"Sevgili okur, diye başladım satırlarımı yazmaya. Bu, ruhundan akan kanın rengini saçlarında taşıyan ve ervahının boynuna astığı idam ipi ile yaşayan bir kızın hikayesi."
Bir evrenin kaderi, birbirine bağlı kalpleri saklayan beş silinmiş hafızanın e...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⚜
Oy ve yorumlarda buluşalım. 🖤
⚜
🎶 Zack Hemsey - The way
⚜
Kum saatlerimizi çevirebiliriz.⏳
⚜
Durmuş bir saatin hareket etmek için can atan akrep ve yelkovanıydık. Yeniden çalışmaya başladığımızda ise yanlış zamana yelken açtık.
Geçmişe tutsak kalmış anılar, geleceği şekillendirmek için takvimin hapsoldukları yapraklarından teker teker kurtularak karşımıza çıkarken, o yaprakların yüklerini de omuzlarımıza bindiriyorlardı.
O yapraklarda günleri sembolize eden sayılar değil, bilinmezlikleri simgeleyen soru işaretleri vardı.
Her bir yaprağın üzerine birer resim çiziyorlardı adım adım karşıma çıkan anı ve duygularım. Korkuyu resmediyorlardı bir günün tarihine. Diğer güne gözyaşlarını, bir başkasına yorgunluğu. Kimi tarihin sayfasına kahkahaları anlatıyorlardı fırça darbeleri, kimisine yasları.
4 Ağustos 2021'in yaprağına özlemi çizmişlerdi.
Pişmanlığı ve kırgınlığı.
Kanı ve gözyaşlarını.
Savaşı ve kavuşmayı.
Kavuşurken ayrılmayı.
Ve kum saatimden akan soru işaretlerini.
Beni kollarının arasında hassas ve narin bir çiçek gibi tutan Aren'in gözlerinde gördüğüm o pişmanlık neydi?
