SAR BU ŞEHRİ •bxb

Buluşma

İyi okumalar delilerim, yorumlarınızı bekliyorum✨💜

Kafeye geldiğimiz zaman bizim çocuklar sohbet ediyor ben ise denizi seyrediyordum. Böyle olduğu zaman muhabbet sarmıyor bende kendi hayal dünyama dalıyordum. Gerçi hayalim bile sadece Emirhan olduğu için pek bir şey fark etmiyordu.

"Sende muhabbete katılsana lan." Ali'nin dediği ile kafamı masaya çevirdim.

"Kanka muhabbet sarmıyor siz konuşun." direkt içimdekini söylemiştim. Maalesef böyleyimdim küçük şeyler için yalan söylemem ve aklımda ki şeyleri direkt çekinmeden söylerdim. Bir şey hariç o da kanayan yaramdı.

"Neyi sarmadı bir şey de bizde ona göre konuşalım." Azra'nın konuşmasıyla bu sefer ona döndüm. Yüzümde engelleyemediğim bir tiksinme oluşmuştu. Sırf Ali'nin sevgilisi olduğu için katlanıyordum.

Ali ile sevgili olmadan önce Emirhan'ın aylarca peşinde koşmuştu şimdi ise Ali'yi eline almıştı. Emirhan ise Ali'nin gözlerinden belli olan sevgisi yüzünden demiyordu. Büyük ihtimalle Azra'da söylememişti.

Geri kalan çocuklarda bana baktığı zaman, bazen böyle büyük bir arkadaş grubunda olduğum için kendime lanet ediyordum. Her meslek lisesinde olur ya hani okulun gözdesi, kendini bir şey zanneden, kasıntıları olan ve notları düşük olup hocalara yalvaran ha işte biz o kişileriz.

Gerçi ben hariç bu grubun gurur kaynağı olan Emirhan var. O okulun birincisi ve gayet saygılı birisi. Aslına hepimiz saygılıyız ama bazen herkesin egosu kendisini geçiyor. Yine de okulda herkesi eğlendiren tayfa olduğumuz pek göze batmıyoruz. Gruhumuz 10 kişi hepsinin ismini sayamam ilerde öğreneceksiniz nasıl olsa.

"Hadi hadi sohbet edin siz beni bugün pas geçin. Zaten buraya Emirhan'ın zoruyla geldim. Bugün yatağımda vakit geçirmeyi planlıyordum. Her gün her gün sizinle bıktım ve ilişkimize ara vermeliyiz bence. Azıcık özleyeyim sizi, azıcık hasret falan kalalım birbirimize." direkt içimdekileri söylediğim zaman sesli bir nefes vermiştim, içim rahatladı ya.

"Ayıp ediyorsun kanka böyle mi olduk şimdi? Yalnız hatırlatırım yaz tatilinde ailenle köye gittiğin zaman kaçırın beni diyen sendin, biz değil." İsa'nın söylediği ile hepsi gülmeye başladığında, yandan yandan Emirhan'a bakmaya çalıştım. Gülüşüne kurban olduğum.

"Olum o istisna beni cidden gelip kaçırmasaydınız şuan mezarımda dua falan okuyor olurdunuz ya da düğünümü falan yapıyor olurduk." bende onlara katıldığımda kahkaha tufanı kopmuştu kafede. Bazen seviyordum bu salakları ama yine de olsun çoğu zaman sevmiyorum.

"Harbi lan nasıl hepimiz toplanıp kaçırdık seni. Bir de senin bohçanı balkondan atışın yok muydu. Yemin ederim orada gülmekten ölecektik." Ramazan'ın dediğiyle artık herkes anırıyordu.

"Tamam tamam kapatın konuyu aramızda yabancılar var. Özelimi ortaya dökmeyin." dediğimde gözlerimi kısıp Azra'ya baktım.

"Ayıp ediyorsun Ediz yabancı falan ye sayılır o senin." Ali'nin dediğiyle fişek hızında gözlerimi ona çevirdim.

"Ha bağla iki dakika da aşkı memnu'ya, kusura bakma kardeşim. Biliyorsun beni elektrik alamadığım insanlara tavrımı." dediğimle suratı biraz düşmüştü.

"Bende sana bayılmıyorum zaten Ediz. Yalaka olan kişilerle işim olmaz." Kaşlarımı çattığımda içimden sakin olmaya çalışıyordum.

"Azraa" Ali'nin uyarı dolu sesiyle birlikte sinerle ona döndü.

"Ne Azra herkes biliyor Emirhan'ın yalakası olduğunu. Peşinde kuyruk gibi her istediğini yapıyor sanki uşağı." demesiyle sandalyeyi şiddetle geriye iterek ayağa kalktım. Herkes dut yemiş bülbüle dönmüştü ve hepsi bana bakıyordu.