TENDERNESS~Jikook ✔️

Final

2 sene sonra

"Eun hadi babanı çok beklettik!" Eun sırtına taktığı çantayla merdivenlerden aşağı koştu. "Geliyorum baba!" Jimin son kez üstüne baktıktan sonra merdivenlerden koşarak gelen kızına baktı. Peki Eun nereden mi çıktı? Şuradan.

Bir buçuk sene önce Jimin ve Jungkook tatilden dönerken.

Deniz kıyılarından giderken Jimin'in gözü hep dışarıdaydı. Oldukça huzurlu hissediyordu. Arabada hoş kısık sesli bir şarkı çalıyordu ve Jungkook arada şarkıya eşlik ediyordu. Elleri birleşmişti.

Birkaç dakika ardından Jimin bağırdı."JUNGKOOK DUR!" Jungkook hemen arabayı köşeye çekti ve endişeli gözlerle Jimin'e baktı. "Jimin nol-Jimin dur nereye!" Jimin hızla arabadan indi ve koşmaya başladı.Küçük bir kızın önünde durduğunda Jungkook da onunla beraber durdu. Jimin küçük kıza eğildi ve işaret parmağıyla onu ürkütmeyecek şekilde omzuna dokundu.Küçük kız yaşlı gözlerini Jimin'e çevirdiğinde yeniden içli içli ağlamaya başladı.Jimin küçük kız gibi kaldırımın köşesine oturdu.

Jungkook ise bu sırada polisi aramakla meşguldü.

Jimin kızın kulağına eğildi ve söyledi."Benim adım Jimin ,senin?" Küçük kız birkaç iç çekişten sonra konuştu."Eun."

Jimin Eun'un kaybolduğunu kolayca anlamıştı ve şimdiki görevi polis gelene kadar Eun'u sakinleştirmekti.

Jimin kız çocuklarını çok severdi.Her zaman dünyanın en tatlı şeyleri olduğunu düşünür,savunurdu.O an düşündü Jungkook'a asla böyle bir çocuk veremeyecekti. Evet evlat edinebilirlerdi ama kendi kanlarından bir çocukları olamazdı.Sonra aklındaki düşünceleri hızla sildi Jimin şuan bunu düşünme zamanı değildi.Sonraya erteledi bu konuyu.

"Eun,nasıl kayboldun?" "Annem beni burada bıraktı. Geleceğini söyledi ama gelmedi." Jimin'in içine kurt düştü.Annesine mi bir şey olmuştu?"Annenle neden buraya geldiniz peki Eun?" "Annem babamdan ayrıldıktan sonra çok dışarı çıkmadı.Bugün de çıkmak istediğini söyledi." Jimin'in aklına başka bir düşünce girmişti şimdi ama bir anne çocuğuna bunu yapmazdı değil mi? Daha çok küçüktü karşısındaki kız."Kaç yaşındasın Eun?" "7 yaşına gireceğim."

Jungkook polis arabasını gördüğünde park eden arabaya yaklaştı.Polise çocuğun durduğu alanı uzaktan bir kere gösterdiğinde ve bir şeyler söylediğinde beraber ikilinin yanına geldiler.

Polis Eun'a eğildi ve omzunu tuttu. "Adın ne bakalım senin?" Kız önce Jimin'e baktı ve sonra oldukça kısık bir şekilde adını söyledi. "Gel bakalım. Seninle anneni bulalım tamam mı?" Eun tereddütle polise baktı ve ardından Jimin'e döndü. "Sende gelecek misin?" Jimin şevkatli bir şekilde gülümsedi."Elbette geleceğim. Hatta istersen sen bizim arabayla gel Hm ne dersin?" Eun yaşlı gözleriyle gülümsedi."Olur!" Jungkook polise peşinden geleceklerini söylediğinde Jimin Eun'un elini tuttu. Arabaya geldiklerinde Jimin de onunla beraber arka koltuğa oturdu. Jungkook aynadan arkada oturan ikiliye baktı ve ardından polis arabasının peşinden gitmeye başladı.

İki buçuk saat sonra

"Aferin! Öğrendin şimdi biraz daha hızlı." Jimin,Jungkook ve Eun karakoldaydılar ve Eun'un annesinin bulunup bulunmadığını merakla bekliyorlardı. Eğer bulunmazsa ne olacağı ise merak konusuydu ki bunu herkes çok iyi biliyordu. Eun yetiştirme yurduna verilecekti. Ama Jimin şimdiden Eun'a karşı oldukça bağlanmış hissediyordu. Eun ise Jimin ve Jungkook'u çok sevmişti. Hafif öksürük sesiyle Jimin karşılarına geçmiş olan polise baktı ve ayağa kalktı. "Sizinle şurada konuşalım mı?" Jimin ve Jungkook kafasını tamam anlamında salladılar ama Jimin gideceği sırada Eun onun elini tuttu. Jimin Eun'a eğildi ve saçlarına öpücük kondurdu. "Geleceğim tamam mı? Sadece beş dakika." Eun omuzlarını düşürdü ve Jimin'in elini bırakarak geri yerine oturdu.