Şuan hastanedeydik. SeokJin amcam yaşadığı travma ve krizler sayesinde hastaneye kaldırılmıştı.
"hyung! Hyungum nerede? Ne oldu ona?! Ne yaptın Namjoon ona?"
Diyerek Namjoon hyunga koşmuştu babam.
"cevap versene!"
"Jimin.... O evden gitti bir anda.... SeokJin o.... da yaşadığı tranvalar sonucu kriz geçirdi...."
"Jimin nasıl düşünmeden böyle bir şey yapabilir aklım almıyor"
Şuan herkes perişan olmuş bir şekilde ya oturuyorlar ya da ayakta duruyorlardı. Bende bir yandan Jimin'e mesaj atıyordum.
Koo: Jimin Görüldü
Koo: Jimin bak Görüldü
Koo: Görüyorsun biliyorum Görüldü
Koo: SeokJin amcam Görüldü
Koo: Hastaneye kaldırıldı
Chimchim: Ne
Chimchim çevrimdışı
_________________________________________
"BABA!"
Jimin koşarak yanımıza geldi.
"babam nerede?! Lütfen söyleyin babama ne oldu?!"
Namjoon hyung konuşmuyordu sadece yere bakıyordu.
"baba bana kızgınsın biliyorum ama lütfen konuş! Babama ne oldu?!"
Namjoon hyung kafasını yerden kaldırmadan konuştu.
"sen gittikten sonra çok bekledik seni. SeokJin çok perişandı Jimin o olayı ona tekrar hatırlattın. Neden gittin? Soruyorum oğlum cevap ver neden gittin? Babanı neden hastanelik ettin söyle? Söyle Jimin cevap ver?! Sen artık küçük değilsin Jimin! Aklını başına topla sen 21 yaşındasın?! Küçükken yaşadığın şeyin SeokJin'nin üstünde çok büyük bir etki oluştuğunu sende biliyordun! Hastanelik olacağınıda biliyordun! Neden oğlum neden? "
Jimin, Namjoon eniştemin konuşmasından sonra hiç konuşmamıştı. Oturduğum yerden kalkıp Namjoon hyungun yanına gittim.
" hyung su ister misin? "
Namjoon hyung kafasını iki yana sallamıştı. Namjoon hyung ne kadar su istemese bile Namjoon hyung ve Jimin'e büfeden su almıştım.
" Jimin hyung al su iç çok kötüsün"
"istemiyorum"
Derin nefes alıp şişenin kapağını açtım.
"Hyung al"
"Jeongguk istemiyorum dedim ya!"
İtiraz edip kapağını açtığım şişeyi Jimin hyung'a içirdim.
_________________________________________
Şuan Hoseok babamın yanına gitmek istiyordum ama yoongi babam oradaydı. Onu hala görmek istemiyordum. O eski defterlerimi tekrar açmıştı ve o şerefsiz aklıma geldikce gözlerim doluyordu. (lan yanlış anlamayın burada yoongi ye şerefsiz demiyor bilginize) bir anda odadan hemşirenin çıktığını gördüm.
"siz SeokJin beyin yakınlarısınız"
"evet ben kardeşiyim hyungum nasıl?! lütfen cevap verin hyungum nasıl!?"
Doktor gülümseyip konuştu.
"sakin olun SeokJin bey gayet iyi ama onu çok sık boğaz etmeyin şuan uyandı ve Jimin kim ise onu görmek istiyor"
Jimin gülümseyip kapıya doğru yürüdü.
"dur! Onu görmek senin hakkın değil şuan onu zaten sen hastanelik ettin!"
Jimin kafasını yere eğdi ardından Hoseok babam konuştu.
"Yoongi! Asıl onun hakkı hem onu istiyormuş sonra görürsün!"
Yoongi babam olduğu yere sinmişti Jimin ise kapıya yürümüştü tekrardan.
_________________________________________
Jin'den
Kapının açılması ile dışarı baktığım gözlerimi kapıya çevirdim.
"baba....."
O özlem duyduğum sesi duymuştum. Çok özlemiştim.
"Ji-Jimin geldin mi?"
"e-evet"
Jimin'nin gözleri dolmuştu tabiki benimde.
"seni hiç affetmeyeceğim, "
"ama seni çok özledim o yüzden sarıl bana"
Jimin gülmüştü ve yanıma gelip sarılmıştı. Bende ona sarılmıştım. Çok özlemiştim hemde fazlasıyla. O günü hatırlamak istemiyordum hem de hiç....
Olm sonu çok yani kötü bir bölümdü. Bu kitap sope kitabı herkes sope bölümü bekliyor bence ama biraz kim ailesinede girmek istedim o yüzden anlayışla karşılayın görüşürüz sizi seviyorum hem de çok ♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazarınız okul fotom pek gözükmüyorum ama aww naptım ben
