PART 5

22.9K 1.3K 36
                                    

Unicode

" သူဘယ်မှာလဲ "

" ပြန်မရောက်သေးဘူး အစ်ကိုလေး "

" ဘာ! နေ့ခင်းထဲက ထွက်သွားတာ ခုထိ ပြန်မလာသေးဘူးပေါ့ဟုတ်လား အမှန်ဆို မင်းလိုက်သွားရမှာနော် "

" နောက်မဖြစ်စေရပါဘူး အစ်ကိုလေး "

" သွားတော့ မမြင်ချင်ဘူး "

တ၀ီ၀ီ မြည်သံကြောင့် သူနိုးလာသည်။
မှောင်ရီပျိုးစ ပြုလာ၍ ခြင်တွေ ဝိုင်းလာပြီး
လက်ရှည်ဝတ်ထား၍ တော်ကာကျမည်ဟုပြောရမည်။
လက်ပတ်နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ၅နာရီတောင် ခွဲနေပြီဖြစ်ပြီး မြေ့နင်းခ အတော်ကြာ အိပ်ပျော်သွားခြင်းဖြစ်လေသည်။ ထိုကဲ့သို့ အပြင်၌ အချိန်ကြာရှိနေခြင်းကို ရက်ခသာသိရင် မြေ့နင်းခဒုက္ခရောက်မည်မှာ အသေအချာပင်။

" ကိုခ "

လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဒေါက်တာ‌ နွေကူးရှိန်။

" ဪ ဒေါက်တာ "

" ကိုခ ဆေးရုံကို လာမယ့်လာတော့လည်း ကျွန်တော့်ဆီတောင် ဝင်မတွေ့ဘူး "

" အသိတစ်ယောက်ကို လူနာလာကြည့်ပေးတာလေ၊
အလုပ်ချိန်ဆိုတော့ အနှောင့်အယှက် မပေးချင်လို့
ကျွန်တော်လည်း လာမနှုတ်ဆက်တော့တာ "

" အာ... ဟုတ်ပါပြီ၊ ခုရော ပြန်တော့မှာမလား၊
ကျွန်တော် လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ "

သူလည်း ကားမပါလာ၍ ငြင်းမနေတော့ပေ။

" ကောင်းပြီလေ ဒေါက်တာ၊
လိုက်ပို့ခိုင်းဖို့ အားမနာတော့ဘူးနော် "

အမှန်တော့ အိပ်ချင်နေသေး၍ဆို ပိုမှန်လိမ့်မည်။

" ဒေါက်တာ ကျွန်တော့်ကို လမ်းထိပ်မှာပဲ ချပေးခဲ့ပါ၊
အိမ်ရှေ့ထိလိုက်ပို့ရင် ကားလမ်းမပေါ် ရောက်ဖို့
အကြာကြီး ပြန်ပတ်ရလိမ့်မယ် "

"ရပါတယ် ကိုခကလည်း ပို့ချင်းပို့ ခရီးရောက်အောင်
ပို့ပေးရမှာပေါ့ဗျ "

" ဒါဆိုလည်း ဒေါက်တာ့သဘောပါ "

" ကိုခ ကျွန်တော့်ကို ဒေါက်တာလို့ မခေါ်ပါနဲ့ဆိုဗျာ၊
ခုက ဆေးရုံမှာလည်း မဟုတ်ဘူး၊
ပြီးတော့ ကိုခနဲ့ ကျွန်တော်က လူစိမ်းတွေမှ  မဟုတ်ပဲ "

UM (Completed)Where stories live. Discover now