[tamamlandı] Gösterdikleri ve sahip oldukları karakterleri tamamen farklı olan iki insan.
4 düşman aile, sayısız sır, kast sistemi ile işleyen bir okul... Ve birbirleri ile ölüm oyunu oynayan ikili. Kim Taehyung ve Lalisa Manoban. Bu oyunun bir ka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~•~ Taehyung ile girdiğimiz inatlaşma yüzünden şu an ağlamak üzereydim.
Kendisi şirketle çok yoğun olduğum bir dönemde bana 'Sana dokunmadan, kokunu alamadan nefes alamıyorum. Bırak bütün işleri sana ihtiyacım var. Hem biliyorum senin de bana ihtiyacın var' dediğinde ona 'Ben sana dokunmadan da yaşabilirim Taehyung, senin aksine' gibi salakça bir cümle kurmuştum.
Sonuç olarak bu cümle büyümüş, biz büyük çaplı bir kavga etmiştik ve düğünümüze iki ay kadar varken şu an birbirimize dokunmama iddiası içerisindeydik.
Açıkcası ben bir aptaldım.
Taehyung iddia şartlarını sağlayabilmek için direkt otele yerleşmiş ve yanıma gelmiyordu. İddianın ucunda basit bir araba olsa da asıl mesele kazanmak ya da kaybetmekti. İkimiz de fazla inatçı olduğumuz için bu iş fazlasıyla büyümüştü.
Şimdi ise hazırlanmış bir bara gidiyordum.Çünkü biraz içip sarhoş olduktan sonra 'sanki mümkünmüş gibi' Taehyung'u düşünmemeye çalışacaktım.
Hayır, kimi kandırıyordum? Taehyung'un peşime koruma taktığından haberdardım ve belki bara gelir diye gidiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynadaki görüntümü onayladığımda evden çıkıp aracımın arka koltuğa geçerek şöföre gideceğimiz yeri söylemiştim.
Araç durduğunda mekan girişindeki kameralar flaşları patlayarak üzerime gelirken bazıları yaklaşan düğünüm hakkında soru yöneltirken bazıları da uzun zamandır nerede olduğumu soruyordu.
Babamın ölümü, Haruto'nun gidişi ve dönüşü, evlilik kararım, şirketi devralmam derken neredeyse hiç kendime zaman ayırmamıştım. Soruları her zamanki tavrımla yanıtsız bırakırken içeriye geçtiğimde havasız gürültülü ortam şimdiden başıma ağrılar sokmuştu.
Ah tanrım, cidden yaşlanmış olmalıydım. Her gece bu tarz mekanlarda sabahlarken şimdi girdiğimde rahatsız oluyordum. Hayat insanı cidden çok değiştirebiliyordu.
Barmen'in önüne ulaşıp oturarak kendime bir bal bademli viski istediğimde adam onaylayarak hızlıca önüme bir bardak bırakmıştı. İçkimi yudumlarken etrafıma bakındığımda benimle birlikte gelen korumanın yanında iki adam gördüğümde başımı onaylamazca salladım.
