Ben seni senden kaçabilecek kadar çok sevdim.
Senin hiç haberin olmadı.
Öyle uzaktan izlerdim seni sek sek oynarken.
Diğer çocuklarla oynardın,sonra düşer ağlardın.
Ben sen eve gidince hep döverdim çocukları.
Senin hiç ruhun bile duymadı.
Ben hiç top oynamayı sevmedim.
Daha doğrusu hiç oynayamadım seni izlerken.
Saklambaç,körebe bir de sessiz sinema severdim.
Ve bunları hep seninle oynadık.
Senin hiç haberin olmadı.
Ben hep köşelerden seni izledim.
Sana çaktırmadan,görünmeden.
Bu en güzel saklambaçtı oynadığım.
Sonra sana yakalanmaya karar verdim.
Yıllarca gizlenmişken senden.
Her gün yollarında bekledim,önümden geçtin.
Sen beni hiç görmedin,sanırım körebeydin...
Geldim yanına konusmak istedim.
Dilim tutuldu bir türlü beceremedim.
Yerliydi,iki kelimeydi.
"Seni seviyorum" dedim sana sesimi çıkarmadan.
Sen bilemedin.
Ben seni öyle çok sevdimki çocukluğum sende kaldı.
Ben minik kalbimle sevdim seni
Senin hiç haberin olmadı.
