A Magic World.

Hoofdstuk 2.

De Cullens kijken om zich heen. Ze lopen in een grote lange hal, met een grote kroonluchter. Totaal onverwachts horen de stem van de man achter hun. 'Ik ben Severus Sneep. Ik ben leraar op deze 'school'. Loop met mij mee,' zegt Severus en ze lopen achter hem aan. Severus Sneep opent een grote deur en in een soort lift gaan ze naar boven. Severus klopt op een grote rode deur. 'Binnen,' zegt een zware stem achter de deur. Severus doet de deur open en de groep stapt naar binnen. Een grote man met een lange grijze baard zit aan een bureau. 'Wie zijn dit Severus?' Vraagt de man. 'Verdwaalde vreemdelingen professor,' Severus glimlacht schijnheilig. 'Dus. Verdwaalde vreemdelingen. Ik ben Professor Albus Perkamentus. Ik ben het schoolhoofd. En wie zijn jullie?' Perkamentus kijkt de Cullens aan. Carlisle stapt naar voren. 'Ik ben Carlisle Cullen. Dit is mijn vrouw Esme. En dit zijn onze pleegkinderen, Alice, Jasper, Emmett, Rosalie en Edward. Dat meisje met de lange bruine haren is de vrouw van Edward, Bella. Dat kleine meisje is Renesmee hun dochter,' Carlisle kijkt de professor strak aan. Perkamentus trekt een wenkbrauw op. 'Dus. Carlisle. Wat brengt u en uw familie zich hier?' Carlisle slikt. 'We waren opzoek naar het blauwe bos,' Edward geeft zijn vader een duw in de rug. 'Het blauwe bos? Dat bos is alleen bestemd voor vampieren en weerwolven,' snauwt Severus. Perkamentus tilt zijn hand op. 'Vertel Carlisle. Wat zijn jullie?' Carlisle kijkt zijn familie aan. 'Niet doen,' zegt Edward. Carlisle zucht. 'Vampieren. Wij zijn vampieren,'

'Dit kan niet professor. Vampieren zijn wezens uit een horror film, niet een dagelijks dood persoon,' Severus loopt onrustig heen en weer. 'Tovenaars bestaan ook alleen maar in sprookjes Severus,' zegt Perkamentus. 'Wacht even. Jullie zijn tovenaars?' Vraagt Jasper. 'Ja. Jullie zijn eerlijk over wat jullie zijn. Nou wij ook. Dit is Zweinstein, een school voor tovenaars en heksen. Vampieren en weerwolven zijn hier niet toegestaan,' zegt Perkamentus. 'En wat wilt u nou doen? Ons omleggen? U begrijpt toch wel dat wij vampieren sterker zijn dan tovenaars,' zegt Emmett stoer. 'Dat denk jij. Met één spreuk en je ligt plat,' Severus komt dreigend voor Emmett staan. 'Met één beweging en jij ligt plat,' Emmett kijkt Severus dreigend aan. 'Laten we dit even als volwassenen bespreken. Jullie zijn hier niet goed. Dit is een school voor tovenaars en niet voor wezens zoals jullie. Maar ik ken jullie soort, ik weet waar jullie van leven,' Perkamentus staat op en kijkt de Cullens aan. 'Dus u wilt ons omleggen? Wij kunnen onze honger beheersen wij zullen geen één van uw leerlingen pijn doen,' beloofd Carlisle. 'Ik wil dat u en uw familie hier blijven in Zweinstein. U krijgt een grote kamer met een huiskamer en al zodat wij geen last hebben van jullie. Akkoord?' Vraagt Perkamentus. 'Dit moeten we even bespreken,' Carlisle kijkt zijn familie aan. Perkamentus wijst naar de deur. 'Ga uw gang,' De Cullens lopen naar de hal.

'Wat wilt u hier mee bereiken professor?' Vraagt Severus. 'Vampieren Severus. Die wezens zijn niet te vertrouwen,' Perkamentus kijkt uit het raam. 'En dan wilt u het risico lopen dat het hier straks een bloedblad word?' Severus is in de war. Perkamentus draait zich om. Hij doet een vinger voor zijn mond en wijst naar de hal. 'Het is geen risico Severus. Deze vampieren kan ik wel vertrouwen,' Perkamentus geeft Severus een sarcastische knipoog. Dan word er op de deur geklopt. 'Goed. We doen het. Wij blijven hier, in ruil dat wij soms bezoek mogen hebben van onze vriend Jacob. Hij is een weerwolf,' zegt Carlisle. Perkamentus zucht. 'Akkoord. Dat mag als hij maar mijn leerlingen met rust laat. Één verkeerde beweging richting mijn leerlingen toe, dan zijn jullie de klos,' Perkamentus knikt naar Severus en hij brengt de Cullens naar hun kamer.