Make Her Smile [COMPLETED]

Chapter 24

Masaya ako dahil unti-unti ko nang natutupad ang Pangarap ko, at para iyon sa magulang ko at sarili ko.

Hindi ko rin in-expect na nanalo ako, bago ang araw ng contest na iyon ay naka ilang type ako sa conversation namin ni Sir Jacob na mag ba-back out ako. Pero hindi ko iyon sinend sa kanya dahil sakto noon ang pag tawag sa'kin ni Danver.

Kinulit niya ako noon na sabihin sa kanya ang problema ko kahit na maliit lang naman. Sanabi ko iyon sa kaniya at kahit pa-paano ay nabuhayan ako ng loob.

Naka upo kami ngayon ni Danver sa swing ng playground, ito ay malapit lang sa kainan na kainan namin kanina. And it's already 7pm.

"Congrats ulit." basag nya sa katahimikan, dahilan para mapatingin ako sa kaniya at bahagyang ngumiti.

"Thanks," aniko at pinulot ang maliit na kahoy bago bahagyang yumuko at nag sulat sa alikabok. "Thank you, kasi pinagaan mo yung loob ko. Alam mo ba no'ng hindi mo sinabi na gawin ko iyon hindi para sa sarili ko kundi para kila Daddy. Nabuhayan ako ng loob, yung tipong isang tap nalang i-se-send ko na yung message ko kay Sir Jacob para sabihin na mag ba-back out ako. Pero biglang nag pop-up yung call mo kaya na back." bahagya pa akong natawa dahil naalala ko na naman ang ka tangahan ko.

"No worries, basta para sa iyo," aniya at bahagyang tinabunan ng alikabok ang sinusulat ko gamit ang sapatos nya.

Nag susulat kasi ako ng name ko at ng kung ano-anong mga pangalan ng pagkain na alam ko.

Tumunghay ako para makita siya at halos maduling ako dahil sa sobrang lapit nya.

"Masakit kasi sa'kin na makitang nahihirapan sa iba't-ibang bagay ang taong mahal ko." aniya at kusang lumayo para kumuha rin ng kahoy at naki gaya sa pag lalandi ko ng alikabok.

Napatitig ako sa kanya at ng matitigan ko ang labi nyang bahagyang naka awang ay bumilis ang tibok ng puso ko.

That lips-

Napailing ako at tumikhim bago muling yumuko at gumaya na rin sa kaniya.

"Bakit ako Danver?" i asked. Curious kasi ako kung bakit ako, i mean hindi ko naman masasabi na pinag lalaruan nya lang ako at ang feelings nya dahil kita namang sincere at totoo ang pagmamahal nya sa'kin.

"Hmm?" aniya at kunot noong tumingin sakin dahil seryoso sya sa dino-drawing nya.

"Bakit ako pa, i mean maraming babae diyan na kaya agad na suklian ang nararamdaman mo para sa'kin." aniko at bahagyang inayos ang strands ng buhok ko dahil napupunta na ito sa ilong ko.

"I don't know, basta ang alam ko lang no'ng una curious ako sa ngiti mo. Then, ayun nahulog." he chucked before patted my hair.

"Tsaka, hindi naman kita minamadali. Handa naman akong nag hintay. Alam mo sabi ng lolo ko 'Ang purpose daw ng panliligaw is to make the girl fall inlove. Stop asking kung mayro'n kang chance, kase kung sabihin nyang 'wala' titigil kana? Kahit walang assurance you should take the risk, kasi if you really love the girl you'll risk. Pursue her and make her fall inlove kahit walang assurance, kasi you can win her. Just prove to her na kaya mong mag hintay kahit walang kasiguraduhan, because thats the real man do.' sinabi nya iyon sa amin ni Kuya when we're nine years old. Hindi ko iyon pinansin dahil wala pa naman akong experience na mag mahal. Pero no'ng dumating ka, naalala ko bigla iyon."

I now how  sincere his eyes, a pair of beautiful eyes.

"Alam mong hindi pa ako handa sa ganiyan. Marami pang iba diyan." aniko at yumuko. Hindi ko kasi alam kung ano ang sasabihin ko sa kainya.

"Huwag mo naman akong ipamigay," aniya at lumuhod sa harapan ko. "Pangit mo ka bonding." aniya at ngumuso bago bahagyang ngumiti.

"Eh kasi-"

"Ok lang naman sa'kin." aniya at bumalik na sa swing nya. "Maganda nga iyong nag hihintay, kasi worth it sa huli." aniya at ginulo muli buhok ko.

"CONGRATULATIONS Hillary!" bati sa akin ng mga ka trabaho ko pag pasok ko pa lamang sa restaurant.

"Salamat." naka ngiti kong saad. Nag usap pa kami ng kaunti tungkol sa contest bago ako nag paalam at dumiretso sa kusina.

"Congrats Hillary." ani Sir Jacob pag ka lagay ko palang ng bag.

"Salamat Chef."

Nag simula na kami sa pag luluto dahil dagsa na rin ang mga tao na nang gagaling sa resort.

Nailgay na rin ako sa posisyon na sinabi nila no'ng araw ng contest. Ang pera naman ay iniipon ko dahil balak kong mag patayo ng sarili kong restaurant.

Inabot kami ng pagabi na dahil sa dagsaan nga. Maaga rin akong uuwi dahil mag hahanap pa ako ng mga lots na pwedeng bilhin.

Pasakay palang ako ng kotse ko ng mag ring ang cellphone ko. Pag tingin ko ay nakita ko si Danver.

[Hmm?] tanong ko at inilagay ang bag ko sa upuan.

[Pauwi kana?] tanong niya, ang boses ay parang nag-aalala.

[Yeah, why?] its already 6:30 pm at naka suot lang ako ng simpleng itim na leggings at t-shirt.

[Mag stay ka lang dyan, parating na ako.] aniya at rinig ko ang pag baba niya sa hagdan at pag bukas-sara ng pinto ng sasakyan.

[Ano bang problema? Kinakabahan naman ako sa iyo eh] ani ko at tuluyan ng pumasok sa loob ng sasakyan, natatakot ako. Iba kasi ang tono ng boses nya.

[Yes? Pati si Mrs. De Castro...hmm...yeah] rinig kong sabi nya, mukhang may kausap sa ibang telepono.

[Hoy ano si Mommy?] nag pa-panic na saad ko at ni-lock ang pinto ng sasakyan ko. Hindi pa rin ako umaalis dahil hinihintay ko sya.

[Ok Hillary, listen.] huminga muna sya ng malalim bago ko narinig ang pag andar ng kotse nya. [May tao...may tao na gumagawa sa lahat ng pag kapahamak mo. I don't know, kung sino pero...isa siya sa malapit sa iyo.] aniya at kumalabog na naman ang dibdib ko.

Tumingin ako sa paligid at may nahagip ako ng mata ko. Babae, naka suot ng itim na jacket, at maliit sa'kin. Ang buhok nya ay kitang kita dahil sa strands nito.

[Danver...] bulong ko at hindi inaalis ang tingin sa babaeng naka tayo sa may poste, ang mga kamay nito ay naka suot sa bulsa ng jacket nya.

[Fanculo! Wag kang aalis dyan! Keep your phone open.] aligagang aniya.

Naka titig lang ako sa babaeng hindi pa rin umaalis sa gilid ng poste at halata mong nakatingin rin sa gawi ko.

Kahit maraming tao sa paligid, kahit maingay ay agaw pansin pa rin siya dahil sa suot niya.

Napa nganga ako dahil sa ginawa nya. Yung...yung hand signals ginawa nya...kami lang tatlo nila Nia ang nakaka alam no'n.

Pag katapos niyang ipakita ang hand signals sa'kin ay mabilis siyang tumakbo paalis.

PAPATAYIN KITA...

Dapat ay NAKAKAINIS ang ibig sabihin noon saming tatlo pero sa kanya iba... Dinagdagan niya...

Napa pitlag ako ng marinig ko ang pag katok sa pintuan ng kotse ko.

Tulala ko iyong binuksan at nanlulumong napa sandal sa dibdib ni Danver.

"Yung hand signals." bulong ko at tiningnan ang kamay ko. Sino sa kanila?

"I'm here." he said before hugging me tight.

_____

Fanculo!(Fuck!)

I LOVE YOU ALL BAVIES<3