brutal, txt.

21; Dert

Herkesin yatıp uyuduğu bir saatte hâlâ uyanık olan Beomgyu telefonunu kapatıp ayağıya kalktı. Sessizce gidicekken arkasını döndü. Hyunjin'in kafasında onu etkileyip, 'vay canına, çok havalı!' tarzında bir etkisinin olmasını istediği için 2 hafta önce aldığı ve hâlâ bitiremediği sigarasını ve çakmağını çekmeden alıp yoluna devam etti.

Arşivin içirisine girdiğinde Hyunjin'in ondan önce geldiğini gördü. Pencerenin yanında duran çocuğun yüzüne ayın ışığı geliyordu. Beomgyu'yu görünce "Selam." dedi, rahat bir tavırla. Beomgyu cevap verirmişcesine başını salladı. Hyunjin'in yanına ilerleyip pencerenin diğer yanında durdu.

"Nasılsın?"

"İyi sen?"

"Eh, işte."

"Ne oldu, canını sıkan bir şey mi var?"

"Hey, ufaklık. Buraya benim değil senin dertlerini dinlemeye geldik, döküş bakalım." derin bir nefes verdi Beomgyu. Küçük olmamasına rağmen insanların ona ufaklık, küçük vs. gibi laflar takılmasına buraya geldiğinden beri alışıktı.

"Ama benden sonra seninkileri de dinleyeceğiz." dediğinde Hyujin kafasını salladı.

"Ah, pekala... Bir kız var. O kızdan hayvan gibi hoşlanıyorum ama o beni arkadaş olarak görüyor. O kızla beraber bir partide olay yaşadık, ikimizin ilişkisini bozucak bir olay. O günden beri aramız berbat. Bana çok kötü davranıyor sanki bir pislikmişim gibi, belki de benden soğumuştur, bilemiyorum..." dedi. Hyunjin'in tepkisini bilemediğinden dolayı Yeonjun'u bir kız olarak anlattı.

Hyunjin samimice gülümsedi, eliyle Beomgyu'nun sırtına bir kaç defa hafifçe vurdu. "Bak, kadınlar anlaşılması kolay canlılardır. Eğer senden hoşlanıyorsa bunu belli eder fakat bunun hakkında yanılgı içerisindeysen büyük ihtimalle seni arkadaş olarak görüyordur."

Beomgyu kaşlarını kaldırdı, "Peki ya, erkekler nasıldır?" diye sordu. Hyunjin'in gülümsemesi büyüdü. Beomgyu hemen dediği şeyi çevirmek amaçlı, "Y-yani demek istediğim, ondan hoşlandığımı belli ediyor muyum. Erkekler nasıldır, onu sordum!" dedi ve garipçe gülümsedi. Hyunjin gülümsemesini gizlemek için dudaklarını ısırdı.

"Pekala... Biz erkekler garipiz. Sevgimizi göstermeyiz, özellikle maskülen erkekler. Çünkü hâlâ içlerinde bir yerlerde duygularını göstermenin kızsal bir şey olduğunu düşünüyorlar ve bu düşünce onları incitiyor. Bu yüzden sevgilerini gizlerler. Kötü, toksik davranışlar sergilerler. Hani, ilkokulda sevdiğin kızın saçını çekersin ya, aynı o mantık. Tabiki bütün erkekler ve kadınlar böyle değildir ama genel gözlemim bu yönde."

Beomgyu başını anladığını belli eder bir şekilde salladı. Cebinden sigarasını çıkartıp yaktı. Hâlâ içtiğinde ağızında garip bir tat bırakıyordu. Paketi Hyunjin'e uzattı "İçer misin?" Hyunjin kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Neden içmiyorsun?" dedi sırıtarak Beomgyu. Buraya geldiğinden beri sigara içmeyen birisi ona garip geliyordu. Ailesi sigara içmeye son derece katı olduğu için hayatında hiç sigara içen kişilerle bu kadar yakın olmamıştı.

"Dedemi, akciğer kanserinden kaybettim." dedi sesinden üzgün olduğu belli olan bir şekilde. Beomgyu hemen özür diledi. Sigara tiryakisi olursa sonunun böyle olucağını bildiği için korkuyordu.

"Senin derdin ne? Anlatıcak mısın?" dedi tek kaşını kaldırıp.

Hyunjin elleri cebinde bir şekilde duvara yaslanıp sırıttı.

"Bir çocuk var beni deli ediyor." dedi. Beomgyu duyduğu kelimeyle şoka uğramıştı.

"Onu o kadar seviyorum ki, sevgimden dolayı ona zarar vermekten korkuyorum."

Beomgyu normal yüz ifadesine dönüp sigarasını içmeye devam etti. Kendisi gibi insanların olması onu şaşırtmış aynı zamanda mutlu etmişti. Sigarası bitince iki üç laf edip odalarını geri dönüceklerdi.

"İyi gecele-"

"Hyunjin!" Beomgyu'nun bir şeyi itiraf etmesi gerekiyordu.

"Ne oldu?"

"Hani, bir kız var demiştim ya..."

"Evet?"

"Aslında... O kız değil... Bir erkek." dedi hafifçe utanarak.

Hyunjin gülümseyerek "Biliyorum." dedi ve odasına gitti.

Beomgyu rahatlamış bir şekilde arşivden çıkıp odasına gireceği sırada, odanın önünde, başı eğilmiş, kollarını birbirine sarmış, bir bacağı duvarda bir şekilde Yeonjun'un durduğunu gördü...