12.07.15 Bu tarih bir ruhun bedeni terk ettiği gündür.
9 yaşımdan beri her eve geldiğimde bahçe kapısına atlayarak beni hep korkuturdun. İlk geldiğin gün den beri hep sana annemden gizli süt içirirdim.
Evden uzun süre ayrıldıktan sonra geri döndüğümde bacaklarımın altında dolanıp beni yine korkuturdun.
Hem arkadaşım hemde adaşımdın. Aslında karakterlerimizde benziyordu. Paşa'da Nagihan'a benziyordu.
Sen gururlu ve zorla yaptırılan şeyleri sevmez ve yapmazdın. Yemeğin yarısını yer yarısını Paşa'ya bırakırdın. Aynı ben gibi..
Bugün annem gelip öldüğünü söylediğinde inanmadım. Kendime verdiğim sözü çiğneyip Nagihan'ın yanında ağladım.
Seni boğazından boğularak öldüğünü görünce çok korktum. Canın yanmıştı..
Merdivenler de yerlerde kanların vardı. Deponun merdivenlerine saklanmışsın. Üzerine hemencecik sinekler uçuşmuştu.
O kelimeyi sana yakıştıramıyorum. Ölü..
Bahçeye çıkıp koşsam benimle yarışacak gibisin. Canın sıkıldığında dakikalarca havlayacakmışsın gibi hissediyorum.
Paşa bir kaç metre uzağında seni izliyordu. Pek anlaşamasanızda gözlerindeki hüznü görebilmiştim.
Bu havlamaları senin için attığı yakarışlar..
Benimde suskunluğum..
Hoşçakal Miniş.. Seni gerçekten çok seviyoruz..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk'ın Kalpteki Yeri & CEHENNEM
RomanceOna bakmak cehennem alevlerine bakmak gibiydi. Ona bakmak cennette yanmak gibiydi. Ona bakmak ölümle yaşam arasında kalmak gibiydi. Ona bakmak ölüyken nefes almak gibiydi. Ona bakmak karanlıktaki karanlık gibiydi. Ona bakmak... Kurtuluşa bakmak gibi...
