3. bölüm rozerin boran

7.3K 276 10
                                    


      Rozerin boran ♥️

rozerin yaptıklarından sonra gelmişti boranı kazanmak rozerin için kolay olmayacaktı boran çok kızgın dı üzgündü mutsuzdu en çok ta kızı için üzülmüştü kızı çok küçük olmasına rağmen annesini istiyordu sürekli ağlıyordu durmuyordu küçük bebeğin annesine ihtiyacı vardı rozerin herkesin gözündde acımasız bir anne olarak görünsede rozerin çok acı çekmişti kimse belki rozerini anlamak dinlmek istememişti kimse kendisini rozerinin yerine koymak bile istememişti boran bile..

rozerin zorlukla kızını emzirip uyuttuktan sonra boranın yanına geçti kendisini affetmesi gereken bir kocası vardı.

"boran biliyorum beni affetmeyeceksin ama çok pişmanım benim yanlız kalmaya ihtiyacım vardı evet kızımı ve seni bırakıp gitmemem gerikirdi ama bıraktım işte şimdi geldim bir daha gitmemek üzere."

boran " sana nasıl güvene bilirim ki ben yine bırakıp gitmeyeceğini nerden bilebilirim ki? "

rozerin borana bir adım yaklaşıp elini boranın yüzüne koydu " verdiğim sözden dönmem boran ağa bir daha sizi bırakıp gidecek kadar delirmedim ben " 

boran bir anda rozerinin belinden tutup kendisine çekti günlerdir o güzel dudaklarından mahrum bıraktığı için rozerine çok kızıyordu boran rozerinsiz geçen her gününe sitem etti. 

boran karısının belinden tutup bir anda yatağa yatırdı.

güzel geçen daikiların ardın ikiside birbine hasretle baktı özlemle rozerinin yaptığı tek hatta çekip ggitmesiydi oysaki boranla birlikte el ele başaramayacakları hiç birşey yoktu boranın tek isteği karısının yanında olmasıydı bütün mardinin diline düşen aşkının yanında olmasıydı..

rozerin " dışarda bana hayatımda başka biri var dediğinde neler hissettim biliyor musun boran ağa?" 

boran " günlerdir yanımda yoksun ben her gece ölüyordum sensizlik kokunu içime çekmemek varya rozerin beni delirtiyordu bir anda sinirle dedim öyle belki de biraz canın yansın istedim canının yanma korkusu bile  beni deli ediyor senin canını yaktığım için kendimden nefret ediyorum"

rozerin " beni bu kadar çok mu seviyorsun boran ?

boran " senin gidişini sevecek kadar çok seviyorum rozerin yokluna dayanmak çok zor beni bir daha sensiz bırakma rozerin birlikte kızımızı büyütelim ömrümün sonuna kadar sen benim yanımda ol yanımdan gitme ben işe giderken bile seni çok özlüyorum sen beni bırakıp gitin ne kadar zordu biliyor musun sabaha kadar uyuyamıyordum birde kızımızın ağlaması beni deli ediyordu babam nerde oldugunu söylemiyordu söyleseydi eğer yanına gelip sana sarıldım benden gitmene izin vermezdim seni asla yanlız bırakmazdım rozerin bir daha yapma bunu bizi sensiz bırakma beni bir daha öldürme ben buna daha fazla dayanmam..

rozerin borana sımsıkı sarıldı ikiside sulu gözlülüğü bırakıp artık kızlarına bir isim koymalılardı  "boran kızımın ismini neden koymadın ?"

boran " seni bekledim güzelim sen gel birlikisim koyarız diye bende koymadım "

"ben yanlız kalırken çok düşündüm boran ne seni ne de kızımızı içimden hep sen kızımıza adnı koymadınsa eğer ben konağa geldiğim ismini koymak istiyordum eğer iznin olursa kızmızın ismini ben söylemek istiyorum."

boran " tabi güzelim bu senin en doğal hakkın aylarca karnında taşıdın her sıkıntısını sen çektin ne isim koymak istiyorsan söyled " dedi karısına gülümseyerek.

rozerin " asmin olsun istiyorum kızımız dağ çiçeği gibi mis gibi kokuyor onu kucağıma aldığımda kokusunu içime çektiğimde sanki o çeçekleri kokluyormuş gibi hissetim ben isminin asmin olmasını istiyorum  " dedi kocasına bakarak boran ağa sanki bu ismi çok beğenmiş gibi heycanla yaatakta doğruldu karısına bakarak " rozerin tıpkı senin gibi çok üzel çok beğendim bu ismi " dedi gülerek. 

rozerin boranın hiç değişmemesine çok sevindi her seferinde her konuyu karısına bağlayan adama bir kez daha aşkla baktı hergün borana aşkla bakıyordu uzak kaldığı günler bile ona aşık olduğunu onu çok sevdiğini her seferinde kendine hatırlatıyordu rozerin belki zorla velendirlildi belki böyle bir evlilik istemezdi ama babası yüzünden boran ağaya satılarak verilmişti rozerin bunların olmasını istemezdi rozerin borana deli gibi aşık olmak isterdi evlenmeden önce o svegililik dönemini boranla yaşamak isterdi gizli gizli buluşup görüşmek isterdi yakalanma korkusunu bile tatmak isterdi malesef olmadı malesef babası onu zorla vermişti ve malesef rozerin babasını seçemezdi böyle bir şansı olsaydı eğer babasını seçme şansı olsaydı onu çok seven tıpkı şilanın diclenin babası gibi bir babası olmasını isterdi bazen şilan ve dicleye hayranlıkla bakıyordubabaları ona hediye gönderiyor günlük kızlarını arayıp soruyordu bu rozerinin çok zoruna gidiyordu hiç bir zaman babasıyla böyle olmamışlardı babası rozerini ve ablalarını dövmekten başka hiç birşey yapmamıştı babalarının tek derdi kumar oynamak ve eve gelip huzursuzluk yaratmak adam bu durumdan sanki zevk alıyordu nerdeyse bir senedir ne rozerin nede ablaları babalarını ve annelerini görmüyordu dila aylardır halasının yanına ne kadar zor bir durum kocasıyla boşandı ama gidecek bir babasının evi yoktu  acı çektiğinde sarılacak bir annesi yoktu bu ailenin kızlarını babası teker teker yakıp yıkmıştı hiç baba sevgisi görmedikleri için dışardaki insanların onları sevdiğinde canını yaktığında herşey normalmiş gibi karşılıyordular mesela dila gibi dila mehmetin en ufak sevgisine muhtaçtı evlenip unutmak istemişti mehmeti ama yapamamıştı ne dila mehmeti unutmuştu ne de mehmet dilayı tıpkı rozerin ve boran gibi birbirilerine deli gibi aşıktlar rozerin bebeğini ve kocasını bıraktığında dila rozerine çok kızmıştı sevdiği adamın ayanında olmak için kim bilir neler verirdi ama rozerin onları bırakıp gitmişti ama sonunda rozerin gelmişti herşeyi herkesi geride bırakıp evine ailesine kavuşmuştu şimdi bütün mardin seyretsin rozerin ver boran ağayı dillere destan olan aşklarını güzeller güzeli kızlarını..

rozerin ve boran saatlerdir odalarındaydı birbirilerine özlem dolu dakikaların ardından artık kızlarını alıp aşağıya inmelilerdi. rozerin kızını kucağına alıp öpe öpe odadan çıktılar akşam yemeği hazırlayan ailesinin yanına gittiler rozerin kucağındaki bebeği haşim ağanın kucağına verdi kulağına ezan okuması için haşim güler yüzüyle gelinine baktı " buldunuz mu isim bu güzel kızın artık bir ismi var mı " dedi. haşim ağa çok mutludu rozerin artık gelmişti berat gelmişti yavaş yavaş heşrey yoluna gidecekti tek istedikleri çocuklarının mutlu olmasayıdı her anne baba gibi.

rozerin ve boran birbirilerine bakıp boran ağa karısını kollarının arasına alp " evet baba rozerin çok güzel bir isim bulmuş  dedi 

helin " yenge söyle ne buldun sabırsızlanıyoruz " dedi gülümseyerek helin en çok yengesini özlemişti onunla kavga etmeyi ona sataşmayı çok özlemişti.

rozerin heycanla " ismi asmin bizim küçük dağ çiçeğimiz dedi " gülerek artık ikisi de çok mutlu olacaktı hem boran hemde rozerin onlar için hayat yeni başlıyordu..

DİLBİRİN  (Zoraki Evlilik)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin