Ne? Yoongi ile benim aramı bir çok kez bozmaya mı çalışmıştı?
"Taemin dediğin şeyi kulağın duyuyor mu senin? Benim bir oğlum var! Ve sen gelmiş karşıma Yoongi ile aranızı bozmaya çalıştım diyorsun! Biz sadece arkadaşız Taemin beni arkadaşın olarak gör aşık olduğun insan olarak değil!"
Diyip masadan kalktım. Her an o gözlerimdeki yaşlarım akabilirdi. Eğer Yoongi ile boşanma sebebimiz Taemin ise onu asla affetmeyecektim.
Yoongi'den
"Baba Tae öyle biri değil diye kaç kere söyleyeceğim sana. ben ona aylardır hatta yıllardır aşığım onu bırak dersen bunu asla yapmam"
"Ya öyleyse" demek istedim ama diyemedim. Jungkook o olaylardan sonra aylardır kimseyle çıkmamıştı. Şimdi ona engel olmak istemiyordum ama bir tarafımda kötü hissediyordu.
"Tamam o zaman beni onunla tanıştır"
Jungkook'un yüzü bir anda düşmüştü. Yanlış bir şey mi söylemiştim?
"Baba aramız bozuldu... Ona sürekli ilkim sensin ,tek aşkım sensin, hep ilkim sen olacaksın diyip onu güldürüyordum. Ama şimdi...."
Benim daha da çok yüzüm düşmüştü. Aralarını bozan bendim.
"Özür dilerim...aranızı bozan bendim..."
"Sorun değil baba sen beni korumak için yaptın"
Diyip sarıldı bana. Bende ona sarıldım.
"En kısa zamanda anlatman gerekecek kook ona bir gün anlat"
Jungkook sıkıntılı bir nefes verip kafasını salladı. Çok üzülüyordum onun bu hallerine.
Hoseok'dan
Kapının zilini çalmıştım ama açan olmamıştı. Neredeler ki? Bu saatte nerede olabilirlerdi ki? Hemen cebimden telefonumu çıkarıp hızlıca Yoongiyi tuşladım. Ama sonradan hepsini geri sildim. Benim yine yanlış anlamam sonucu aramızın bozulmasını istemiyordum. Ama sonra meraktan tekrar Yoongiyi tuşlayıp aradım. Süreklı dudaklarımı kemirip duruyordum. Ve en sonunda telefonunu açmıştı.
"Alo, Hoseok"
"Alo, Yoongi neredesiniz? Kapıda kaldım!"
"Hoseok, biz Jungkook ile bir kafedeyiz seni unutmuşum üzgünüm ayrıca sen niye bu saatte kadar eve gelmedin?"
"Şuan konumuz bu mu? Neredesiniz? yanınıza geleceğim"
"Gelme şuan Hoseok sen eve git dinlen"
"Yoongi beni çıldırtma! Eve nasıl giremiyim kapıyımı kırayım!? Çilingir mi çağırayım hee!?"
"Bir daha oraya koyma! Kendime anahtar çıkarttıracağım!"
"Tamam tamam kızma hadi görüşürüz kook bekliyor beni bay bay!"
"Görüşürüz"
Yoongi'den
"Kimmiş o baba?"
Göz devirip masaya oturdum.
"Hoseok, kapıda kalmış bana baya bi sövdü!"
Jungkook elini ağzına götürüp.
"Hiii babamı unuttuk kapıda kaldı canım babam kim bilir ne kadar üzülmüştür"
Diyip dudağını büzdü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bebek yaa
Isırmamak için zor tutmuştum kendimi. Bu çocuk benim oğlum muydu şimdi?
"Yaa baba Hoseok babam evde daha çok yalnız kalmasın hadi eve gidelim"
Kafa salladım ve hesabı ödeyip kafeden çıktık. Jungkook koluma girip girip duruyordu. Ben çok temas sevmeyen bir insandım ama eğer teması yapan kişi Hoseoksa bu değişebilirdi.
"Yaa baba alt tarafı bir koluna giricem lütfennn"
Off yapma be çocuk bende kalp var.
"Off tamam hadi gir"
Aslında Jungkook bana sarılınca, öpünce rahatsız olmuyordum sadece bu seferlik izin vermek istememiştim.
"AA baba bak orada pamuk şeker var lütfen bir tane alalım!"
Bu çocuk cidden 18 yaşındamıydı?
"ah hadi tamam git bir tane al"
Bir tane demişti ama tamı tamına 6 tane pamuk şeker almıştı.
"koo oğlum bir tane demiştin"
Jungkook omuz silkip.
"bu bana, bu sana, bu Jimine, bu namjoon hyunga, bu Jin amcama bu mor renkli olan ise babama.."
Tanrım cidden çocuk gibiydi.
•••
Şükürler olsun ki eve gelebilmiştik. Yoksa Jungkook her şeye atlayacaktı.
"baba! Biz gel- baba? Babam yok!"
Bana eve geleceğini söylemişti nerede ki?
Ay böyle bitirmek istemezdim.. Yazarınız çok hasta... Ve pazartesi yazılısı var ve zar zor bölüm atabildi... Bugün konsere gidicem yaşadığım şehirde konser varmış. Bu bölümle idare edin 1 haftadır boşlamışım burayı üzgünüm.... Hepinizi Bts'i ne kadar seviyor isem sizide o kadar seviyorum Bay bay benim gibi hasta olmayın...
