My Vampire Girlfriend Book II

Chapter 41

Agad na natumba ang kanilang hari pagkatapos kong hawakan ang leeg nito.
Agad kong isinunod ang kanilang reyna at mga kawal.

bumalik ako sa pwesto namin ng walang imikang nangyayari. Tulala ang kanilang hari at reyna na para bang walang alam sa nangyayari.

"umuwi na tayo." utos ko bago kami tuluyang naglaho sa paningin nila. Para saakin ay hindi ko na kailangan ng impormasyong hindi naman buo para ko lang pinapahirapan ang sarili kong  naghaanap ng karayom sa dayami.

Tamad akong dumeretso sa banyo at naghubad para maligo. Gusto kong puntahan na ang beloved ko.
Ilang araw din kaming hindi nagkita dahil sa gulong ginawa ng mga bampirang hindi naman namin kilala..

Agad akong nagbihis pagkatapos kong maligo at dumeretso sa bulwagan nadatnan ko doon ang aming magulang.

"babalik na ako sa beloved ko Ama,Ina." paalam ko sakanila. Nagkatinginan muna sila bago tumango.

"magpaalam ka din sa kapatid mo anak." bilin pa ng aking Ina. Agad naman akong tumango at nagteleport papunta sa kwarto ng aking kapatid.
Agad akong kumatok na agad natugunan ng pagbukas ng pinto.

"aalis na ako. tawagin mo nalang ako kung may problema, kailangan ko ng bumalik sa beloved ko." walang emosyon kong sabi.

"salamat." tanging nasabi niya at agad yumakap saakin, tinapik tapik ko naman ang kanyang likod.

"walang problema, anu pa at naging kapatid kita." nginitian  nya lang ako kaya kinindatan ko siya bago pa ako tuluyang nagteleport papunta sa aming bahay nadatnan ko naman doon si Nanay.

"nakakapagod." tanging nasabi ko bago humilata sa sofa na nandoon.

"Anak.!" agad lumapit sakin ni Nanay at agad akong niyakap bago umupo sa aking harapan .
"kumusta ang lakad niyo?" tanong pa nito.

"wala na ang mga magulang ni Russel, bukod doon ay kailangan nila itong palitan sa pwesto baka ang sunod na balita ay ang kasal ng kapatid ko." tanging nasabi ko.
Para saakin ay hindi naman ako masyadong apektado sa pagkawala ng magulang ni Russel ngunit ang kapatid ko ang iniisip ko.

Nakita ko sa mga mata ni Nanay ang lungkot siguro ay dahil sa ibinalita ko.

"kumusta ang beloved ko?" naitanong ko.

"tawagan mo, ilang araw na rin niya akong kinukulit tungkol sayo, iisa lang ang sagot ko pero parang hindi nagsasawa sa sagot ko." naiiling na sabi ni Nanay gusto kong matawa ngunit hindi yun angkop sa malungkot na balita ko.

Agad kong kinuha ang cellphone ko at agad tinawagan ang beloved ko.

''hello?" bungad nito saakin.

"hello my beloved i miss you can I go there?" nilambingan ko ang boses ko ng hindi na nag-isip i miss my beloved so much ilang araw ko din siyang hindi nakita dahil hindi ko maiwan ang kapatid ko.

"give me fifteen minutes babe im on a meeting tatapusin ko lang ito then you can come here." may lungkot sa boses nito gusto kong magtampo ngunit alam kong kailangan niya iyong tapusin.

"you did not miss me?" nilungkutan ko ang boses ko upang biruin sana siya.

"no of course not i miss you so much but chairman is here so i cannot cancel this damn meeting." paliwanang nito doon ko hindi napigilan ang aking tawa.
"are you laughing at me?" naiimagine ko ang mukha niyang nakasimangot habang nakanguso.

"hahahaha cute." tanging nasabi ko
"ill go there just wait for me." hindi ko na hinintay ang sagot niya agad kong pinatay ang tawag bago nagbihis i need to be present able kung nandoon pala ang Chairman nila.

isang off shoulder na black dress na may linings na gold ang napili kong isuot. Hapit na hapit yon sa aking katawan naghanap ng boots na babagay sa suot ko.
a 3 inches will do. Tumayo ako sa harap ng salamin bago tuluyang lumabas sa aking kwarto.

nakasalubong ko si Tin  sa hagdan.

'"nakauwi kana pala?" tinaasan ko siya ng kilay dahil sa tanong niya.

"ngayon lang pupuntahan ko ang beloved ko,lalabas tayo mamayang gabi maghanda ka." agad naman itong tumango at hindi na nagtanong.

dumeretso na ako pababa hindi ko nakita si nanay kaya hindi nalang ako nagpaalam tutal ay pwede ko naman siyang tawagan nalang mamaya.

dumeretso ako sa sasakyan ko at nagmaneho papunta sa kumpanya nila Laurent.

pagpasok ko sa lobby ay binati nila ako, tumango lang ako ng tumango dumeretso sa elevator, gusto kong magpasalamat dahil wala akong kasabay na mga empleyado, ayoko ng kasabay kung hindi rin lang naman ang beloved ko, hindi ko gustong makaamoy ng ibang dugo maliban sa dugo niya.

naisip ko ang sitwasyon ni Tin nakausap ko na rin naman ang kanyang ama upang humingi ng permiso para gawin itong maging kalahi namin at agad naman itong pumayag ngunit desisyon daw ng kanyang anak ang kanyang susundin at hindi niya ito papangunahan, alam kong nagdadalawang isip ni Tin dahil kay Jared  ayaw niya itong maiwan sa ere.

Napabuntong hininga ako dahil doon. Hindi pa kasi niya sinasabi ang totoo ganoon na rin si Janessa ngunit anong magagawa ko kung natatakot ang mga ito sa kalalabasan ng pag-amin nila.
muli akong napabuntong hininga pati ako ay nagkakaproblema sa mga issue nila.
nakarating ako sa 10th floor ng hindi ko namamalayan dahil sa mga problema ng mga malapit saakin.
muli akong bumuntong hininga bago lumabas ng elevator.
bumungad saakin ang secretarya ni Laurent agad itong tumayo at binati ako, sinamahan papunta ng opisina at binigyan ng meryenda.

"just call me Maam if you need anything." sabi nito habang nakaitngin saakin

"i will." tumango lang ito bago tuluyang lumabas sa opisina.
isinandal ko ang aking ulo sa sofa na nandoon tatlong minuto pa bago mag fifteen minutes pero okey lang naman saakin kahit matagalan pa siya kaya ko namang maghintay kahit ilang oras pa.

Ipinikit ko ang aking mga mata at pinagana ang aking pandinig. Kahit na soundproof ang conference room ay dinig na dinig ko ang kanilang diskusyon.

"hindi ko nagustuhan ang presentation na inyong ipinakita saakin, magkita ulit tayo sa susunod na araw gusto kong ayusin niyo ang mga gawa niyo." sigaw ng lalaki, na kung hindi ako nagkakamali ay ang Chairman ng nila Laurent.
Napabuntong hininga ako.
"Laurent ! ano ba naman ang mga tao mo hindi ba yan dumaan sayo at kahit kulang sa detalye ay pinalampas mo! this is not you my grandchild! Fix that problem!"
sa inis ay bigla kong idinilat ang mga mata ko at kitang kita ko ang repleksiyon ko na naging pula ito!!

Wala siyang karapatang sigawan ang beloved ko!!!!
Sa bilis ng paghinga ko ay pilit kong kinalma ang sarili ko. Pilit pinakalma hanggang sa bumalik ang dating kulay ng mga mata ko!

Ilang minuto pa ay naramdaman ko na ang mga taong palapit sa opisina. Inayos ko ang aking upo.
Nagulat pa ang Chairman ng makita ako na may sala. Alam kong hindi niya ako kilala dahil ang kapatid ko ang nakita na niya.

-------yyyyyy-----

Hays .. kailangan ko na aana ng ending kaso ilang chapter palang to .hahahaha
nahihirapan na akong mag isip kaya antagal ng update ko .. nakagawa na ako ng isa pang story kaya po please support. :))