Beni duvara itip kendini bana bastırdı.... kulağıma fısıldayarak...
- şişttt.... Sessiz ol...
Asili iterek...
- çık odamdan...hemen!!!
Gülümseyerek gözlerime bakıyordu...alayla
- bizi böyle yakalamalarından mı korkuyorsun yoksa benimle bu kadar yak...
Türkiye'ye gece gelmiştik ve daha dinlenmeden sabah kalkıp yeni okuluma gidecektim... Elimle saçlarımı arkaya atarak at kuyruğu yapıp, yatağa kendimi attım... Yorgun bir şekilde... - offfffff.....
Fransa benim doğduğum büyüdüğüm yerdi....ve Türkiye'ye gelmek istemiyordum... hayatım tamamen Fransa'daydı... Arkadaşlarım...okulum....dans hocam... Sevdiğim tüm insanlar.... Ama biranda babam bizi alıp biranda Türkiye'ye gidiyoruz dedi...
Düşünceler canımı sıktıkça daha da elimi sıkıyordum...yataktan kalkıp üstümü değiştirdim yarın beni gerçekten sıkıcı bir gün bekliyordu...
- umarım biran önce babamın işi biter ve Fransa'ya döneriz...
Annemin sesiyle uyandım... - noluyo ya... Annem pencerenin güneşligini çekerek camı açtı...hafif ve sıcak hava odamı dolduruyordu... Bana bakarak gülümsedi... - hadi kalk kızım okulunun ilk gününden geç kalmak istemezsin.. Elimle yüzüme vurarak... gözlerimi devirdim - ahhh... Tabi ya okul...
Annem odamdan çıkmadan önce bana bakarak. - hazırlan aşağı gel babanın sana bir sürprizi var
Sürpriz kelimesini duymamla gözlerim hemen açılmıştı...yataktan hızla kalkıp - sürprizmi??! Söylesene anne lütfen.. Ama annem duymuyormus gibi inatla gülümseyip odamdan çıktı
- inatçı ya...sanki söylese ne olacak...
Hemen dolabımı açıp okul formamı giydim.. aynaya baktığımda gerçekten kendimi beğenmiştim...
Saçlarımı düzleştirip Beyaz Jordan ayakkabılarımı da giyindikten sonra çantamı da alıp hızla aşağı indim...
Masada annem babam ve abim kahvaltı yapıyorlardı beni görünce Babam gülümseyerek... - benim prensesim sonunda uyanabilmiş... Babama koşup boynuna sarıldım... - günaydın babacım... Abim gıcık bir şekilde... - biz uyanınca böyle güzel iltifatlar almıyoruz.. küçük cadı... Dil çıkarıp...alayla - bu ailenin muhteşem evlat rolü olmak çok zor abicim ... Abim alayla kıkırdayarak ...kahvesinden bir yudum aldı...
Annem babama bakarak... - karan...minik kızımıza bir şey söyleyecektin sanki...
Heyecanla babama baktım...babam ceketinden küçük bir kutu çıkardı..
Küçük kutuyu görünce hayal kırıklığı yaşasam da belli etmek istemedim... Ayağa kalkıp babamın yanına gittim... - çok teşekkür ederim baba... Babam kutuyu masaya koyarak... - daha hediyeni görmeden teşekkür etmen hoşuma gitti... Hep böyle ol benim güzel kızım o yüzden her zaman en iyi olanı kazanırsın...
Anlamayarak kutuya bakıp elime aldım... küçük kutu çok hafifti... İçimden düşünerek -( elmas küpe falan herhalde) Ama kutuyu açtığımda gördüğüm şey neredeyse küçük dilimi yutmama neden oldu... - baba!!! İnanmıyorum...yoksa....
Hızla babama sarılarak dışarıya doğru koştum... kapının önündeki yıllardır abimin araba koleksiyonundan çaldığım O mükemmel impalalardan biri tam Bizim köşkün bahçesinde duruyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
