Aan het tonen van je emoties,

20 5 7
                                    

Aan het tonen van je emoties,

Ik kan het niet meer zoals ik het vroeger deed. Als kind kon ik huilen met tranen en tuiten als ik verdrietig was, kon ik mijn keel schor schreeuwen als ik kwaad was en het uitgillen op momenten van angst.

Ik ben niet gevoelloos geworden, daar ben ik zeker van. Ik voel nog steeds verdriet, woede, angst en ook plezier, maar toch op een andere manier.
Het is eerder een echo van wat het was, een echo van wat het zou moeten zijn.

Ik besefte pas wat er veranderd was toen ik zag hoe één van mijn leeftijdsgenoten brak. Hoe verdriet haar anders zo serene gezicht, compleet verwoestte. Andere wendden hun blikken af, dit was ongehoord, zo hoor je je niet te gedragen. Al wat ik zag was een huilend kind, dat smeekt om begrip, dat smeekte om gehoord te worden. Emoties op de meest pure manier.

Kinderen kunnen hun emoties niet verbergen. Ze tonen ze aan de wereld gewoon zoals ze zijn. Blijdschap, verdriet of angst, maakt niet uit ze tonen het allemaal zonder gêne. Ze weten gewoon niet beter, eigenlijk kennen ze hun geluk niet.

Naarmate je ouder wordt, let je op hoe je je emoties eruit laat. Alleen blijdschap is iets wat we nog volop kunnen tonen. Het toont andere hoe goed ons leventje gaat. Pijn daarentegen haalt het meest lelijke in ons naar boven. Een lelijkheid die andere afschrikt, in afschuw doet terug deinzen. We leven in een maatschappij waar het verbergen van emoties bijna de norm is. We dwingen onszelf deze emoties onder water te duwen, ze te laten verdrinken. Elke keer als we dit doen, sterft er een stukje met ons mee in dat ijskoude water. Gevoelloosheid zal het onvermijdelijke gevolg zijn.

En ook al is dat niet het soort persoon dat ik wil worden. Ook al wil ik mijn emoties absoluut niet verbergen. Is er die sterkere drang naar acceptatie door de groep die ook mijn handen dwingt tot het onder duwen van mijn emoties.

Mijn besluit staat vast ik doe niet meer mee. Naar de maan met het systeem. Emoties zijn er om gevoeld te worden. Om te tonen. Dat is wat ik voortaan wil doen.

En jij wat ga jij doen?

J.O

Letters To NowhereWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu