KILLS and KISSES

6

Φτάσαμε και μπήκαμε στο κλαμπ. Μπήκαμε μέσα και ένιωθα το άγχος να με καταβάλει για άλλη μια φορά. Ήταν ένα σχετικά μεγάλο κλαμπ και είχε παντού φυτά και φωτάκια. Ο Μιχάλης μας έδωσε το ελεύθερο να κάνουμε ότι θέλουμε αρκεί να είμασταν όλοι κοντά.

Αρχίσαμε όλοι να πίνουμε και να χορεύουμε στον ρυθμό της μουσικής. Τα σφηνάκια πήγαιναν βροχή, είχαμε χάσει το μέτρημα. Αλλά δεν μας ένοιαζε, περνούσαμε τέλεια. Φωνάζαμε χορεύαμε κουνιόμασταν για άλλη μια φορά όλοι μαζί. Σε κάποια φάση είδα τον Βασίλη και την Αγγελίνα να φιλιούνται. Εγώ και η Κώννα είχαμε μείνει άναυδες με το θέαμα. Ταίριαζαν πάντως, είχαν παρόμοιο στυλ και ήταν και οι δύο ήρεμοι, όταν δεν είναι μεθυσμένοι δηλαδή. Εγώ και η Κώννα χορεύαμε οι δυο μας σαν ξετσίποτες και τα δύο αγόρια είχαν πάει να πάρουν και άλλα μπουκάλια. Ούτε ξέρω πόσα είχαμε πιεί και δεν με απασχολούσε κιόλας.

Τα αγόρια γύρισαν και ο Ραφαήλ έπιασε την Κώννα να χορέψουνε. Έτσι εγώ βρήκα την ευκαιρία να καθήσω να ξεκουραστώ πίνοντας για άλλη μια φορά βότκα. Γύρισα το κεφάλι μου ψάχνοντας να βρω τον μπουμπουνοκέφαλο. Φιλιόταν με μια ξανθιά κοπελίτσα. Και άλλη μία ξεπέτα του. Τι κρίμα που δεν θα μπορούσε να την φέρει στο δωμάτιο μας. Εκείνη την στιγμή ήπια την βότκα μου μονορούφι και έβαλα και άλλη, εκεί που πήγα να πιω ένα χέρι με σταμάτησε.

"Δεν νομίζεις πως ήπιες πολύ μικρή;", άκουσα μια φωνή να λέει, ήταν ο βλάκας ο Αχιλλέας

"Δεν νομίζω να σε αφορά το ποσό πίνω, όπως δεν αφορά εμένα τι κάνεις για να περάσεις ' δημιουργικά ' τον χρόνο σου στα κλαμπ", κατάφερα να πω

"Χαχα ζηλεύεις μήπως;", ρώτησε πονηρά

"Να ζηλέψω τι ακριβώς; Την ξανθόψειρα που φιλούσες παθιασμένα πριν λίγο; Ή όλες τις άλλες καθημερινές ξεπέτες σου;", Δεν ξέρω πως βγήκαν αυτές οι λέξεις από εμένα

"Άρα με παρατηρείς, άρα σε ενδιαφέρει τι κάνω. Και σήμερα εκεί στην γωνίτσα πως με μπανισες με την ' ξανθόψειρα ' να φιλιέμαι;"

"Τυχαία το είδα επειδή, έψαχνα...εμ έψαχνα...δεν έχεις σημασία τι έψαχνα, απλά σας πήρε το μάτι μου", είπα προσπαθώντας να φανώ πειστική. Μάταιος κόπος.

"Ναι ναι καλά άστα αυτά σε εμένα μικρή", είπε δίπλα από το αφτί μου και ανατρίχιασα. Σκατα όχι παλιι.

"Ε-εγω αλήθεια λ-λεω. Πάω έξω", είπα και όπως σηκώθηκα απότομα από τα νεύρα μου ζαλίστηκα και πήγα να πέσω κάτω, αλλά με έπιασε ο Αχιλλέας