កម្មសិទ្ធបេះដូង ( Completed )

Episode 11: មេបង្កហេតុ

   @ភូមិគ្រិះមីន
   គួរអោយធុញ!

" ឯងទៅទាយ៉ុនហ្គីទិញស្អីច្រើនសម្បើមម្លេះ? " ជីរាដើរទៅកញ្ឆក់របស់របរចេញពីដៃរបស់ជីមីន ធ្វើអោយគេឯណេះមិនយល់ថាស្រីម្នាក់នេះកំពុងតែមានគំនិតគិតអ្វីអោយប្រាកដ។
" ខ្ញុំមិនចាំបាច់អីត្រូវទៅលាដៃសូមលុយអ្នកណា ដើម្បីអោយមកផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការរបស់ខ្ញុំទេ! មុននិងថាខ្ញុំទានេះទានោះពីគាត់ មីងមានមើលប្ដីមីងឬអត់ថាគាត់មានសម្ថភាពប៉ុណ្ណា? " មនុស្សដែលមានអារម្មណ៍មិនល្អមកពីខាងក្រៅមកដល់ក៏ឃើញមនុស្សគួរអោយធុញទ្រាន់ម្នាក់នេះទៀត អត់មានមិនបាននិងរាលដាលដល់អ្នកជិតខាង។
" បងមើលទៅបងខំចិញ្ចឹមបីបាច់ ផ្គត់ផ្គងរបបអាហារ បាយទឹក នំចំណីដល់គេតាំងពីនៅតូចក្រូចឆ្មា រហូតដល់ធំពេញវ័យគេនិយាយសម្ដីមាក់ងាយបងមិនគួរអោយចង់ស្ដាប់! " សម្ដីញុះញង់បង្កើតអារម្មណ៍មិនល្អដល់យ៉ុនហ្គីដែរធ្វើអោយនាយចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ថាជីមីនហាក់បីដូចជាមើលងាយនាយជ្រុលខ្លាំងពេក ទើបមិនចង់និយាយស្ដីច្រើន ក៏ដើរជៀសខ្លួនទៅបន្ទប់បាត់។
" ហឹស ក្មេងរមិលគុណ " ជីរាមើលមុខកម្លោះតូចដោយស្នាមញញឹមសើចចម្អក តែគិតថាមនុស្សដូចផាកជីមីនចេះខ្វល់មែនទេ មនុស្សអារម្មណ៍មិនល្អគ្មានពេលឯណាទៅលួងលោមទេវើយ!
   ឡើងមកដល់បន្ទប់ យ៉ុនហ្គីក៏ចាប់ផ្ដើមចូលបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួន សម្រេចថានិងចេញមកវិញដើម្បីតម្រេតខ្នងបន្តិច ព្រោះមួយថ្ងៃនេះដើរច្រើនគួរសម។

" ជី! "
" បងមានការអី "
" យើងលែងលះគ្នាទៅ "
" បង? បងនិយាយអី? " នាងក្រមុំធ្វើភ្នែកស្លឺហាក់មិនយល់ នាងមិនបានធ្វើអ្វីខុសសូម្បីតែបន្តិច ចុះប្ដីរបស់នាងមានហេតុផលអ្វីដែរត្រូវមកសូមនាងលែងលះទាំងទទឹងទទែងបែបនេះ?
" ជី បងមិនចង់ផ្ដល់ទំនាក់ទំនងមិនច្បាស់លាស់ដល់ជីទៀតទេ បងមិនចង់អោយជីមកពាក់ព័ន្ធជាមួយជីវិតបងបន្តទៀត បងមិនបានស្រឡាញ់ជីជារឿងពិត! ហើយរឿងរៀបការស្អីនោះបងក៏មិនបានច្បាស់លាស់អីដែរ ពួកយើងស្គាល់គ្នាដោយសារអារម្មណ៍សប្បាយប៉ុណ្ណោះ " ទោះបីនាងជាស្រីភ្លើតភ្លើន គ្មានគោលដៅពិតប្រាកដ តែរយះពេលមួយឆ្នាំដែលរស់នៅក្នុងនាមជាប្ដីប្រពន្ធ នាងក៏ស្រឡាញ់យ៉ុនហ្គីណាស់ដែរ គ្រាន់តែតម្រូវការសប្បាយរបស់នាងបាំងមុខរកខុសត្រូវមិនឃើញ។
" យ៉ុនហ្គី បងក៏ដឹងថាខ្ញុំស្រឡាញ់បង ហឹក ហេតុអ្វីបងសម្រេចចិត្តបែបនេះ? "
" បងសូមការអភ័យពីជីផង ដែលបានចូលទៅបំផ្លាញអនាគតរបស់អូន ប៉ុន្តែទោះបីជាយើងរស់នៅជាមួយគ្នាយូរលើសពីនេះក៏ជម្រើសបងមិនមែនជីដដែល "
" យ៉ុនហ្គី អូនសូមអង្វរ ហឹក អូនទទួលស្គាល់ថាខ្លួនអូនធ្លាប់ប្រលូកប្រឡាក់ច្រើន ជាមនុស្សស្រីហាច់ហើរ មិនស្មោះត្រង់ ហឹក តែអូនស្រឡាញ់បងជារឿងពិត ហឹក បងគិតម្ដងទៀតបានទេយ៉ុនហ្គី យើងកុំលែងគ្នាអី បើសិនជាបងចង់អោយអូនកែ ហឹក អូនប្រាកដជាកែប្រែដើម្បីបងបាន ហឹក អូនអង្វរ យើងកុំលែងគ្នាទេបង ហឹក អូន អូនមិនចង់បានបែបនេះទេ " ស្រីស្រស់លុតជង្គង់ក្បែរជើងរបស់យ៉ុនហ្គី សម្រក់ទឹកភ្នែកយ៉ាងគួរអោយសង្វេក ប៉ុន្តែសូមទោសផងទឹកភ្នែកនេះគ្មានអនុភាពដល់ចិត្តអ្នកកម្លោះឡើយ។
" ខ្ញុំមិនចង់និយាយច្រើនទេជី! លើកទោសអោយខ្ញុំផង ប៉ុន្តែបើបន្តបែបនេះមិនបានទេ ព្រោះខ្ញុំមិនអាចសូម្បីតែចូលចិត្តនាង " រយះពេលមួយឆ្នាំនេះនាយគ្រាន់តែត្រូវការនាងមកសប្បាយធម្មតាមិនបានគិតថានិងច្បាស់លាស់ ពាក្យថារៀបការគ្រាន់តែជាពាក្យដែរឮតគ្នាមិនបានកើតឡើងពិតប្រាកដ ហើយកាលដែលនាំនាងមកនៅក្នុងផ្ទះសង្កត់នាមថាជាប្រពន្ធព្រោះមិនចង់អោយមានព័ត៌វែងឆ្ងាយដូចដឹងស្រាប់ថានាយនិងនាងក៏ជាអ្នកមានមុខមាត់បំផុតដែរមិនចង់មានចិត្តឃោរឃៅធ្វើអោយនាងជាស្រីបាក់មុខមាត់ តែមកដល់ឥឡូវសម្រេចចិត្តថានិងដោះដៃក៏គ្មានអ្វីត្រូវឈឺក្បាល។ ណាមួយបើបន្តទៅជារឿយៗក៏គ្មានប្រយោជន៍អ្វី នាំតែធ្វើអោយទំនាក់ទំនងកាន់តែល្អក់កករនិងគ្នាឥតអំពើ!
" ខ្ញុំក៏ជាប្រពន្ធបង ហឹក មួយឆ្នាំមកនេះបងគ្មានអារម្មណ៍អ្វីសោះមែនទេ? "
" នាងគួរតែចាំថាសូម្បីក្រដាសមួយសន្លឹងក៏ខ្ញុំមិនបានប្រគល់អោយនាងដែរ "
" បងធ្វើអញ្ចឹងប្រៀបដូចជាបំបាក់មុខគ្រួសារអូនពេកហើយ "
" ខ្ញុំមិនខ្វល់ទេ! សម្រេចបញ្ចប់ពេលនេះគឺល្អបំផុត "
" យ៉ុនហ្គី? ហឹក "
" បំភ្លេចចោលទៅជី! ខ្ញុំគ្មានអ្វីល្អដែលត្រូវអោយនាងមកសម្រក់ទឹកភ្នែកដោយសារខ្ញុំទេ "
" បងស្រឡាញ់វាហេស៎? "
" និយាយស្អី? "
" ស្មានតែខ្ញុំមិនដឹងមែនទេ ហឹក ថាបងស្រឡាញ់អាកូនខ្ទើយម្នាក់និង ហឹក យ៉ាងណាក៏ខ្ញុំមិនព្រមបញ្ចប់ដែរ ដរាបណាជាវាខ្ញុំមិនព្រម "
" ល្មមឈប់ឆ្គួតទៅ! លើកក្រោយនាងមិនអាចអោយខ្ញុំឮនាងហៅជីមីនបែបនេះទេ "
" ហឹស អូននិងអោយបងដឹង ថាអូនមិនមែនល្ងង់ ដែរត្រូវអង្គុយមើលមនុស្សចាំដណ្ដើមរបស់គេមានសេចក្ដីសុខទេ " ជីរាងើបឈរលើកដៃជូតទឹកភ្នែក មុននិងសម្រេចចិត្តដើរចេញពីផ្ទះនេះ ទោះខឹងយ៉ាងណា មិនពេញចិត្តប៉ុណ្ណាក៏មិនចង់ដាច់អណ្ដាតដែរ។
" ទៅតាមគាត់ទៅ! ខ្ញុំមិនចង់មានឈ្មោះជាមនុស្សដណ្ដើមរបស់អ្នកណា " ជីមីនមកដល់ពីពេលណាមិនដឹង កំពុងតែឈរផ្អែកទ្វានិយាយមកកាន់នាយដោយសំឡេងស្មើៗ។
" ហេតុអី? ឬឯងដណ្ដើមយើងមែន " យ៉ុនហ្គីដើរទៅចាប់ទាញចង្កេះមួយក្ដាប់នោះមកផ្អឹបជាប់ជាមួយដងខ្លួនរបស់នាយ។
" ខ្ញុំមិនបានដណ្ដើមអ្នកណា! ព្រោះប៉ាជារបស់ខ្ញុំតាំងតែពីដើម " នាងជាអ្នកដណ្ដើមប៉ាចេញពីខ្ញុំទើបត្រូវជាង ប៉ុន្តែបើនាងចង់លេងជាមួយគេ គេខ្លួនឯងក៏ច្បាស់ជាអាចកំដរបំបាត់អផ្សុកបានមួយសប្បាយ។
" ហឹស "
" មុនដំបូងខ្ញុំគិតថានិងដណ្ដើមមកវិញ តែពេលនេះប្ដូរចិត្តហើយ ព្រោះមិនចូលចិត្តស៊ីរបស់ដដែលគេ "
" យើងមិនមែនជាកាកសំណល់របស់អ្នកណា " នាយមិនមែនជាកាកសំណល់របស់អ្នកណាជារឿងពិត ព្រោះនាយជាអ្នកទាត់ពួកនាងចោល មិនមែនពួកនាងទាត់នាយចោលឯណា?

SKIP

   យប់ប្រហែលជាម៉ោង7ថេហ្យុងក៏ងើបពីសន្លប់ទាំងគ្មានកម្លាំងទ្រុតទ្រោមខ្លួនជាទម្ងន់ ព្រោះលោកប៉ាលេងខ្លាំងសម្បើមណាស់ លេងទាក់តែគេងើបពីពូកមិនរួច។
" ថេហ៍ញ៉ាំស៊ុបបន្តិចទៅ! " ចិត្តជាប្ដី អីយ៉ាសមិនមែនទេ ចិត្តជាឪពុកពេលឃើញកូនស្លេកស្លាំងដោយសារតែខ្លួនបែបនេះក៏មិនសប្បាយចិត្តដែរ ខំចំណាយពេលងើបធ្វើស៊ុបពូវកម្លាំងកូនទាំងយប់ ប៉ុន្តែកូនមិនខ្ចីញ៉ាំ ពិតជាខូចចិត្តណាស់!
" អត់ "
" ញ៉ាំបន្តិចទៅ ថេហ៍មើលទៅបាក់កម្លាំងណាស់ "
" បែបនេះក៏ដោយសារអ្នកណា "
" គេសូមទោស "
" អត់ទេ ចេញអោយឆ្ងាយទៅ ស្អប់ណាស់ "
" ថេហ៍ ប្រយ័ត្នឈឺ "
" ឈឺហើយ "
" ញ៉ាំបន្តិចទៅ គេខំធ្វើអោយ ដាច់ចិត្តមិនញ៉ាំមែនហី "
" ចុះពេលគេអង្វរ ម៉េចមិនស្ដាប់គេដែរ? ចិត្តដាច់ អាក្រក់ ឃោរឃៅ យង់ឃ្នង ល្មោភកាម លេងកូនទាល់តែសន្លប់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ "
" សូមទោស! លើកក្រោយមិនអ៊ីចឹងទេ "
" គ្មានលើកក្រោយទេ " ងាប់ហើយ បើមានលើកក្រោយទៀតគេប្រាកដជាដេកក្នុងមឈូសស្លាប់លោកសូត្រមន្តដោយសារតែគេតំលោភនិង ពេលមានសិចអោយដូចដំរីចុះប្រឹង។
" ថេហ៍និយាយថាចូលចិត្ត " ពិតមែននិង។
" ឈប់និយាយទៅ ទះងាប់ឥលូវនិង " ចូលចិត្តណាស់អាខាងយកការពិតមកនិយាយលេង តែពិតជាចូលចិត្តមែនលោកប៉ាយប់មិញក្ដៅណាស់ នឹកឃើញក៏ចង់សើមទៀតហើយ។
" ញ៉ាំស៊ុបយកកម្លាំងបន្តិចទៅណា យើងសូមទោសដែលធ្វើអោយថេហ៍ក្លាយជាបែបនេះ "
" មេបង្កហេតុ "
" សូមទោស "
" លើកក្រោយកុំលេងអូនឈឺៗពេក អាណិតអូនផង " អាល្អិតហាមាត់ញ៉ាំស៊ុបដែលគេតាមបញ្ចុក រួចក៏រុលខ្លួនទៅអង្គុយលើភ្លៅលោកប៉ាងថែមទាំងយកដៃទៅអោបក យ៉ាងជាប់ទៀត។
" បាទ "

To be continue.