secret | Taekook ✓

ilk bölüm

Evet, mükemmel bir hafta sonundan sonra bok gibi bir pazartesi sabahına uyanmıştım, yatakta biraz hayata sövüp, tavana bakarak hayatı sorguladıktan sonra sonunda kalkabilmiştim. Odamdaki banyoya girip aynadaki mükemmel yüzüme öpücük atarak günlük rutin işlerimi halletmiştim.

Odama geri dönüp giyinme odasına adımladım, her zaman temiz ve ütülü olan formalarımı umursamazca üstüme geçirdim, komodinin üzerinde duran telefonumu ve cüzdanımı alıp, son anda gözüme çarpan sandalyenin üzerindeki çantamıda alıp odadan çıktım.

Merdivenleri büyük bir gürültüyle ikişer üçer inerken annemin bağırışlarını duyuyordum.

"Taehyung, oğlum yavaş düşeceksin!!"

Annemi takmayarak sırıtarak salona doğru ilerledim gereksiz ve fazla bir enerjiyle bağırdım.

"Günaydın kim ailesi!"

Herkesin yüzü bana dönerken, annem gülümseyerek karşılık verdi babamda umursamaz bir tavırla karşılık verdi, abim takmadı bile.

"Oğlum gel hadi yemeğini ye."

Sanki annemin komutunu bekliyormuşum gibi ayakta mal gibi dikilmeyi bırakıp masaya abimin karşısına oturdum, tabağımı yemeklerle doldurup ayı gibi tıkınırken yardımcı abla bana meyvesuyu getirdi ağzım dolu dolu konuşmaya çalıştım.

"Toşokor odorom oblo."

Oda gülümseyip rica ederim deyip gitti.

Masada sessizlik varken annemin boğaz temizleme sesi ile herkes ona dönmüştü, bende ağzımdaki büyük lokmayı sonunda yutmuş anneme dönmüştüm.

"Çocuklar, biliyorsunuz ki şirketimiz çok iyi ilerliyor ve büyük başarılara imza atıyor, tabiki bu çok güzel birşey hepimiz için yani."

Duraksayıp babama bir bakış attı babam değişmeyen yüz ifadesiyle 'devam et' der gibi kafasını salladı annem derin bir nefes alıp konuşmaya devam etti.

Yeter amk ne diyeceksin de artık be kadın kalbim götümde atıyo zaten.

"Anne kötü bir şey mi oldu, söylesene?"

Bana bakıp aceleyle cevap verdi.

"Ah hayır hayır oğlum kötü bir şey değil sadece yurt dışına taşınmamız gerekiyor."

"Ha tamam ya bişey oldu sandım ben- "

Bi an duraksayıp kaşlarımı çattım sonunda annemin cümlesi kafama dank edince şokla gözlerimi açtım.

"Ne, ne demek yurt dışına taşınıyoruz!?"

Annem aceleyle konuştu.

"Oğlum sakin ol öyle deme-"

Annemin lafını kesip bağırmaya devam ettim.

"Anne bu saçmalık tamamen saçmalık hiç bir yere gitmiyoruz!"

Annemde sinirlenip ayağa kalkıp bağırdı.

"Bi dinle oğlum öyle demek istemedim!?"

Korkuyla yerime sinip sesimi kestim annem çok naif bir kadın dı ve ilk defa bana bağırmıştı zaten az önce bozulan moralinin iyice içine sıçılmıştı yüzüm düşmüştü.

Annem ne yaptığını farkına varıp hafifçe silkelendi. Hemen bana döndü yüzüme bakınca onunda gözleri dolmuştu.

Daha sakin bir sesle konuşmaya başladı.

"Oğlum, özür dilerim bağırmak istememiştim, ben sadece yanlış kelimeler kullandım, demek istediğim siz değil ben ve babanız gidiyoruz siz burada kalıyorsunuz ."