Emelda pov
" pls po!! Pede pobang ampunin nyo na ako!" pag mamakaawa ni rose.
Lumabas ang result ng Dna. At negative ito..
Hnd ko alam kung paano na sabi ni lark na sya ang anak namin.
" iha, nalulungkot ako, pero dapat na bumalik ka sa mga kinalakihan mong magulang,.. " pakikipag usap ni lukas.
" pero po.... Hnd namn nila ako anak, tyaka masaya po ako dto" umiiyak na sabi nito.
Lumapit ito sakin at hinawakan ang kamay ko.
" maaatim nyo po ba na, umalis ako? Mama!"
Naaawa ako, pero alam kong makakabuti sakanya na bumalik sya sa magulang nya
" hands off!!!" umalingaw ngaw ang boses ni Chelsea.
" Chelsea!" ani ni lukas
" your not my ate! So... Get out to my house!! Or else!... " Nagulat ako sa inasta ni Chelsea oo alam kung brat sya, yun ang dahilan kaya mahirap sya mahalin. Pero nag bago na sya eh..
Wala ng nagawa si rose kundi ang bumalik sa kinalakihan nyang pamilya.
===========
" im sorr hon"sabi ni lukas sakin
" its okay! Alam ko ma hahanap din natin si sofia" sabi ko
Pumunta ako sa garden naabutan ko si Chelsea don. May ka usap sa phone.
" nathan! Oo masaya ako!! Pero baka kasi bumalik si mom sa dati" malungkot na sabi nito
" alam ko yun! Hnd mo lang maaalis sakin na isipin na,, hnd nanamn nya ako mapapansin".
Ganon ba ako?... Sobra kong nasaktan si Chelsea.. I know that... Im sorry anak.
" chels" tawag ko dto.
" oky bye..." pinatay nya ang tawag " hi mom! Are you oky?" tanong nito
" im sorry! I know na masyado kita nasaktan this fast few years. Ahaha sorry. Hnd ko intensyon na gawin yun" simula ko.
Niyakap nya lang ako.
BINABASA MO ANG
THE ASSIGN
RandomMaraming na ngangarap maging mayaman, sino ba namng hnd!? Nasayo na lahat, pera, bahay, lahat lahat. Ngunit may dalawang klaseng tao, isang pinanganak na mayaman at isang mahirap. Mabait, matalino, masayahin, mapag mahal, at higit sa lahat kontento...
