THE COLD-HEARTED NERD KIDNAPPED BY THE MAFIA LORD (COMPLETED)

CHAPTER 6

Chapter 6

SOMEONE'S POV

"Mga inutil!" Nang gagaliiti na sigaw ko sa mga tauhan na ngayo'y nakayuko na. "Sobrang dami nyo pero wala kayong napatay maski isa sa kanila!" Dugtong ko at pinag babaril ang paanan nila. "Paumanhin boss, masyado kasi silang malakas para matalo namin." Nau-utal na sambit ng inutil kung tauhan dahilan para barilin ko ito sa kanyang noo.

"Arghhhh! Mga inutil! Talaga kayo! Limang taon na! Limang taon nadin nyong tinankang patayin ang isip batang yun! Limang taon na yung taong walang tamang pag iisip! Tas di parin ninyo mapatay-patay?! Mga walang silbi! Mga inutil" Sigaw ko at pinag babaril sila isa-isa.

Pinakalma ko ang sarili ko at uminom ng wine. "Humanda ka vincent! Dahil sisiguraduhin kung namamatay ka at ako mismo ang papalit sa iyong trono na dapat ako ang nakaupo at hindi ikaw! Sisiguraduhin ko yan! Sisiguraduhin kung mamamatay ka, kung hindi ka nila mapapatay! Ako mismo ang papatay sayo...

Anak!" Ngising usal ko at humalakhak ng malakas.

"Papatayin ko kung sino man ang humaharang sa gagawin ko, kahit na sarili kitang anak!, gagawin ko ang ginawa ko sa iyong Mahal na ina ang patayin!". Mukang baliw na sambit ko at tinunganga ang boteng maraming laman na alak.

Magsaya kalang ngayon! Dahil Hahanapin at hahanapin kita para patayin! Walang dugo sa dugo! Walang laman sa laman! Walang anak sa anak! Dahil sinisigurado kung papatayin kita ng walang pagdadalawang isip para mapasakin ang trono na dapat sa akin na sana ngayon! Ng dahil sa pinanganak ka sa mundong ito! Lahat ng parangap ko sa buhay ay nasira at nawala nalang bigla dahil dumating ka! Dumating ka na syang sinira ang buhay at pagkatao ko.!

"Papatayin kita vincent! Papatayin kita! Di ko hahayaang nagsasaya ka habang ako ay naka'upo nalang dito at inutil, walang silbi parin sa paningin ng ama ko!, Papatayin kita at sisiguraduhin koyan!." Huling sambit ko bago nakatulog dahil sa kalasingan.

NOAH POV

"Vil nakita at nahanap nyo na ba si vincent?" Nag-alalang tanong ko sa kanila, hindi ito sumagot at ang iba naman ay nanatiling tahimik. "Vil! I'm asking you!" Madiin na sambit ko.

Isang buwan na! Isang buwan na naming hindi nakikita maski isang anino ni vincent.
Lahat kami naka'upo sa sofa at nagtipon-tipon.

"Don't find him!" Yun lang sinabi nya at tumayo na. "Where are you going?" Nagtatakang tanong ni ivan sa kanya. "Market" tipid na sagot nito aalis na sana pero napatigil ito dahil sa sinabi ko. "Bakit mo kami pinipigilang hanapin ang kaibigan namin ha? Ang amo mo! Pwedi ba vil imbes na tulungan mo kaming hanapin sya hindi yung nagsasalita ka Jan at sinasabihan kaming tigilan ang paghahanap nya, alam mobang sobrang nag-alala kami sa kanya tapos ikaw------" di ko na natapos ang sasabihin ko dahil sa sinabi nya. "Stop finding him, he's safe, his with nerdy girl" at umalis na.

Naiwan akung tulala, ligtas sya? At kasama nya si nerdy girl?. "Let's go" tipid na sagot ni uno at nauna ng naglakad. "We're are we going?" Nagtatakang tanong ni kurt sa kanya. "Work" tipid na sagot nito at tumalikod na. Walang nagawa ang iba kundi ang sumunod sa kanya. Nagpakawala muna ako ng malalim na buntong hininga bago lumakad.

'Vincent? Kailan ba babalik ang ala-ala mo? May pag-asa pabang mabalik ang ala-ala mo o hindi na? Higit limang taon na vincent! Limang taon na pero hanggang ngayon maski katiting ng ala-ala mo di pa bumabalik. Madami ng problemang dumadating, hindi namin alam kung paano aayusin ang iba, vincent bumalik kana sa dati mong ikaw. Ikaw lang ang nakaka'alam ng plano, ikaw lang ang nakaka'alam ng lahat, ikaw lang at wala ng iba, ikaw lang ang susi, dahil alam at ramdam kung alam mo kung sino ang kalaban. Sana naman bumalik na lahat ng ala-ala mo para matulungan mo kami'. Sambit ko para mapabuga ako ng hangin.