Nasıl Piç oldum Anlatıyorum (İnci Sözlük)

Bölüm 30

Daha fazla dayanamadım yanlarında, ikisine de sarıldım, ellerini öptüm, hafifçe dolan gözlerimi çaktırmadan elimin tersine silip, başında küçük bir kalabalık toplamayı başarmış, etrafındakileri güldürüp duran tonton bir amcanın yanına doğru ilerledim, boş gitmedim tabi, bir yandan da kurabiye tabaklarını servis ettim,

Askerliğini “topçu” birliğinde yapan ilhan dede, atıcılığını oldukça marifetli şekilde sergiliyor, hem kendisi tok bir sesle kahkaha atarken, bizim iyilik meleklerini de kıkırdatıyordu..

Yaşlı adam, umulmadık şekilde esprili ve geyikçi çıkmıştı, hikayelerinin bazılarını aklıma kaydettim, sonra birkaç hafta bizim tayfayla bu geyik aramızda devam etti (:

Az önceki duygusal halimden sıyrılıp, mezarlığa ya da ölü evine değil, belli bir yaşın üzerindeki insanların, sakin ve mutlu bir yaşam sürdüğü bir yere geldiğimi hatırladım, kendime telkin ettim.

Bir süre bu hal hatır sorma, dert ve neşelere ortak olma faslı sona erdi, ömerin klarneti ayyuka çıktı,

Bazılarını benim de bildiğim, ama çoğunun ne olduğunu anlamadığım eserleri icra etmeye başladı, eleman ciddi anlamda profesyonel diyebilirim, enstrümanı resmen konuşturuyor.. sözlerini bildiğimiz bestelere hep bir ağızdan eşlik ettik, slow başlayan bu mini resital, şen şakrak son bulmuş, biz de yaklaşık 2.5 saatin ardından, arkamızda mutlu ve muhtemel sevgi eksikliği, bir süreliğine de olsa önemli ölçüde giderilmiş bir kadife yürekli insalar topluluğu bırakmış şekilde huzur evinden ayrılmıştık..

http://fizy.org/#s/1302x8

Herhangi bir gününüzün öğleden sonra maksimum 3 saatine mal olacak olan ama vereceği huzur ve vicdani rahatlamanın bu kadar kısa sürede pek az şey tarafından verilebileceği bir etkinlikti.

Benden de size tavsiye beyler, arada bu tarz etkinliklere katılın, insana, unuttuğu, yoğun (!) hayatının karmaşalarında kaybettiği insanlığını hatırlatması açısından son derece etkili, son derece faydalı.

Ve o gün, ben de insanlığımı yeniden hatırlamıştım adeta..harbi, niye ki bütün bu savaşım? Kendimi zorlayışlarım? Kimden intikam almaya çalışıyorum? Kimi kandırıyorum?..

Gönül oyunları ve psikolojik savaşlardan ibaret olan ikili ilişkilerimi gözümün önüne getirdim tekrar, sonra bir vuruşta paramparça ettim hepsini..

Daha fazla oyun, yalan, intikam, savaş yoktu…bu hayat benimdi..ve ben, kendim için yaşayacaktım..başka kimse için, başka kimseye zarar vermek ya da mutlu etmek için değil..kendim için..ve, beni mutlu edeni, beni seveni sevecektim..sırtını döneni değil..

Gruptan ayrıldıktan sonra tolga ve nilay kibarlık olsun diye beni de davet etti, birazdan gidecekleri kafeye, ama örnek çiftimizin, bu duygusal günün ardından biraz yalnız kalması gerekiyordu bence..o yüzden ben de kibarca reddettim tekliflerini, bahanelerimi sıraladım, “peki madem (:” deyip salıverdiler beni..

Ruhum gibi, bedenim de azat olunca, o tanıdık yola düştüm yeniden..yurda doğru, uzun ve arındırıcı bir uyku çekmek için ilerlerken, geleceğimi yeniden ve daha insani şekilde biçimlendirmeye karar vermiş ve buna binaen, ilk iş olarak da bana sadece manevi ve cinsel tatmin sağlayabildiğini artık açıkça görebildiğim Ceyda dan ayrılmayı kafama koymuştum..

Bu iş 1-2 gün içinde bitmiş olacaktı..

Sonra..

Sonrası kader..kısmet..şans..

O günü ve sonrasındaki ikinci yüzleşmeyi nasıl anlatırım bilemiyorum.. günlüğümde de epey saçmalamışım zira.. elimden

geldiğince yazmaya çalışacağım..ama epey zor..