brutal, txt.

22; "İbne misin?"

...Yeonjun'un durduğunu gördü.

Kaşlarını şaşkınca yukarıya kaldırdı.

"Yeonjun?"

Yeonjun ifadesizce Beomgyu'nun suratına bakıyordu. Bu korkutucuydu.

Baş parmağıyla Hyunjin'in gittiği tarafı gösterdi.

"O çocukla çok yakınsın..." dedi sinir bozucu bir şekilde gülümseyerek.

Beomgyu'nun şaşkınlığı daha da artmıştı. Yeonjun garipti ve neden böyle davrandığını anlamak zordu.

"Yeonjun, sen iyi misi-" sözü Yeonjun'un lafı ile bölünmüştü.

"Sen ibne misin?"

"Ne?" beklemediği bu soruyla yüzünü buruşturdu. İçinde nereden geldiğini bilmediği bir korku vardı.

"Anlamıyor musun? Sen ibne misin, dedim." az önceki gülümsemesinin yerine sinirli bir hâli vardi.

"Cevap veremiyorsun. Öylesin değil mi?"

Beomgyu elini yumruk yapıp tırnaklarını avucunun içine bastırıyordu. Yeonjun'u son günlerde garip gördüğü doğruydu fakat böyle davranması onu korkutuyordu.

Yeonjun yaslandığı yerden ayrıldı. Beomgyu'nun üzerine yürüdü. Olduğu yerde adeta donup kalmış olan Beomgyu'nun tişörtünün yakalarından tutup duvara yasladı, bu sırada Beomgyu ise korkudan soğuk soğuk terler döküyordu.

Duvara yaslandığında canının acımasıyla küçük bir inleme kaçıran Beomgyu'nun ağzını eliyle kapattı Yeonjun.

"İbne olmadığını söyleyemiyorsun çünkü öylesin değil mi? Bana olan davranışların, o çocukla yakınlaşman... İğrençsin." yüzündeli tiksinmiş ifade Beomgyu'yu daha da üzüp kalbini bin parçaya ayırıyordu.

"Partide olan şeyleri söylediğinde görmezden gelmiştim. İkimizde alkollüydük sonuçta... Fakat bana olan davranışların. Takıntılı bir orospu çocuğu gibisin." Beomgyu'nun gözleri dolmaya başlamıştı. Kendini sıkıp ağlamamaya çalışıyordu.

Yeonjun elini Beomgyu'nun ağzından çekip kendini uzaklaştırdı. Son bir kez Beomgyu'yu süzüp, yüzüne iğrenç bir ifade takındı. Odasına geri döndü. Yeonjun gittiğinde kendini yere bırakan Beomgyu sessizce ağlamaya çalışıyordu.

"Neden? Neden bütün bunlar benim başıma geliyor?"