18.10.21
Sevgili Günlük,
Tanırım! Bunu her gün yapmak zorunda olmak işleri daha zorlaştırıyor.
Doktor Bang kesin bir dil ile hep yazmam gerektiğini bunu hastalığımın tedavisinde önemli bir rol oynadığını falan zırvaladı.
Bugün pek bir şey yapmadım, işlerimi çabucak bitirdiğim için bütün günümü insanları izleyerek geçirdim.
Ben kendimden sana bahsetmedim değil mi sahibini tanımak tabiki de hakkın, neyse kendimi takdim edeyim;
Ben Lee Minho iş yerimdeki adımla Lee Know. 24 yaşındayım, Seoul üniversitesi bilgisayar mühendisliği mezunuyum bazı mental sağlık nedenerimden ötürü üniversiteden mezun olduktan sonra biraz eve kapanmış olabilirim, 4 yıl falan...
Rahatsızlığım lisede başlayıp üniversiteye başladığımda dayanılmaz bir hale geldi. Çok zor şartlar altında üniversiteyi bitirdim ve online olarak bir şirkette işe girdim.
hiç yüz yüze gelemediğim arkadaşım(!) Changbin sayesinde doktor Bang ile tanıştım, 4 yıl sonra yüz yüze geldiğim tek insanla yani. Sonuç olarak işte burda sana hayat hikayemi anlatıyorum.
Annem beni doğururken öldüğü için babam da eşinin ölümüne dayanamayıp intihar etmiş. Bu kadar rahat anlatma sebebim annemi de babamı da tanımamam sanırım neyse devam ediyorum.
Büyükannem ile büyüdüm ve ortaokuldayken onu da kaybettim, doktorum mental sağlığımın bundan ötürü bozuk olduğunu söylüyor ama umut varmış. İyileşebilirmişim.
Doktorum hayatımda bir başrole daha ihtiyacım olduğunu söyledi ve o kişiyi sana anlatmamı istedi.
Evden çıkmadan o kişiyi bulmanın biraz zor olacağını söyledim fakat dediğim gibi adam kaçık ve o kişinin kendi kendine bana geleceğini söyledi.
Garip bir doktorum var ama hayatımda yüz yüze diyaloğa girdiğim tek insan olduğu için sorun etmiyorum.
Yine çok yazdım biraz salonda vakit geçireceğim yarın gelirim yine beni özle :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
silent cry; hyunho
Random4 yıl boyunca evden çıkmayan Lee Know, hiç görmediği arkadaşı Changbin sayesinde doktor Bang Chan ile tanışır. Doktor Bang'in isteği üzerine günlük yazmaya başlayan Lee Know günlüğe yazmak için konu ararken kendini hiç tanımadığı birini günlüğüne an...