My Vampire Girlfriend Book II

Chapter 18

Pagkatapos ng dinner namin ay agad din kaming umuwi na dalawa. Hinatid ko muna siya bago ako tuluyang umuwi ngunit pagdating ko ng bahay ay hindi din naman ako mapakali.
Pagkapasok ko ay nadatnan ko sa sala si Eizabel at Russel na nag-uusap.

“magandang gabi.” Bati ko.

“nandito kana pala, balak naming pumunta sa kaharian nila Russel gusto mo bang sumama?” tanong saakin ng kambal ko

“ano naman ang gagawin ko dun?” nakakunot noong tanong ko

“baka lang makatulong ka sa crisis na pinagdadaanan ng kaharian nila.” Nagkibit balikat ito, bigla naman akong nakaramdam ng kuryusidad.

“matagal na kasi akong hindi umuuwi saamin, ang ibang tagapaglingkod ng aking ama ay bumubuo ng rebellion para patalsikin kami sa sarili naming kaharian.” Paliwanag naman ni Russel

“so are you two suggesting to leave my beloved here just to help you two?” taas kilay kong tanong. Bigla namang napahalakhal si Russel. Bahagya naman akong nairita

“Common sis were asking you, not forcing you to do it.” Nakangising sabi ng kapatid ko

“sounds interesting.” Balewalang sagot ko bago umupo nsa sofa na nakaharap sakanila

“you can train there if you want to.” Si Russel

“is that a good opportunity?” singit ng kapatid ko

“will you eliminate those person who committed treason against the future king?” nakita ko ang pagngiti ni Russel. What an evil smile !

“tss !” tanging naging reaction ko.

“well sis is it a nice experience to kill our kind?” napatingin ako kay Eizabel, bakit ganito magsalita to?

“acting like a antagonist dear sister?” naiinis kong tanong

“I just want to show them whose the strongest! Hindi tamang kinakalaban nila ang beloved ko !” nakita kong pumula ang mga mata nito. Agad naman siyang kinalma ni Russel. Naiintindihan ko naman siya dahil alam kong ganyan din ang mararamdaman ko kapag kinalaban nila ang beloved ko. Pero hindi ba ay sobra naman yon?

“I know your point. Pero hindi ba ay masyado iyong brutal?” katwiran ko pa

“kailangan mong maintindihan na hindi lahat ng bampira na nasa nasasakupan mo ay kakampi mo, lalo na ang mga bampirang ganid sa kapangyarihan.” Paliwanag ni Russel.

“isipin mo nalang ang sinapit ng magulang natin, it will lighten up your mind.” Segundo naman ni Eizabel.

Napabuntong hininga nalang ako. May katwiran nga naman sila. Kung hindi namin sila buburahin sa mundo ay baka kami naman ang unahin nila.

“kelan ba kayo aalis?”

“the sooner the better, para naman hindi mo mamiss ang beloved mo kung sasama ka.” Muling nagbago ang mood ni Eizabel dahil ngumiti na ulit ito. Tss ! abnormal !

“lets go tomorrow.” Hindi ko na sila hinintay na sumagot dahil agad akong tumayo at pumunta ng kwarto ko.

Agad akong naligo at nagbihis ng pantulog. Marami ako nun kahit hindi naman ako natutulog. Sando at joggingpants. Kinuha ko ang cellphone ko at agad nagtext kay Laurent.

Just call my name ill appear infront of you. <3

Pagkapindot ko ng send ay nagconcentrate na ako. Alam kong naririnig ko na ang iniisip niya dahil sa kagat ko kaya ganun ang ginawa ko. Namawis ako ng sobra ngunit ilang minute lang ay hindi ako nabigo. Pagkabigkas niya ng pangalan ko ay agad gumana ang teleportation ko. Pagdilat ng mga mata ko ay nasa harap ko na siya.