My Vampire Girlfriend Book II

Chapter 33(RATED SPG)

"kumusta ang ensayo?" seryosong tanong ni Papa

"okey lang naman po, hindi ako nahirapan ewan ko kay Eizabel." balewalang sagot ko umupo sa kama nakaharap sa mga magulang ko.

"may lumabas nanamang bagong propesiya." napatingin ako kay Mama dahil sa sinabi niya. Napapadalas yata ang mga nakikita nila?
Tumango lang ako bilang sagot hindi ako interesado sa anumang nakita ng gabay.

"gusto mo bang malaman?" napatingin ako kay Papa sa sinabi niya. Napakunot noo ako dahil seryoso parin ito. Bumuntong hininga bago muling tumango.

"Sa pagkamatay ng minamahal isang katauhang pinipigila'y lalabas ng walang pakundangan walang sinuman ang makakapigil sa nais nitong patunayan, lahat ng nagkasala magwawakas ang hininga ganting inaasam makakamtan ng isang makapangyarihang nilalang ngunit kalungkutan ang mararamdaman kapag tapos na ang laban kaligayahang nais hindi makakamtan." mas lalong nangunot ang noo ko.

"ano pong ibig nong sabihin?" ako man ay naguluhan.

"pakiramdam ko ay si Laurent ang tinutukoy sa propesiya." malungkot na sagot ni Mama.

Pakiramdam ko ay agad na namula ang nga mata ko dahil sa sinabi niya bigla nanaman akong nakaramdam ng galit. Galit na hindi ko alam kung paano ko pipigilan.

"anak kumalma ka hindi dahas ang sagot sa ating mga suliranin." hindi ko alam ngunit hindi ko makalma ang sarili ko. Agad akong tumayo at dinampot ang lahat ng nasa mesa na nasa tabi ng kama at pinagbabato ang mga iyon.

Nagmamadali namang lumabas ng banyo si Laurent at agad yumakap saakin.

"babe calm down, tell me what happen??" sa malamig na boses nito ay agad akong kumalma. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko at hinalikhalikan ang labi ko.
Paano pa uusbong ang galit ko kung ganito ang beloved ko? masyadong maharot.
Dahil hindi ito tumigil agad ay tumukhim si Papa saka palang siya natauhan na hindi lang kami ang tao sa kwarto namin. Gusto ko tuloy mapatawa ng malakas ng makita kong namula ang kanyang mukha. Halatang napahiya sa ginawa.

"hindi karahasan ang sagot sa lahat ng suliranin Ileanna Selene, sana maging aral yan sayo." bigla nalang naglaho ang mga magulang ko. Ngunit anong magagawa ko kung iyon ang kadalasang nararamdaman ko??? Paano ko iyon pipigilan kung wala ang beloved ko sa tabi ko??

Balisa akong nakabantay sa beloved ko habang nakayakap saakin, gusto kong ipagpasalamat ang lalim ng tulog niya dahil ibig lang sabihin non ay komportable siya.

Napabuntong hininga ako hindi ko alam kung anong gagawin ko sa mga magaganap sa hinaharap hindi ko ala kung paano ko paprotektahan ang beloved ko ng wala akong nasasaktan.

Sa pag-iisip ko ay parang biglang may pumitok sa tiyan ko. Agad akong napatayo dahil sa gulat.

"Babe? are you okey?" namumungay matang tanong ni Laurent saakin pilit binubuksan ang kanyang mga mata upang makatingin saakin.

Gusto ko tuloy makonsensiya dahil sa naistorbo ko ang tulog niya. Agad akong lumapit sakana at yumakap, walang pasabing hinalikan siya. Maingat, masuyo at mapaghanap, agad kong inihaplos ang kamay ko sa kanyang mukha bago ipinagapang pababa sa dibdib niya hindi ko alam ngunit hindi ko mapigilan ang init ng katawan ko.

Sa halikan namin ay kumilos na rin ang mga kamay niya kung saan-saang parte ng katawan ko pumipisil at dahil sa lakas ng epekto nun sakin ay napapaigtad ako.
Napapaliyad padikit sa katawan niya hanggang sa matuon ng mga kamay niya sa dibdib ko doon pumisil ng pumisil.

"aHhh.." kasabay ng pagliyad ang ungol na pilit kong pinipigilang lumabas.

Agad siyang pumaibabaw saakin at tinanggal ang damit ko kasunod ang bra na suot ko. Bumalik siya sa mga labi ko habang ang dalawang kamay niya ay patuloy sa paglalaro sa bundok ko.
Hanggang sa dumapo sa leeg ko ang mga labi niya pababa sa aking mga bundok, hindi ko alam pero sa bawat sipsip niya sa dulo ng akung kabubdukan ay napapaliyad ako kakaibang init at kiliti ang dulot niyon saakin.