Walang gana kong kinain yung lunch ko. Paano ka ba naman kasi makaka-kain kung yung mga kaharap mo, naglalandian? -________- yung tipong pagnakita mo—mauumay ka talaga sa tamis.
“Girl, try to galaw naman your food! It’s getting cold na oh.” Maarteng sabi ni Shamcey saakin.
Hindi ko siya pinansin. I sighed. Kinuha ko na ang bag ko at tumayo na. “Saan ka pupunta, Spence?” tanong ni Stefan.
“Library.” Maikli kong sagot.
Hindi ko na pinakinggan pa ang mga sinabi nila at umalis na lang ng Lunch-room. “Ano? You’re getting worse and worse, Spencer.”
Sumimangot ako. “Tricke, I don’t need your help.”
“Alright. But when you need my help, just call me.” At nag-laho na lang siya.
Dumiretso na ako sa library. Doon na lang kasi ang pinakatahimik at ang area dito sa univ kung saan walang mga couples. Nalaman kasi ni Dean na may nag-me-make out dito kaya binand niya ang mga couples dito. And plus, bawal ang cellphones dito kaya talagang walang makaka-istorbo sayo.
“Ah, miss? Library Card po.” Sambit nung lalaki na librarian. Kinal-kal ko sa bag ko yung card ko at binigay sakanya. Binigay ko na rin ang cellphone ko.
Naglakad ako sa pinaka-dulo at kumuha ng random na libro.
--
“Miss Reed?” *Le poke*
I moaned. “Miss Reed?” *Le poke*
Inis akong bumangon. O________O Nakatulog pala ako. Pinunasan ko yung mukha…baka kasi tumulo laway ko eh. “What?” I asked.
“A-ah. Ano po kasi—magsasarado na po kasi kami.” Tumingon ako sa wrist watch ko at nakitang 6:30 pm na ng gabi.
Kinuha ko ang bag ko at ang library card ko at cellphone sakanya at umalis na ng library. “Shit.” Ang dilim na! Halos li-lima na lang ata ang tao dito sa buong university. Ang haba naman ng tulog ko? Dumiretso na ako sa parking lot at nakitang nandoon parin ang kotse ni Stefan. My forehead creased.
I opened my phone at merong isang message sakin si Stefan.
Stefan Domingo: ‘We need to talk’
Lumapit ako sa kotse niya at through the window nakita kong nasaloob siya.kumatok ako. “Where have you been?!” galit nitong tanong.
“Library. Eh bakit hindi mo na lang ako pinuntahan doon?” tanong ko.
“the librarian wouldn’t let me in.” he paused. “Get in.” I sighed. Looks like cold Stefan nanaman ang ma-e-encounter ko.
Mostly these days ganyan na ang expression niya sakin. Wala naman akong ginagawang masama. Pumasok na ako sa kotse at nagsimula na siyang mag-drive. “So , what’s up?” Basag ko sa katahimikan.
“I don’t want to be friends with you anymore.” O_________________O Is he fucking serious?!
I glared at him. “I see you’ve been considering Shamcey’s suggestions…or shall we say—Orders.” Matapang kong sabi saknaya without looking.
BINABASA MO ANG
Fallacious Prince & Conspicuous Princess
Romantik"Is it possible to change the story?" I asked. I know the story well. I don't know who told me the story but I can remember her exact words, facial expressions and her soft voice. She said I need to save him. Save who? She said that his life is in...