5. Bölüm

6.8K 281 45
                                    

Bir insan kaç kere ölür ? Gamze hizmetçi demişti ama berat bey sesini çıkarmamıştı göz yaşlarım durmuyordu gözlerimin içine baktı ama karım demedi bekledim belki der diye ama demedi bu kadar gözünde kötüydüm ben bu kadar mı istemiyor du beni untanmış mıydı benden  sesizce arkamı döndüm hiç birşey demeden mutfağa girdim kızlar sofrayı hazırlamıştı herkes sofraya toplanırken bir bana bir gamzeye bakıyordu Gamze herkese sevgilisiyim diyordu boran ağa söyleyecekti evli olduğunu ama ben izin vermedim böyle bilsin bakalım Berat ağanın oyunu nereye kadar gidecekti..

Gamzeye dönüp ben karısıyım diye bağırmak geldi içimden ama belli ki aralarında birşey vardı bende bozmadım.

Gamze " berat senden hiç bahsetmedi sen yeni mi girdin işe ? Dedi.

"Evet ben yeni girdim işe başka bir isteğiniz yoksa gideyim" dedim. Berat sadece gözlerime bakıp susmuştu karım diyememişti.

Sofradaki herkes bize bakıyordu gamze beni bu evin yardımcısı zannederken birşey demedim belki ama berattan demesini beklerdim en azından karım diye bilirdi bu kadar saygı duya bilir di.

Sesiz bir şekilde ikisini izledim gamze evdeki herkesle tanıştıktan sonra sofrya kuruldu hiç yabancılık çekmiyor du yüzsüz gibiydi şuan herkesin suratı beş karıştı herkes halinden hiç memun değildi gamzeyi görünce herkesin morali bozuldu.

Elimde tepsiyle mutfağa girinceye rozerin de peşimden geldi bana bakıp " sen kafayı mı yedin şilan ne demek ben bu evin yardımcısıyım derdin ne senin neden beratın karısı olduğunu söylemedin ?"

" Görmüyor musun rozerin birbirilerine nasıl aşıklar beratın kıza bakışlarını göremiyor musun nasıl derim ben karısıyım kız berata aşkla bakıyor beli ki haberi yok nasıl derim senin sevgilin benim kocam diye ?"

Rozerin " söyleyecektin şilan berat sana acımadan o kadını bu eve getiriyorsa sende ona söylemek zorundasın kendini bu kadar güçsüz gösterme şilan sana yakışmıyor."

" Berat ağa evlendikten sonra o kızla birşeyleri bitirmedikten sonra ben hiç birşey yapamam rozerin ne kadar salağım aylardır ortada yok bende gerçektende iş için orda zannediyorum meğerse sevdiği için oradaymış."

Rozerin " artık siz evlisiniz resmi nikâhlı kocan o senin kocanı ona bırakacak değilsin." Dedi sinirle.

Daha fazla konuşmak istemiyordum zaten yeterince kırgın ve yorgundum " neyse rozerin sen git içeri şimdi herkes seni bekliyordur." Dedim rozerinin gidişinin ardından börek dolu tabağı alıp içeriye geçtim masaya koyacakken babaanne pirozun kulağına eğilip " keşke allahtan başka birşey isteseydin yade kuma dedin bak sana hazırda kuma geldi " dedim dün söylemlerinden sonra bunu söylemeseydim eğer içimde kaldırdı.

Masadakilere servis ettikten sonra sesizce mutfağa çekildim perdenin arkasından ikisine baktım göz yaşlarımı tutamayıp onun bu konağa girmesine nasıl izin verebilir ki ben onun için bu kadar mı önemsizim beni karısı olarak görmeye bilir ama bana saygı duymak zorunda artık bu konakta durmak istemiyorum benim yerim yok bu konakta mutfaktan çıkıp odama doğru yürümeye başladım eşyalarımı toplayıp gidecektim bu evden bu kadar gurusuz olmak istemiyorum elimden geldiğince direndim ama olmuyor berat beni hiç bir zaman karısı olarak görmeyecek hiç bir zaman beni sevmeyecek.

Kapıyı kapatacağım sırada bir el engelledi arkamı döndüğümde berat ağa gelmişti kaşlarımı çatıp " ne işin var burda senin git sevgilinin yanına " dedim sinirle.

Berat " şilan o benim sevgilim değil evet biz onunla birşeyler yaşadık ama seninle evlendiği gün onunla herşeyi bitirdim "

" sen dün demedin mi sevgilim var benim diye Sen beni çocuk mu zannediyorsun berat kör müyüm ben ona nasıl aşkla baktığını görmeyecek kadar? Oda sana öyle bakıyor bu evin hizmetçisi dedin sen ya şimdi geçip karşıma aramızda nasıl birşey yok dersin ozaman niye sustun niye Şilan benim karım demedin benden utanıyor musun ben senin yanına yakışmıyor muyum neyse ya ben niye konuşuyorum ki al sevgilini götür bende eşyalarımı toplayıp gidiyorum bu konakta zaten yerim yok."

DİLBİRİN  (Zoraki Evlilik)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin