Beomgyu'nun düşünmeden yaptığı bir hareket, ailesinin onu yatılı bir okula göndermesiyle son bulmuştu. Beomgyu buradan kimseye bulaşmadan ayrılma planları aynı odada kaldığı 4 çocuk tarafından suya düşmüştü...
|092021| |022722|
"Efendim?" Yeonjun anlamaz bir şekilde kaşlarını kaldırdı. Gyu'nun ona neden teşekkür ettiğini anlayamamıştı.
"Beni koruduğun için yani, teşekkür ederim..." Yeonjun, pijamasını giyerken, anladığını belli eden bir ses çıkardı sonrasında en içten gülümsemesini sunup Beomgyu'nun omuzuna vurdu. "Lafı bile olmaz." dedi.
Bu hareketi Beomgyu'yu iyi hissettirmişti. Bütün çocuklar yataklarına geçtiklerinde Soobin her gece yaptığı gibi "İyi geceler." dedi herkese. Bu onun yaptığı sevimli bir alışkanlıktı. Bütün çocuklar, ona karşılık verdikten kendilerini derin uykunun pençesine bıraktılar. Bir tek o uyumuyordu, yani Beomgyu.
Yatağında sırt üstü uzanmış tavana bakıyordu. Bugün olanlar onu gerçekten çok utandırmıştı. İçinde garip bir his vardı. Yeonjun'a yakın olmak istiyordu ama bu isteğin neden geldiğini anlayamıyordu. Bu isteğin sadece arkadaşça olduğuna kendini inandırmak istese bile aklına sürekli partideki öpüşmeleri geliyordu.
Ellerini yüzüne getirip kapattı. Ağızından bir 'of'lama çıktı. Bu düşüncelerle uyuyamayacağını anladığı için ayağı kalktı. Dolabına sakladığı sigarasını çıkardı, Yeonjun'u etkilemek için Kai'den özel olarak istemişti. Yeonjun'u etkilemek istemesi onu bir rol model olarak gördüğünden mi yoksa başka bir şey mi çözemiyordu.
Odadan sessizce dışarı çıkıp, -genellikle- kimsenin olmadığı, bizimkilerin gizlice sigara içmek için kullandığı arşive gitti. Odanın içinde bir tane küçücük cam vardı. Camı açıp sigarasını yaktı. Çakmağın üzerindeki 'erotik' kadın çizimine gülmeden edemedi. Kai'den istediği bir şeyin böyle gelmesi şaşırtıcı değildi. Aslında sigara içmek istemiyordu ama sanki her şey onu sigara içmeye itiyor gibi geliyordu.
Odanın kapısı açıldığında Beomgyu şok ve korkuyla arkasını döndü. Gelen Taehyun'du.
"Korktun mu?" dedi gülümseyerek Tae.
"Evet, başka birisi sandım..." elini kalbine götürdü. Taehyun yanına yaklaşıp çocuğun elinde tuttuğu paketten bir sigara alıp yaktı. Beomgyu ise camdan dışarı bakıyordu.
"Noldu? Pek keyfin yok gibi." dedi Taehyun. Düz yüz ifadesiyle dursa bile sesindeki endişe belli oluyordu.
"Önemli bir şey değil. Sen neden geldin?"
"Senin sesine uyandım desem?" Beomgyu, buna şaşırmıştı. Aslında sessiz olmaya çalışmıştı. İki üç 'özür dilerim' minvalde bir şeyler söyledi.
"Önemli değil, zaten uykum derin değildir hemen, uyanırım." dedi gülerek. Bu konuşmadan sonra aralarında geçen garip sessizlik Beomgyu'yu rahatsız etmişti. Sigarasını bitirip odadan çıkmaya yeltendiğinde Taehyun;
"Beomgyu..." dedi. Arkasını dönüp hâlâ sigarasını içmekte olan çocuğa baktı. Taehyun rahatsızca "Şey, burada tek başıma kalmayı sevmiyorum, sigaram bitene kadar beni bekler misin?" dedi. Beomgyu istemezce kafasını sallayıp yanında duran kutunun üstüne oturup beklemeye başladı.
"Özür dilerim." dedi Taehyun. Beomgyu duyduğu şeyle anlamazca baktı Taehyun'a. "Neden özür diliyorsun?" dedi. Taehyun hafifçe dişlerini gösterio güldü, "Benden hoşlanmadığını biliyorum, sadece senle vakit geçirmek istemiştim." dedi. Beomgyu duyduğu şeyle kendisinden nefret etti. Bu çocuğu kırmak istememişti.
Oturduğu yerden kalkıp "Hayır yanlış anladın Tae! Ben... Ben senin hakkında öyle düşünmüyoru-" sesini biraz fazla yükselttiği için Taehyun yanına gelip eliyle ağızını kapattı Beomgyu'nun. "Sessiz ol! Birileri uyanabilir." dedi.
Taehyun, Beomgyu ile ilk defa bu kadar yakından ve uzun süre göz teması kurmuştu. İkisininde kalbi heyecandan atmaya başladığında Taehyun geri çekildi. Hiçbir şey demeden gitti. Odada tek başına bekleyen Beomgyu, kalbinin Yeonjun dışında başka biriyle bu kadar hızlı atmasına şaşırmıştı. Şimdi başına başka bir dert daha almıştı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
