KILLS and KISSES

18

Κατευθυνθήκαμε προς τον κήπο. Εκεί μας περίμεναν ο Μιχάλης και ο Τζεφ.

"Δεν υποτίθεται ότι σήμερα θα χαλαρώναμε?", ρώτησε ο Ραφαήλ.

"Έτυχε κάτι έκτακτο. Ένα δείπνο με κάτι γνωστούς μου. Θέλουν να σας γνωρίσουν οπωσδήποτε", αποκρίθηκε ο Μιχάλης.

"Και δεν γίνεται άλλη μέρα?", απόρησε η Κώννα.

"Όχι μου το ζήτησαν σήμερα. Και εγώ δέχτηκα. Εξάλλου ελεύθερη είναι η μέρα σας. Ένα επαγγελματικό δείπνο δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Να είστε έτοιμοι κατά τις 10. Θα πάμε σε ένα γκουρμέ εστιατόριο και στην συνέχεια σε ένα εξαίσιο μπαρ εκεί κοντά. Ντυθείτε κατάλληλα, ξέρετε εσείς. Μπορείτε να πηγαίνετε", είπε ο Μιχάλης.

"Επίσης πάρτε και τα 'εργαλεία' σας σε περίπτωση που χρειαστεί", πρόσθεσε ο Τζεφ και γυρίσαμε ξανά μέσα.

"Τι ήταν πάλι και τούτο?", ρώτησε η Αγγελίνα.

"Δεν ξέρω πάντως εγώ πάω να ξαπλώσω για να έχω δυνάμεις για το βράδυ", απάντησα με μια ανάσα και έτρεξα στο δωμάτιο μου για να αποφύγω προφανώς τον Αχιλλέα.

"Μα καλά τι μύγα την τσίμπησε? Τέλος πάντων. Αχιλλέα θα έρθεις για κανέναν ακόμα ματσάκι?", ρώτησε ο Βασίλης και ήταν το τελευταίο πράγμα που ακούσω πριν φτάσω στο δωμάτιο μου.

Μπήκα στο δωμάτιο μου φουριόζα. Έκλεισα την πόρτα και ακούμπησα πάνω της. Τι σκατα είχε γίνει πριν λίγο? Αυτός? Εξαιτίας μου? Έκανε αυτό? ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ. Αλλά το έκανε. Ιιιιιι Παναγία μου.

"Μαρίλια άνοιξε", άκουσα μια φωνή να λέει χτυπώντας την πόρτα. Σκατα σκατα σκατα είχε έρθει. Αντίο σας με χάνετε. Όχι Μαρίλια παίξτο σαν να μην τρέχει τίποτα.

"Τι θέλεις?", αποκρίθηκα όσο πιο πειστικά μπορούσα. Μμ ναι δεν δούλεψε.

"Ξέρεις πολύ καλά", απάντησε μπαίνοντας με φόρα μέσα και κλειδώνοντας την πόρτα.

"Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο πράγμα μιλάς", ναι και τώρα σε πίστεψε.

"Τότε να το επαναφέρω στην μνήμη σου", είπε ενώ ταυτόχρονα ερχόταν πιο κοντά μου.

"Ήρθες εσύ να δεις αν είμαι καλά αλλά εν τέλει δεν με ρώτησες ποτέ επειδή με άκουσες να"-"στοπ", είπα διακόπτοντας τον με το χέρι μου. Ναι δεν δούλεψε και πολύ καλά αυτό. Με μια κίνηση με είχε ακινητοποιήσει μπροστά από την βιβλιοθήκη.

"Πρώτον δεν θα με διακόπτεις. Δεύτερον δεν θα μου λες ψέματα. Και τρίτον γιατί δεν θέλεις να συνεχίσω να λέω αυτό που ξεκίνησα? Ε? Ντρέπεσαι να τα ακούσεις? Δεν μπορείς να διαχειριστείς το γεγονός ότι με ερέθισες σε σημείο που χρειάστηκε να φύγω και να τελειώσω αυτό που ξεκίνησες? Τι δεν μπορείς να ακούσεις από όλα αυτά Μαρίλια?", είπε και με κοίταξε στα μάτια.