YASAK (+18)

6.bölüm

Hayat Şerefoğlu

Çok hızlı sürüyordu...korkarak...
- durdur şu arabayı...

Ama beni dinlemiyordu sanki... çok fazla hızlı sürüyordu... ağzımdan istemsizce çıkan çığlıkla araba bir anda durdu...

İkimizde önümüzdeki bomboş Yola baktık...

Direksiyona defalarca vurdu...endişelenerek Ali'ye baktım
- iyi misin?

Kafasını geriye attı ve nefesini dışarıya attı...

- hayat... Neden bana uzaksın

Dalga geçiyor gibiydi... bilmediğimi mi sanıyordu beni sadece bir hedef olarak bahise girdiklerini...bir araba için bir kalbi kullanmak istediğini...

- asil bana her şeyi anlattı...

Yüzüme baktı anlamayarak kaşını kaldırdı...
- ne anlattı sana...

- sen benle dalga mı geçiyorsun...bir araba için beni hedef aldığını biliyorum...bana bu kadar yakın olman bu yüzden miydi...!?

Ne dediğini anlamıyordum ama asilin beni tekrardan arkamdan bıçakladığını anladım...bu kaçıncı yaraydı kardeşim...daha ne kadar herşeye sahip olmak isteyeceksin...daha ne kadar elimde olan herşeyi almak isteyeceksin...

Sadece güldüm...direksiyona son bir kez daha vurarak...

- inandınmı ona hayat...sana sadece lüks bir araba için yanaşabileceğime inandınmı...

Gözlerinde gizlediği şeyleri göremiyordum...ne demem gerekiyordu...Ali'ye mi inanmalıydım...asile mi...

Gözlerine bakarak...
- bana inandır o zaman...

Duraksadı...sanki bunu dememi beklemiyormuş gibiydi...sanki yenilgiyi kabul etmişti çoktan...

- emin misin...

Kafamı onayla salladım...
- inandır bana hadi...bana sadece bir araba için yakın davranmadığına inandır Ali!!!

Aniden dudaklarını dudaklarıma bastırdı...
Anlamamıştım...bunu beklemiyordum...ama o kadar sert öpüyordu ki sanki bu dudaklar sonunda tamamlanacağı dudakları bulmuştu...

Bir an yüzüme gelen göz yaşıyla kendimi hafifçe o dudaklardan geri çektim...
Gözünden akan yaş yüzümü ıslatmisti....

Dudaklarımla gözünden akan yaşları öptüm..

- sana inanıyorum...

Ali Asaf sarrafoğlu

Ellerimle hayatın yüzüne gelen saçları geriye attım..
- sadece benim ol...hayat sadece ben seviyim seni...sadece ben bakiyim bu gözlere...bu dudaklar sadece benim tenimde gezinsin...

Bana bakıyordu... utanmıştı Gözlerini benden çekerek...
- okula dönmek istiyorum...

Kafamı onayla sallayarak.. sırtım
- tamam sen ne dersen öyle olsun...

...
Asil bora karay
Okul
2.ders teneffüsü...

Hayatı merdivenlerden çıkarken görünce kolundan tuttum..
Sinirle
- o piç ne dedi sana...

Kolunu benden çekerek sınıfa doğru ilerledi...
Ama rahat bırakmadan arkasından ilerledim...
Sınıfta bir kaç kişi vardı... bağırarak
- çıkın dışarı!!!!

Hayat bana anlamayarak baktı...
- napıyosun!!!

- senle yalnız olmaya çalışıyorum...

Sınıfta sadece ikimizdik...
Hayatla aramdaki mesafeyi küçültmeden konuştum...
- o piç sana zarar vericek hayat ondan uzak dur...

Kafasını kaldırarak bana baktı...
- neden bana zarar versin asil ha...bunun cevabını ver bana o zaman ..

Duraksadım...ilk defa korktum...sahip olmak istediğim birinin ellerimden alınmasından korktum...

Bağırarak....
- o sikik katil çünkü!!!

Kafasını olumsuz bir şekilde salladı...
- hayır Ali katil falan değil...bu da oyunlarından biri mi asil ha!!

Elimle gömleğimin düğmelerini nefretle açtım...ve göğsümde duran kaybettiğim erkek kardeşimin küçücük olan elinin izini gösterdim...

Bağırarak...
- BAK!!! BUNA İYİ BAK!!! bu benim kardeşimin eli... Ona noldu biliyomusun hayat!!!

Gözlerini öylece göğsümde duran küçücük el izi olan dövmeye odakladı...

- neden bir bebek... Bu çok saçma!!!!
Gitmek istedi ama kollarından tutarak...
- o benim kardeşimi benden aldı!!!! Anlıyomusun...senide benden almasına izin veremem...

Gözleri gözlerime baktı...
- kardeşinin katiliyle aynı okulda okuyosun!!

Sırıttı...
- evet...ama onu yavaş yavaş öldürüyorum hayat...onu yavaş yavaş geberticem...

Zilin çaldığını duymasıyla sınıfın kapısına baktı içeri giren öğrencileri görünce yerine geçti...ve bende yanına oturdum...

Ali Asaf sarrafoğlu

Derse girmemiştim...sadece bir kez daha hayatı görmek istiyordum...bana bir kez daha inandığını söylemesini istiyordum belkide...

Zilin çalmasıyla okulun bahçesinde oturduğum banktan kalkıp okula doğru ilerledim...

Hayatın sınıfına çıktığımda asilin hayatın kolundan tutup sınıftan çıktığını görünce bağırarak...

- hayat!!!

Arkasını dönüp bana baktı...ama konuşmadı...asil ise sırıtarak
- bir sorun mu var!!!

Adımlarımı onlara doğru ilerleterek...
Yaklaştım...
- kızı bırak...

Alayla yüzüme baktı...sanki zafer kazanmış gibi...
- hımmmm peki bırakırım ama hayat zaten benimle gelmek istiyordu...dimi hayat...

Asilin bakışları hâlâ üstümdeydi ama umursamadan hayata baktım...bana inanan o kıza nolmuştu...o gözler bana ne anlatmak istiyordu hayat...

Elini asilin eline götürerek sıkıca tuttu...

Ve öylece gittiler