Make Her Smile [COMPLETED]

Epilogue

"I forgot my paper." i heard a small voice at my back whispering that she don't have a paper.

I looked at her and i saw her pouting, how cute. She's wearing their uniform and her hair is tied in pony tail. And she have a cute pink hair pin.

Nakaka hanga lang dahil kahit grade two palang siya ay nakakasali na siya sa mga ganitong contest ng quiz bee. Kaunti lang kasi ang alam kong mga bata na nakaka sali sa mga ganito.

"You don't have paper?" i asked her.

Napa angat ang tingin niya sa 'kin at napa tulala pa siya bago nag iwas ng tingin. Tumango lang siya at bumuntong hininga.

"Here, good luck..." tiningnan ko ang name tag niya sa kanang dibdib niya bago napatingiti. "Hillary, i gotta go." i gave her my extra pad and walked away. Tutal ay tapos na naman ako ay sa kanya na iyon.

"Thank you, kuya!" rinig kong sigaw niya at napa iling nalang ako. I turned my back and I smiled when i saw her happily writing, habang kumakawag pa ang paa sa ere dahil hindi niya abot ang sahig.

"Bro, bata pa 'yon." biglang tapik ni kuya Denver sa balikat ko bago ako nginisian.

"Pinag-sasabi mo kuya? Ilusyon mo lang 'yon, tsaka she don't have paper so i gave her mine." dahilan ko at nag iwas ng tingin.

"Nakalimutan mo na yatang kambal tayo?" ngumisi pa siya sa akin bago lumapit at bumulong. "Bawal mag ka-crush sa mas bata lods, child abuse ang tawag do'n." mapang asar na bulong niya bago mabilis na tumakbo.

"Aba't----Kuya!!" inis kong sigaw at pasalamat siya dahil mabigat ang bag ko at hindi ko siya mahahabol.

Eh ano naman kung bata diba? Na hihintay naman 'yon ah, tsaka hindi naman masamang mag ka crush sa mas bata sayo diba? Yeah right...

Naka-upo ako ngayon sa loob ng isang café at hinihintay ang isa sa mga business partner ko.

I'm sipping my favorite iced coffee when someone tapped my shoulder.

Pag angat ko ng tingin ay nakita ko si Mrs. De Castro, owned the five star hotels and three resorts in Germany.

"Danver Garcia." aniko at tumayo bago nikapag kamay.

"Rhian Ocampo-De Castro," pag papakilala nya at nakipag kamay rin, inanyayahan ko siyang maupo sa tapat ko at itinapat sa kaniya ang order kong iced coffee. "I'm really sorry Mr. Garcia, I'm late." hinging paumanhin niya.

"You're just in time Mrs. De Castro, so let's start?" tumango naman siya at inayos ang laptop na dala niya.

Naging maayos ang meeting namin ni Mrs. Rhian at ayos din naman sa aming dalawa ang performance sa trabaho ng kaniya-kaniya naming empleyado.

"Gago Danver, bakit na'ndito ka sa harap ng Motel? Hanep ka ah! Iba na yan." parang nagugulat pang ani ng pinsan ko.

"Bakit masama bang dumayo ng kain dito ng Street foods?" bakit nga naman kasi dito pa malapit sa motel nag titinda ang tinderong 'to? Imbes na doon siya sa malapit sa kanto eh dito pa sa medyo tago.

"Nako..." mapang-asar pang ani Lemuel.

"Basta masarap ang pang kain dito, bahala ka nga diyan." iniwan ko siya roon at bahala na siyang mag bayad, balak ko sanang mag punta sa swing at roon kainin ang mga calamares na 'to.

Hillary, napaka pamilyar. Nakita ko siyang umiiyak sa gilid ng kalsada, kaya nilapitan ko. Mukhang problemado...

Simula rin noong nakita ko siya roon ay pina-imbestigahan ko siya, and luckily she's the girl I'm looking for almost years.