? អូនសុំទោសដែលសួរបងរឿងនេះ " ជីមីន មុនដំបូងចង់ដឹងមូលហេតុដែលនាយមិនទៅ ប៉ុន្ដែពេលឃើញទឹកមុខនាយក្រាស់មិនសូវល្អក៏និយាយសុំទោសទៅកាន់នាយ
" ក្មេងល្ងង់! សុំទោសបងធ្វើអី?! មូលហេតុដែលបងមិនទៅគឺ... "
•ត្រឡប់ក្រោយនៅឯព្រលាន្ដយន្ដហោះ
ពេលដែលជុងហ្គុកចេញផុតយ៉ុនហ្គីនិងប្អូនស្រីដើរទៅកន្លែងអង្គុយដើម្បីរង់ចាំបុគ្គលិកហៅពិនិត្យ Passport ពេលនោះរាងក្រាស់ក៏ទាញទូរសព្ទពីហោប៉ៅអង្គុយមើលរូបរាងតូចដែលគេបានលួចថតជាច្រើនសន្លឹកស៊ូជីឃើញក៏អាចទាយដឹងថាបងប្រុសខ្លួនឯងមិនដាច់ចិត្តពីរាងតូចឡើយ។
" បើបងស្រឡាញ់ជីមីនហេតុអ្វីបានជាបងចង់ទៅទីនោះជាមួយអូន ព្រោះតែបងចង់ធ្វើតាមបំណងរបស់ប៉ាមែនទេ? អូនថាបងគួរតែធ្វើតាមបេះដូងខ្លួនឯង កុំដោយសារអូនទើបបងបែកពីមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់ ហើយប្អូនក៏មិនចង់ក្លាយជាអ្នកបំបែកស្នេហាបងដែរ ឥឡូវនៅសល់5នាទី!! អូនថាដល់ពេលដែលបងត្រូវសម្រេចចិត្តហើយ " ស៊ូជី មើលម៉ោងហើយនិយាយជាមួយបងប្រុសដែលកំពុងមើលមកខ្លួន ហើយគេក៏កំពុងគិតថាមិនដឹងថាត្រូវណាអោយប្រាកដទេ ពេលនោះយ៉ុនហ្គីញញឹមហើយក៏អោបប្អូនស្រី
" បងអរគុណអូនណាស់ស៊ូជី! បងស្រឡាញ់ឯងណាស់ ប្អូនស្រីរបស់បង " យ៉ុនហ្គី ស្រាប់តែអោបប្អូនស្រូយ៉ាងណែន ព្រោះគេរំភើបចិត្តណាស់ពីសម្ដីដែលនាងបាននិយាយចេញមក
" ខ្ញុំក៏ស្រឡាញ់បងដែរ បងឆាប់ទៅជីមីនកំពុងរង់ចាំបង " និយាយចឹងហើយនាយក្រាស់ក៏អូសវ៉ាន់លីចេញពីព្រលានយន្ដហោះហើយហៅតាក់សុីសម្រាប់ធ្វើដំណើរទៅរកម្ចាស់ចិត្ត។
#បច្ចុប្បន្ន
" បងមិនទៅទីនោះ ដឹងទេថាខ្ញុំខំបោះបង់ការប្រឡងដ៏សំខាន់ដើម្បីមកជូនដំណើរបង តែមើលចុះមិនបានមកជួបបងហើយ បងមិនមករកខ្ញុំទៀត ឬមួយខ្ញុំមិនសំខាន់ដូចដែលបងនិយាយ?! " រាងខឹងបន្ដិចព្រោះគេមិនបានទៅហើយថែមទាំងមិនមករកគេទៀតឬមួយគេមិនសំខាន់ដូចដែលបាននិយាយ
" អ្នកណាថាអូនមិនសំខាន់សម្រាប់បងនោះ អូនជាអ្នកដំបូងហើយក៏ជាអ្នកចុងក្រោយដែលបងចង់នៅក្បែរ " យ៉ុនហ្គី អោបរាងតូចនិយាយសម្ដីផ្អែមដែលធ្វើឱ្យជីមីនញញឹមបិទមាត់មិនជិតទេ
" ពិតមែនហេ៎! ចឹងបងក៏បកស្រាយមកថា ថ្ងៃនោះបងទៅណា? " ជីមីន ក៏មិនព្រមជឿសម្ដីប្រុសព្រានងាយៗដែលត្រូវតែសុំហេតុផលអោយច្បាស់សិនមុននិងជឿ
" ថ្ងៃនោះបងថាទៅរកអូននៅសកលវិទ្យាល័យប៉ុន្ដែដោយសារមានរឿងខ្លះដែលបងត្រូវធ្វើជំនួសប៉ា ទើបមិនបានទៅរកអូនរហូតដល់ពេលដែលអូនទៅលេងក្លឹបមានកូនចៅតេមកប្រាប់ទើបប្រញាប់ទៅរក ពេលទៅដល់បងឃើញអូនគេងលក់នៅក្នុងឡាន យ៉ុនវ៉ូទើបបងប្រញាប់តាមរហូតសណ្ឋាគារ ពេលដែលបងទៅដល់បន្ទប់បងឃើញវាកំពុងលូកលាន់អូន បងពិតជាខឹងខ្លាំងណាស់ " យ៉ុនហ្គី កំពុងរៀបរាប់ហេតុការណ៍ទាំងអស់អោយរាងតូចស្ដាប់តែគេបែបជាបងកាត់
" បងបាញ់គាត់មែនទេ? "
" បើបងធ្វើបែបនោះមែន! បងប្រហែលទៅដេកក្នុងគុកមិនមែនមកឈរនិយាយជាមួយអូនទេ បងថាយប់ជ្រៅហើយចូលទៅខាងក្នុងវិញល្អជាង " យ៉ុនហ្គី បកស្រាយរឿងទាំងអស់អោយរាងតូចបានយល់ពួកគេក៏បណ្ដើរគ្នាចូលទៅក្នុងផ្ទះ។
បន្ទាប់ពីញុំាអាហាររួចរាល់ពួកគេក៏ឡើងមកខាងលើដោយសារជុងហ្គុកមិនចង់គេងបន្ទប់ខ្លួនឯង ទើបសុំរាងតូចគេងជាមួយហើយពួកគេក៏ឆ្លៀតឱកាសនេះអង្គុយមើលផ្កាយនិងនិយាយគ្នាលេង។
" អូនសប្បាយចិត្តណាស់ដែលឃើញប៉ានិងបងត្រូវគ្នាម្ដងទៀត " ថេយ៉ុង មើលមុខរាងក្រាស់ទាំងមុខញញឹម ពេលនេះជាពេលដែលគេមានសេចក្ដីសុខបំផុត
" បងក៏ដូចគ្នា ហើយក៏ចង់អរគុណអូនដែលតែងតែជួយបងមករហូត បងពិតជាមានសំណាងណាស់ដែលបាននៅក្បែរអូន... " ជុងហ្គុក និយាយចេញពីចិត្តស្មោះរបស់គេពិតមែន ព្រោះតាំងពីគេស្គាល់រាងតូចមកជីវិតរបស់គេផ្លាស់ប្ដូរច្រើនណាស់ ស្ទើរតែមួយរយភាគរយទៅហើយ
" អូនមានសេចក្ដីសុខណាស់ ពេលដែលបាននៅក្បែរបង...ជុង!បងមើលនោះ ទេពស្យុតឆាប់បួងសួងទៅ " ថេយ៉ុង គ្រាន់តែឃើញទេពស្យុតភ្លាមក៏ទាញដៃរាងក្រាស់អោយផ្គុំគ្នា តែក៏មិនភ្លេចផ្គុំដៃខ្លួនឯងដែរ ពួកគេបិទភ្នែកបួងសួងទៅតាមការប្រថ្នារបស់ខ្លួន។ បន្ទាប់ពីបួងសួងរួចអ្នកទាំងពីរទម្លាក់ដៃចុះ ហើយសម្លឹងមុខគ្នាទាំងស្នាមញញឹមថេយ៉ុងបានកើយដៃរាងក្រាស់និងសម្លឹងមើលទៅលើមេឃដែលមានពន្លឺព្រះចន្ទចែងចាំង និងផ្កាយជាច្រើននៅជុំវិញវាពិតជាស្រស់ស្អាតណាស់ ឯរាងក្រាស់មើលមុខរាងតូចហើយលួចញញឹមរួចនាយក៏ឧទានឡើង៖
" បងថាបងមិនមែនមកមើលផ្កាយទេ? " ជុងហ្គុក និយាយចេញមកភ្លាមធ្វើអោយរាងតូចក្រឡេកមកមើលមុខនាយមិចបានគេនិយាយថា មិនមកមើលផ្កាយហើយមើលអ្វីវិញ?
" ហេតុអ្វី? " ថេយ៉ុង ក៏សួរទាំងទឹកមុខឆ្ងល់
" ព្រោះបងមើលអូននោះអី..! " ជុងហ្គុក ក៏សើចធ្វើអោយរាងតូចអៀនមុខឡើងក្រហមតែម្ដង គ្រាន់តែប្រើពាក្យសម្ដីញ៉ែញ៉ងបន្ដិចសោះគេអៀនដល់ម្លឹងទៅហើយ
" ឆ្គួត... " ថេយ៉ុង យកដៃវៃនាយតាមដែលកាយវិការមនុស្សអៀនរកធ្វើអ្វីមិនត្រូវហើយបែរមុខចេញទាំងញញឹម
" ឆ្គួតព្រោះស្នេហ៍អូន បងថាយើងរកអ្វីធ្វើសប្បាយៗវិញល្អជាង " ជុងហ្គុក ឧទានភ្លាមធ្វើអោយរាងតូចឆ្ងល់ថានាយចង់បានន័យយ៉ាងមិច? រាងតូចមិនសួរទេតែគេជ្រួញចិញ្ចើមមើលមុខនាយដែលកំពុងញញឹម
" មោះក្រោកមក... " ជុងហ្គុក ក្រោបឈរហើយអោនមើលរាងតូចកំពុងអង្គុយសម្លឹងមកគេ
" បងចង់ទៅណា? "
" ទៅបារាំងទេដឹង! បងនិយាយលេងទេគឺចូលក្នុងបន្ទប់នោះអី " ជុងហ្គុក ឆ្លើយភ្លាមធ្វើអោយរាងតូនេះហួសចិត្តតែម្ដង គេសួរមែនតែនាយតបបែបលេងសើច បើនាយមិនមែនជាសង្សាររបស់ខ្លួនពេលនេះសង្ស័យតែខ្ទប់ជញ្ជាំងហើយ
" អូនចង់អង្គុយបន្ដិចទៀតសិន ខានអង្គុយមើលផ្កាយបែបនេះយូរហើយ " ថេយ៉ុង មិនព្រមងើបហើយបែរជាងាកចេញពីនាយមើលផ្កាយយ៉ាងសង្ហាធ្វើដូចមិនខ្វល់ពីអ្នកដែលឈរធ្វើមុខស្អុយ។ រាងក្រាស់ខឹងរៀងតូចក៏ចាប់បីរាងតូចចូលទៅខាងក្នុងហើយនាយក៏ជើងអូសទ្វាកញ្ចក់បិទ រាងក្រាស់ដាក់រាងតូចលើគ្រែថ្នមៗហើយឡើងពីលើថេយ៉ុងរកហាមាត់និយាយតែគេដឹងមុនទើបទម្លាក់បបូរមាត់លើបបូរមាត់របស់រាងស្ដើងបឺតជញ្ជក់យកភាពក្រអូប ពេលនោះរាងស្ដើងក៏តបការថើបទៅវិញព្រោះពេលនេះពួកគេមានតែក្ដីស្រឡាញ់អោយគ្នា រាងក្រាស់បឺតជញ្ជក់កញ្ចឹងករាងស្ដើងរហូតដល់មានស្នាមក្រហមជាច្រើនកន្លែងហើយនាយក៏បានចាត់ការទៅលើខោអាវខ្លួននិងខោអាវរាងស្ដើង រាងក្រាស់ក៏អោនទៅជញ្ជក់ឈឺរីតូចៗនិងថើបក្បាលពោះធ្វើអោយរាងស្ដើងស្រៀវដល់ចុងជើង រាក្រាស់បានបន្សល់ទុកស្នាមក្រហមនៅលើដងខ្លួនររាងស្ដើងដោយសាររាងកាយរបស់កេធ្វើអោយភ្លើងដែលនៅក្នុងខ្លួនរបស់រាងក្រាស់កំពុងតែឆាប់ឆេះស្ទើរតែទ្រាំលែងបានទៅហើយ រាងក្រាសក៏បង្ហាញភាពរឹងមាំដែលចង្អុលមកចំមុខរាងស្ដើង គេឃើញហើយក៏លេបទឹកមាត់មួយក្អឹកព្រោះរបស់គេធំជាងរបស់ខ្លួន មិនចាំយូររាងក្រាស់យកភាពរឹងមាំដែលកំពុងតែខឹងស៊ូកចូលទៅក្នុងរន្ធស្នេហ៍របស់រាងស្ដើងធ្វើអោយគេបញ្ចេញសម្លេង។
" អ្ហាស៎! ជុង! តិចៗមើល.... "
" អ្ហឹស៎! ទ្រាំបន្ដិចណាអូនសម្លាញ់ បងនិងធ្វើអោយអូនមានសេចក្ដីសុខពេញមួយយប់ " ជុងហ្គុក យកដៃអង្អែលក្បាលរាងតូចដើម្បីលួងបំបាត់ភាពឈឺចាប់ ពេលដែលគេមានអារម្មណ៍ថាគ្រាន់បើរាងក្រាស់ក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាចង្កេះយឺតៗរហូតកាន់តែលឿនទៅៗធ្វើអោយរាងស្ដើងឈឺនិងបានបញ្ចេញសម្លេងម្ដងទៀត
" អា....អាស៎!! ជុង! អូនឈឺ " រាងតូចថ្ងូរទាំងក្ដីឈឺចាប់ រាងក្រាស់មិនមាត់នាយគិតតែពីសម្រុកយកៗមិនខ្វល់និងការឈឺចាប់រាងស្ដើងឡើងព្រោះពេលនេះតណ្ហាក្របដណ្ដប់គេហើយគេប្រៀបដូចជាមនុស្សរោគចិត្តចង់និយាយអីក៏នាយមិនខ្វល់ដែរ.....រាងក្រាស់ជិតដល់គោលដៅហើយនាយក៏បុកមួយទំហឹងធ្វើអោយរាងស្ដើងបញ្ចេញសម្លេងមកម្ដងទៀត
" អា...អាស៎!! " ដោយសារជុងហ្គុកលេងបុកចូលមួយទំហឹងដោយវីមិនបានត្រៀមខ្លួនធ្វើអោយគេស្រែកឡើងបែកសម្លេងហើយខ្ញាំខ្នងរាងក្រាស់ឡើងដាច់សាច់ចេញឈាមតិចៗ តែគេគ្មានអារម្មណ៍ថាឈឺបន្ដិចឡើង រាងក្រាស់បានធ្វើវារហូតដល់ចេញទឹកខាប់ៗមក នាយបានបាញ់វាចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់រាងស្ដើងនិងខ្លះទៀតគេលិឌវាហើយលេបចូលទៅក្នុងពោះនៅសល់ខ្លះនាយក៏បញ្ចូនវាចូលទៅក្នុងមាត់រាងស្ដើងហើយអោយគេលេបចូលពោះ....រាងក្រាស់បឺតជញ្ជក់មាត់រាងស្ដើងហើយខាំរហូតមានឈាមជាប់កេមមាត់.....!!បបូរមាត់អ្នកទាំងពីរនៅតែបន្ដថើបជញ្ជក់ឮតែសម្លេង ជុប! ជុប! ចំណែកឯដៃរាងក្រាស់មិនបាននៅស្ងៀមឡើយរាវផង ច្របាច់ផង ធ្វើអោយរាងស្ដើងស្រៀវពេញខ្លួន ហើយដៃនាយក៏បន្ដរាវរហូតមកប៉ះនិងភាពរឹងមាំរបស់រាងស្ដើងធ្វើអោយគេមានអារម្មណ៍បន្ថែមមួយកម្រិតទៀតដែលមិនអាចទ្រាំបានក៏និយាយតិចទៅកាន់រាងក្រាស់។
" ជ...ជុង!! បងឆាប់ធ្វើវាទៅ " រាងតូចកំពុងសុំអោយក្រាស់ជួយហើយព្រោះពេលនេះគេកំពុងត្រូវការពីដៃគូរខ្លាំងព្រោះតែមុននេះជុងហ្គុកបានធ្វើអោយភាពឈឺចាប់រសាត់អស់ទៅហើយនៅសល់តែសេចក្ដីសុខប៉ុណ្ណោះ និយាយបែបនេះធ្វើអោយអ្នកខាងលើញញឹមចុងមាត់ហើយក៏ធ្វើតាមសំណើអ្នកដែលនៅខាងក្រោមសុំ។ នៅក្នុងបន្ទប់មានតែសម្លេងសាច់ប៉ះសាច់និងសម្លេងស្រែកថ្ងូរដែលកំពុងធ្វើសង្រ្គាមស្នេហ៍ ពួកគេក៏បន្ដធ្វើពេញមួយយប់ទើបនាំគ្នាសម្រាករៀងៗខ្លួនព្រោះអស់កម្លាំង។
សូមរង់ភាគបន្ដ...
YOU ARE READING
Because I Love You (Complete)
Short Storyគ្រប់យ៉ាងដែលបងធ្វើក៏ព្រោះតែបងស្រឡាញ់ ហើយអូនគឺជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលបងចង់នៅក្បែរជារៀងរហូតទៅ។ ចន ជុងហ្គុក / គីម ថេយ៉ុង និពន្ធដោយ : ចន អូលីហ្សា (mika_taemin) Date : 15.09.2022 / 18.10.2022
