DİLBİRİN (Zoraki Evlilik)

2. bölüm

𝐑ı𝐡𝐞𝐦î𝐧 𝐖𝐚𝐬𝐭𝐢𝐲𝐚 𝐃𝐢 𝐍𝐚𝐰𝐚 𝐁ê𝐝𝐞𝐧ê𝐤𝐞 𝐌𝐢𝐫𝐢𝐝𝐞𝐞✨🖤 (Ruhum Yoruldu Ölü Bir bedenin içinde... 🥀)

hiç birşey benim umduğum gibi gitmemişti ben beratın beni seve bileceğini düşünmüştüm ama berat bunu istemiyordu düğünümüzün sabahında kalkıp ortalıktan kaybolmuştu aylardır ortada yoktu her gün görüntülü ailesini arasada bir karısı oldugunu unutmuştu benimle bir kez bile konuşmamıştı amerika'daki işlerini halettikten sonra geleceğini söylemişti o işleri hiç bir zaman bitecek gibi durmuyordu beratın annesi havin annesabır etmemi söylüyordu sürekli kendi aileme yalan söylmekten yorulmuştum ben bu durumu daha fazla ne kadar kaldıra bilirdim bilemiyorum daha fazla ne kadar yalan söyleyebilirdim bilmiyorum berat haftamızın dolmasını bile beklememişti ailemin evine beni tek göndermişti onlarda birşeylerin farkında ama benden ses çıkmayınca geri duruyordular..

rozerin üzerimize öyle ağır bir yük vermişti ki ayllar önce bu konaktan gideceğini kızına bizim bakmamızı söylemişti rozerin gerçekten dediğini yapmıştı aylarca boran ağayı kandırıp hatta herkesi mutlu gibi göründü doğum yaptıgı günde kızını ve boran ağayı bıırakıp gitti günlerdir kızını görmeye bile gelmemişti sütünü sağıp kızına gönderiyordu dicleyle beraber elimizden ne geliyorsak yapıyorduk ama bebegin ağlamasını hiç bir şekilde durduramıyorduk annesini istiyordu rozerini de anlayamıyordum bi insan yeni doğmuş bebebğini nasıl bırakır nasıl gider belki kolay şeyler yaşamadı ama hayat devam ediyor boran ağanın onu nasıl sevdiğini herkes bilir boran ağanın aşkı mardinin dilinde rozerin gittikte sonra boran ağayı günlerce kimse toparlayamadı kızını bile görmek istemedi ama o rozerin gibi değildi kızına sım sıkı sarıldı kokusunu içine çekti rozerin de bunu yapsaydı gitmezdi küçük melegini kucağına alsaydı eğer onu bırakmazdı haşim ağa her gün rozerinin geleceğini söylüyordu onu bu konaktan uzaklaştıran da oydu rozerinin yorgun oldugunu söylüyordu boran ağa dün ilkez rozerin gelsede ben eski boran olmayacağım bizi bırakan giden bir kadınla bundan sonra bir hayat geçirmek istemiyorum gibi şeyler söyledi çok üzgündü üzüntüsünden ne dediğini bilmiyordu. Hepimiz rozerinin konağa geri dönmesini bekliyorduk herkesin rozerine ihtiyaçı vardı özellikle ismi bile koyulmayan kızının..

Her sabah olduğu gibi bu sabahta en erken ben kalkmıştım gece boyu uyku tutmuyordu düşünmekten stresten uyuyamıyordum bu halime o kadar çok üzülüyordum ki ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi hiç bilmiyorum herşeyi zamana bıraktım bu konakta herkes çok üzgün çok mutsuz herşeyte rağmen zaman diyorlar bende öyle düşünüyorum ve zamana bırakıyorum..

dicleyle beraber kahvaltıyı hazırlarken konağın kapısı açıldı sabah sbah kimse gelmezdi merakla bakındık karşımızdaki kişiyi görünce dicleyle birlikte birbirimize baktık rüya mı diye ama değildi rozerin karşımızda duruyordu sanki eski rozerin gitmiş yerine başkası gelmeşti aylardır görmemiştik rozerini simsiyah giyinmişti saçlarına attığı siyah şalla bile çok güzel duruyordu bu kadar güzel güçlü olmayı nasıl beceriyordu bazen kendime kızıyorum rozerin gibi bir hayatım olsaydı kim bilir neler yapardım babamdan bir gün şidet görmedim bir gün kötü laf duymadım rozerin onu zorla sattığıı için babasına çok kızgın tek bunlar değil tabi babasından şiddet gördüğünü defalarca anlatmıştı babası ona vururken annesinin sadece onu izlediğini babası dövdükten sonra bir de annesinin dövdüğünü defalarca anllatı rozerin kötü anne olmaktan korkuyordu rozerin annesi gibi olmaktan korkuyordu. rozerinin tek suu herşeye karşı çok güçlüydü bu konuda da dimdik ayakta durup kızına sahip çıkmasıydı boran ağaya sahip çıkmasıydı rozerin bir hatta yaptı belki ama sonunda çıkıp geldi rozerin gelmişti kızına ve kocasına dayanamayıp gelmişti.

dicleyle beraber koşarak rozerinin yanına gittik dicle benden önce koşup rozerine sımsıkı sarıldı " rozerin geldin çok şükür geldin " dedi konakta zılgıt atmaya başladı rozerinin heycanıyla konaktakiler de rozerine görünce çok sevinecekti özllikle boran ağa gerçi dün söylediklerinden sonra bilemiyorum ama tek bildiğim rozerini halla deli gibi sevmesi.