brutal, txt.

10; Baba

"Tipleri nasıldı?" Kai, Beomgyu ile birlikte kantindeki masalardan birine oturmuş, sosislisini yerken sorusunu sordu. "İri yarı bir çocuk vardı, diğerleri cılızdı. Gömlekleri dağınık, kahverengi saçlı çocuklardı, pek göze çarpan özellikleri yok." dedi elindeki gofretden bir ısırık alıp. Kai biraz düşündü ve "E, bu anlattığın çocuklar aynı ben." dedi. Beomgyu, Kai'nin dediği şeyle kahkaha attı. Onu böyle bile güldürmeyi başarıyordu.

"Hangi sınıftalar biliyor musun?" Beomgyu kafasını sallayıp "Bizim sınıftalar." dedi. Kai gözlerini büyütüp "Kim?" dedi. Sakin görünse bile sinirliydi. Beomgyu yutkunup "Tarih dersinde, en arka sıradaydılar." dedi. "Siktir ya, derste keşke uyumasaydım. Neyse kesin Yeonjun tanıyordur-" Beomgyu, Kai'nin sözünü bölüp "Asla!" dedi.

"Yeonjun'un veya diğer çocukların bu olaydan haberi olmayacak!" dedi. "Neden haberim olmayacak?" dedi arkalarında beliren Yeonjun. Korkuyla arkasına dönen Beomgyu, "Yeonjun?" diyebildi şaşkınca.

Bir sandalye çekip yanlarına oturdu Yeonjun. "Noldu, niye ikinizde sustunuz?" dedi gülerek. "S-senin ne işin var burada?" titreyen konuşmasına küfür etti, yine oluyordu, kalbi yine onun yanında hızlanıyordu...

"Aynı okulda olduğumuzun farkında mısın Gyu?" dedi bıkkın sesiyle. "O anlamada değil... Derste olman gerekmiyor muydu?" dedi elleriyle oynarken. "Bizim ders boştu, zaten bir kaç dakika sonra zil çalıcak bende o yüzden aşağıya ineyim dedim." dedi Yeonjun. 'Anladım.' manasında ikiside kafasını salladı.

Kai ayağı kalkıp "Benim tuvalete gitmem lazım." dedi ve gitti. Yeonjun telefonuyla ilgilenirken Beomgyu ise çaktırmadan ona bakmaya çalışıyordu. Yeonjun gözlerini telefonundan kaldırıp Beomgyu'ya baktığında göz göze gelmişlerdi. Kalbi hızlanan Gyu hemen gözlerini kaçırdı. "Yüzümde bir şey mi var?" dedi Yeonjun. Gyu kafasını olumsuz anlamda salladı.

Bir kaç dakika sonra zil çaldığında bütün Soobin ve Taehyun'un da gelince grup beraber kantinde takılmıştı. Taehyun'un arada sırada Kendisine attığı bakışları fark etse bile çaktırmamıştı Beomgyu.

Bir kaç ders ve tenefüsten sonra sonunda okul bitmişti. Ne Kai, ne de Beomgyu 'dayak yeme' konusunu açmamıştı...

Yurda vardıklarında kapıda babasıyla karşılaşmayı beklemiyordu Beomgyu. Babasını görünce gülümseyen yüzü düşmüştü. "B-baba?" dedi. Diğer çocuklar gitmeye yeltenirken Yeonjun, ne olucağını merak ediyormuş gibi orada bekliyordu.

Bay Choi oğlunun yanına yaklaşıp "Beomgyu." dedi sert sesiyle. Üzerinde, beyaz gömleği ve siyah pantolonu vardı. Tarzı onu karizmatik gösteriyordu. Yeonjun'a bir bakış atıp oğluna "Ne yaptın sen?" dedi. "H-hiçbir şey." dedi korkuyla Gyu.

Sinirle kurumuş dudaklarını yaladı Bay Choi. "Beni hayal kırıklığına uğrattın, senin saçma sapan ergen hareketlerin için işlerimi bırakıp buraya kadar gelmek zorunda kaldım." dedi. Beomgyu o sırada yerin dibine girmek istedi.

"Pardon, efendim ama Beomgyu'nun hiçbir suçu yok." dedi Yeonjun. Beomgyu, Yeonjun'un yüzüne şokla baktı. Diğer çocuklarda onları heyecanla izliyordu.

"Bunun sorunlusu-" Yeonjun'un sözlerini Bay Choi'nin "Seninle konuşmuyorum, küçük." demesiyle kesildi. Yurt bahçesinde başka çocuklarda olayı izlemeye başlamıştı.

Yeonjun muzipçe gülerek "Hangimizin küçük olduğunu konuşmayalım..." dedi ve devam etti
"Çünkü oğlunu arkadaşlarının önünde küçük düşüren bir adamın aklının pek büyük olduğunu düşünmüyorum." dedi. Onları izleyen çocuklardan bazıları bu söze gülmüştü.

Bay Choi, "Bir çocukla kavga edicek değilim ama seni uyarıyorum, bir daha seni çocuğumun yanında görürsem kötü olur." dedi baş parmağıyla Yeonjun'u gösterip. Sonra oğluna döndü ve "Beomgyu, bir daha böyle bir şey duyarsam seni çok kötü yaparım, davranışlarına dikkat et!" dedi ve arabasına ilerledi. Bir kaç saniye sonra yurtdan uzaklaştı. Beomgyu, yaptığı planı devam ettirmek istese bile şuan gerçekten çok korkuyordu, bunu sürdürebilecek miydi bilmiyordu...