[Z] အခန္း(၅) ⚠️

141 9 0
                                    

(T/N

⚠️ရိုင္းကန္းေသာ္ပနီပါေနာ္⚠️

တအားေတြလည္း မေမၽွာ္လင့္ထားနဲ႔ဉီး...။ ခပ္ပါးပါးပဲ....။ 😀😀)

----------------------------------------------------------------

"ဂြတ္ေမာနင္းပါ...အိပ္လို႔ေကာင္းရဲ့လား..."

ဝက္တ္ က ေမးလိုက္ေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ေနရာမွာပင္ ၾကက္ေသေသေနေလသည္...။

​ေသစမ္း...၊ ဝက္တ္ ပဲဟ..။

‌ေသစမ္း....၊ သူငါ့ဆီ ျပန္ေရာက္လာၿပီတဲ့...။

‌ေသစမ္း...၊ သူ ငါ့အခန္းထဲမွာ အခုေလးတင္ ေရခ်ိဳးၿပီး ထြက္လာတာတဲ့..။

‌ေသစမ္း...၊ သူျပန္လာၿပီ...။ ဒီတစ္ခါ သူတကယ္ႀကီးျပန္ေရာက္လာၿပီတဲ့...။

"ေဟး...မင္းအိုေကရဲ့လား..."

ဝက္တ္ က ကၽြန္ေတာ့္အနားေလၽွာက္လာကာ သူ႔ကိုယ္ကို ကိုင္းလိုက္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ လက္ေဝွ႕ရမ္း လိုက္ သည္..။

"ဝက္တ္...တကယ္ပဲ မင္းလား...."

ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕က လူက တကယ္ႀကီး ဝက္တ္ ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ့မွာ အခုထိ မယုံနိုင္ေသး...။ အေမၽွာ္ လင့္ႀကီးေမၽွာ္လင့္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီလိုမ်ိဳး အိပ္ရာက နိုးတာနဲ႔ ေမၽွာ္လင့္ထားတဲ့ ရလဒ္ႀကီးကို ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ျမင္ရလိမ့္မယ္ လို႔ေတာ့ ထင္မထားခဲ့...။ သိပ္ကို ႐ုတ္တရက္ ဆန္လြန္းၿပိး ကၽြန္ေတာ္ မကိုင္တြယ္နိုင္ေလာက္ ေအာင္ မ်ားလြန္းေနခဲ့သည္...။

"အင္း...ကိုယ္ေလ...၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ..? မင္းမွာ သတိေမ့ေရာဂါရွိလို႔ ကိုယ့္ကို မမွတ္မိေတာ့ဘူးလို႔ေတာ့မေျပာနဲ႔ ေနာ္...။"

သူက အိပ္ရာေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေဘးခ်င္းကပ္ လာထိုင္၏..။ သူ႔ေရစို ဆံပင္ေတြကေန တစ္စက္စက္ က်ေနတဲ့ ေရစက္ေလးေတြက သူ႔ပခုံးႏွင့္ ရင္ဘတ္ေတြေပၚမွာ တြဲခိုေနၾကသည္..။ ကၽြန္ေတာ္ ဝမ္းလည္းသာမိသလို နားလည္းမလည္ျဖစ္ေန၏..။ အဲ့ဒီေတာ့... ဆုေတာင္းက ဒီတစ္ခါ အလုပ္ျဖစ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္လား..?

"ဝက္တ္ မင္းတကယ္ႀကီး ေရာက္ေနတာေပါ့ေနာ္..."

လခြမ္း...၊ ဘယ္လိုအူေၾကာင္ၾကားေမးခြန္းလဲလို႔...။

ဗယ်လင်တိုင်းသို့ ၇ ရက်အလို (ဘာသာပြန်)-[Completed]Where stories live. Discover now