Brother's Code - Denial 2: Blaze's Psycho Lover

EIGHT

I pulled her closer to me. I kissed her forehead while she's hugging me. I did not say anything nor ask. I can't believe what happened. Hindi ako makapaniwala na birhen siya at pinagkatiwala niya sa akin ang sarili niya. Ang buong akala ko ay kung sinu-sino lang ang lalaki niya. Not a big deal for me if ever, dahil ako rin naman marami na rin ang naging babae. But the thought na ako ang una at wala pa lang iba tapos pinagkatiwala niya pa sa akin ang sarili niya...It makes me happy. Whatever.

Kung alam ko lang...I will not wait for this to happen. Noon pa sana ako nakiusap sa kanya. Hindi dahil gusto kong maka-score ng birhen. But she doesn't deserve to put herself down. She's a woman, a virgin, and I should be the one who pleads her to trust me and not her. Hindi man lang niya ako tinama sa mga mali kong pang-aakusasyon sa kanya nang sabihin kung baka mas magaling ako sa mga lalaki niya.

"Thank you," she puts her face on my chest.

"I should be the one who said that. Thank you for trusting me, Magg." Nag-angat siya ng tingin at ngumiti sa akin ng nakakaloko kaya natawa ako.

"I trust you from the beginning, Blaze." Binalik niya ang pagkakasubsob sa dibdib ko.

"Did you?" She nods kahit nakasubsob.

"Yes. Natakot lang ako at baka magkamali ako ng pagtitiwala sa'yo. But, I know you're a good man at kung meron man akong pagkakatiwalaan ng sa sarili ko gusto ko ikaw iyon at wala akong pinagsisihan."

"Hindi ka nagkamali dahil hindi kita pababayaan. I'm sorry about earlier. Akala ko kasi..."

"I understand and I can't blame you. I hate drama kaya ok lang sa akin na binigla mo ako."

"But I still hate you," I said kaya nag-angat ulit siya ng tingin.

"Huh, why?"

"I am so fucking worried on you, Maggie. Hindi ko alam kung nasaan ka, o kung anong nangyari sa'yo. Tapos makikita ko na hinahalay ka na ng tingin ng gagong 'yon? Ano ang gusto mong i-react ko? Matuwa na pinagpapantasyahan ka niya? Pasalamat siya at mas nag-aalala ako sa'yo kung hindi pinaglalamayan na siya ngayon."

"I'm sorry, Blaze" I sighed when she said it. "I just want to have fun. I hate this fucking days."

"I know that something is bothering you. You're not ok when you leave kaya nag-alala ako sa'yo."

"Napansin mo 'yon?" May pagtataka niyang tanong. "I mean, how? Paano mo napansin na hindi ako ok?"

"Your lips can lie, but not your eyes." Umalis siya sa pagkakayakap sa akin saka tumingin sa kisame. "May pinagdadaanan ka, Magg."

"Ikaw pa lang ang nakapansin noon. Ikaw lang din ang nagtanong sa akin."

"I can be your shoulder, Magg."

"Can you keep a secret, Blaze?"

"Sure, tell me."

"I came from my mother's grave before I went to the bar," she said, and look at me kaya napaayos ako ng higa.

"Did you?"

"I visited her every year pero hindi ko lang pina-paalam kay Margot. Lumalabas lang ako kapag wala na siya para masolo ko si mommy. Margot is so dramatic kaya ayaw ko siyang nandoon dahil malakas makahawa ang kadramahan niya. And what she said na hindi ko hinatid si mommy sa huli niyang hantungan...she's wrong...'cause I was there."

"Maggie..."

"My mom is the only person that understands me. When she's gone, I feel I am alone. Nawalan ako ng kakampi, ng karamay, ng taong nakakaintindi sa akin. She is the only person I need. Well, except for Margot, of course, I have no choice. But my mother's love is different from Margot's love. I have this feeling that up until now, I still need her, I still want her, I want to ask her something na siya lang ang makakasagot. Why did Dad leave us?"

"I don't know what to say, Magg."

"You don't need to say anything. I need someone that is willing to listen. Minsan ang taong nalulungkot at kailangan ng karamay ay hindi naman talaga nangangailangan ng advices o kahit anong salita mula sa kausap. Kailangan lang nila nang may mapaglabasan, may makinig, para masabi nila kung ano ang gusto nilang sabihin. 'Yon ang nawala sa akin nang mamatay si mommy. Since that day, I feel that I am alone."

"You are not alone now, 'cause I am here with you." And I meant it.

"Honestly? I don't care. Sorry, Blaze, I trust you, yes. But I can't completely rely on you. My mom said the same pero nasaan na siya ngayon? She left me habang ako ay nangangapa paano lumaban."

I believe that every person has a dark past that makes them what they are. But I never thought that Maggie had this lonely side of her. Everyone knows including me how a brat she is. And I think everyone has the same thought...na spoiled lang siya kaya siya ganyan.

"Maggie," I held her hands. "I won't ask the reason for your mother's death. I will respect your privacy and wait for you to be ready. But, I want you to know that I want this marriage to work. I know that we have a bad starts, but for a certain time ay napatunayan kong mali ang pagkakakilala ng lahat maging ako...mali ang pagkakakilala ko sa'yo."

"Is it because of pity?"

"No, it is because this is what I want. We're married, and the reason why we are here ay para mairaos ang needs ng isa't isa and it turns out na hindi ka ganoon klase ng babae dahil malinis ka. Hindi ka naman siguro papayag na makasal dahil sa wala 'di ba? Kaya wala naman masama kung susubukan natin mag work ito? Pinagkatiwala mo sa akin ang sarili mo kaya walang masama kung ibabalik ko ang tiwala mo."

"Ganyan pa rin kaya ang iisipin mo kung may nangyari sa atin at hindi na ako birhen?"

"Maybe yes, maybe no," I sincerely said. "I admit, I want to marry a pure woman. But I did not mean that. Kasi ang totoo, virginity is not a big deal for me, Maggie. The first time I saw you, I found you interesting. I wanted to introduce myself pero naunahan mo ako. So my pride overcame, kaya pinanindigan ko na ang pagpa-hard to get."

"Blaze, ang totoo hindi ko alam kung anong isasagot ko. Ayoko na magtiwala. Natatakot akong magtake-risk na ibigay ang tiwala ko sa isang tao. Siguro, nagtiwala ako ngayon na ibigay ang sarili ko pero iba kasi ang usapang puso."

"Trust me, hindi kita sasaktan." I hear her sigh and remain quiet.

"Let's check, Blaze, pero sana wag mo akong paasahin sa wala. Dahil hindi ko na alam kung anong mangyayari sa akin kapag nadurog ulit ako."

"Liligawan kita hanggang sa makuha ko ang loob mo, and I will promise hindi kita hahayaan masaktan."

"You don't need to do that."

"I will. I will prove to you that my intention is pure. Na kahit asawa na kita at naangkin, you deserve to be treaten like a queen." I kissed her forehead and hugged her tight.

Hindi lang ikaw ang susugal dito Maggie. I am too. I never felt like this to any woman. I never fall in love even before. Pag nagkataon ay sa'yo pa lang. Ikaw ang una kong mamahalin at kapag nangyari 'yon alam kong ikaw na ang magiging huli. I will take the risk. Para sa'yo, para sa akin, at para sa relasyong naumpisahan natin.