Aan slechte herinneringen,
Soms wenste ik dat ik er paar van jullie kon wissen. Zoef, gewoon vergeten. Ik vind het vreselijk hoe slechte herinneringen in mijn hoofd blijven malen en hoe ze steeds opnieuw worden afgespeeld. En hoe de herinnering dan steeds blijft happeren op het ergste stuk en op dat punt beslist om te blijven hangen zodat ik net aan dat stukje moet blijven denken.
Ik weet dat sommige herinneringen enorm veel schade kunnen aanrichten en hoe ze de drager pijn kunnen blijven doen. Ik weet ook dat de meeste herinneringen als je ze wat tijd geeft vervagen. De contouren en de details worden dan wazig, wat voor sommige blije herinneringen dan weer jammer is.
Ik wil jullie graag iets vertellen. Hoe pijnlijk of net hoe mooi een herinnering ook is, en als het kon, mag je die niet wissen. Herinneringen zijn de foto's waarop onze beslissingen, keuzes en de gevolgen daarvan worden afgebeeld. Ze maken ons tot wie we nu vandaag de dag zijn. Als je er een paar gaat weg halen zelfs als het een hele slechte is. Haal je dan geen stukje van jezelf weg? Zou dat niet jammer zijn?
Veel liefs en hoop stof tot nadenken.
J.O
JE LEEST
Letters To Nowhere
PoetryEen gedachte is iets mooi maar kan ook moeilijk zijn. Soms kan je er met niemand over praten en is het misschien makkelijker om ze neer te schrijven. Doe dat dan in een brief. In Letters To Nowhere schrijf ik mijn gedachten en meningen op en hoop ik...
