[Z] အခန္း (၈)

62 7 0
                                    

"ပင္ပန္းလာၿပီလား....?"

ကၽြန္ေတာ့္ အေမးကို ၾကားလိုက္ခ်ိန္တြင္ သူ႔ခႏၶာကိုယ္က အနည္းငယ္ တုန္လွုပ္သြားသလို ထင္မိသည္...။ သို႔ေပမဲ့ ခ႐ူး က ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ လွည့္ၿပီး ျပဳံးျပကာ ေခါင္းခါသည္...။ သူ႔ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ဒီလိုမ်ိဳးေမးၿပီး ႏုတ္ဆက္ လိမ့္မယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္မထားခဲ့တာလည္းျဖစ္နိုင္သည္...။ သန္းေခါင္ခ်ိန္ေရာက္ဖို႔ ၁၅ မိနစ္သာလို ေတာ့ၿပီး ခါတိုင္းလို သူကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲမွာ ေပၚလာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္...။ ဒီေန႔ေတာ့ သူက ဝက္တ္ အလုပ္လုပ္သည့္ ေကာ္ဖီဆိုင္က ယူနီေဖာင္းကို ဝတ္ဆင္ထားလ်က္ျဖစ္၏...။

"ဟင့္အင္း...ငါ အဆင္ေျပပါတယ္...။"

သူက ျပန္ေျဖလိုက္ကာ ခဏရပ္လိုက္ၿပီးမွ ထပ္ေျပာ၏..။

"ေမးေပးတာေက်းဇူးပါ...။ ဘယ္သူမွ ငါ့ကို ဒီလိုမေမးဖူးဘူးလို႔..."

ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္းညိတ္လိုက္ရင္း...

"အရင္တုန္းက ခင္ဗ်ားကို ဂ႐ုစိုက္ေပးမဲ့သူ ဘယ္သူမွ မရွိခဲ့တဲ့ပုံပဲ...၊ ၾကားရတာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး...."

ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း...ဝက္တ္ အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိသည္...။ 'ပင္ပန္းလာၿပီလား' ဆိုသည့္ စကားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေတြ႕ၾကသည့္အခါတိုင္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေမးေနၾက ပုံမွန္ ႏုတ္ဆက္စကားတစ္ခြန္းျဖစ္၏...။

အေျဖျပန္ေပးဖို႔မလိုသည့္ ႏုတ္ဆတ္စကားသက္သက္သာျဖစ္သည္....။ ဒီစကားရဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္က တစ္ဘက္လူကို ေႏြးေထြးေသာခံစားခ်က္တစ္ခုျဖန႔္ေဝေပး႐ုံျဖစ္ၿပီး... အနည္းဆုံး တစ္ဘက္လူက သူတို႔ကို ဂ႐ုစိုက္သည့္ လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာကို သိေစခ်င္႐ုံ သက္သက္သာ လိုရင္းျဖစ္သည္..။ 'ပင္ပန္းေနၿပီလား' ဆိုတဲ့ အေမးစကားက ႏြမ္းလ်ျပဳန္းတီးေနတဲ့ စိတ္ခြန္အားတို႔ကို မ်က္လွည့္ဆန္ဆန္ ျပန္လည္ျဖည့္တင္းေပးနိုင္သည့္ ေမွာ္ဂါထာတစ္ပုဒ္သာလ်င္ျဖစ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေန႔ရက္တစ္ရက္ခ်င္းစီကို ေရွ႕ဆက္နိုင္ဖို႔အေထာက္အကူျပဳသည့္ အားေပးစကားလည္းမည္၏...။

ဗယ်လင်တိုင်းသို့ ၇ ရက်အလို (ဘာသာပြန်)-[Completed]Where stories live. Discover now