secret | Taekook ✓

FİNAL

Sanki üzerimden bir kamyon geçmiş gibi ağıran bedenimin hissiyle gözlerimi açmıştım, neredeydim böyle bu beyaz ışıkta neyin nesiydi?

Etrafıma bakınmaya başlayıp nerede olduğumu anlamaya çalıştım. Bir yatakta yatıyordum, sanırım hastanedeydim?

Dışarıdan gelen bağırışlar ile korkuyla kafamı çevirdim. Kim bağırıyordu böyle?

"Uyandı! Uyandı! Doktor nerede?!"

Ağrıyan başım bu bağıran kadının sesiyle daha da çok ağırmaya başlamıştı. Acıyla yüzümü buruşturup, kafamı, çok canım yansada yastığa gömdüm.

İçeri alelacele giren, hemşire ve doktorla neye uğradığımı şaşırmıştım.

"Hemen serumu kontrol et!"

Herkes neden bu kadar bağırıyordu?

"Taehyung...benimle konuşur musun? Söyle ağrıyan bir yerin var mı?"

Kurumuş boğazımla zar zor konuşup derdimi anlatmaya çalıştım.

"Ba-başım."

Sesim o kadar güçsüz çıkmıştı ki, fısıldamıştım resmen.

"Çok normal Taehyung, yaklaşık 5 aydır komadasın, ve uyandığında başının ağırması çok normal, herşeyi kontrol ettik sadece biraz dinlenmen gerekiyor."

"Ju-Jung-Jungkook o-o ner-nerede?"

Doktor ve hemşire bir süre birbirine bakıp anlamamış gibi tekrar bana bakmışlardı.

"Jungkook kim, Taehyung?"

Onu nasıl tanımazlardı o benim sevgilimdi.

"Sev-sevgilim."

"Neyse, belki dışarıda bekliyordur. Biz bir bakalım sen dinlen, hem de ailene haber verelim."

Doktorun hemşireye yaptığı kaş göz işaretini görmüştüm ama bir tepki vermedim.

Onlar çıktıktan 5 dakika sonra içeri tekrar içeri birileri girmişti.

"Oğlum..."

Bu kadın bu annem miydi?

"Oğlum..."

Sanırım bu da babam?

"Taehyung..."

Bunu tahmin edemedim.

"Aaağğ çekilin aağğğ! Bebeğim Taehyung'um benim küçük bebeğim, uyanmış!"

İçeri bir anda dalan adam ve onu tutmaya çalışan üç adam da içeri dalınca gözlerim direkt onları bulmuştu.

"Ah özür dileriz, uyandığını duyunca çok sevindi de tutamadım."

Konuşurken bile gamzeleri çıkan adamın Mahçupça konuşmasıyla herkesin kafası tekrar bana dönmüştü.

Burada bir sürü kişi vardı ama o.. o neredeydi?

Gözlerim hala kapıdayken annem olduğunu düşündüğüm kadın bana doğru geldi.

"Oğlum.. nasılsın?"

"Ben-ben iyiyim...ama sen-sen Jungkook'u gördün mü? Beni görmeye gelmeyecek mi?"

Kadın kafasını arkaya çevirip üzgün gözlerle diğerlerine baktı onlarında yüzleri düşünce kötü birşeyler olduğunu anlayıp tekrar bana döndü.

"Taehyung oğlum, Jungkook da kim?"

"O benim sevgilim."

En başta içeri bağırarak dalan adam sesli şekilde hıçkırarak dışarı çıkarken diğer gamzeli adam da peşinden çıkmıştı.