SAR BU ŞEHRİ •bxb

Lunapark

İyi okumalar delilerim, yorumlarınızı bekliyorum✨💜

"Birisi neden buraya geldiğimizi sorabilir mi?" diyerek sonunda konuşmayı akıl eden birisi olan Hamit'e baktım.

"Çünkü ben istedim ve sizde best frienlerim olarak bana katılmak zorunda kaldınız." yüzümde büyük bir gülümsemeyle konuştum.

"Kanka harbi neden buraya geldik?"

"Aynen katılıyorum kardeşim neden burası?"

Herkes salağa bağladığı için hepsinin kafasına tek tek vurdum Emirhan hariç. O bir şey dememişti sadece susmuş bizi izliyordu.

"Bak üçüncü kez açıklamayacağım salak arkadaşlarım. Çünkü benim canım burada eğlenmek istedi ve sizde benim kardeşlerim olduğunuz için buna katlanmak zorundasınız." yeniden yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu.

"Ama kardeşim nede-"

"Hadi hadi caz yapmayın ilerleyin kardeşim."

Emirhan kurtarıcı meleğim olarak yetişip beni kurtardı yoksa birazdan kafayı yiyecektim.

"Ayrıca odun kafalar burası büyük bir lunapark yani çocuk şekerine binmeyeceğiz. Sizi roller coaster'a, kamikaze'ye, Sky Trip ve Flying Fury gibi extreme şeyler yapacağız." dediğimde Emirhan'ın yüzünde gülümseme oluşmuştu.

Daha önce buraya geldiğimiz için başına gelecekleri bildiği için bilmişlik kokan bir gülümsemeydi.

"Kazasız belasız buradan çıkarsak camiye iki rekat namaz kılmaya gidelim. Çünkü bugün Azrail başımıza her saniye uğrayacak." Ermihan acı bir gülümseme atıp olan olsun diyerek ilerlemeye başladı.

Koşarak Emirhan'ın sırtına atladım. Biraz yalpalamıştı ama kendisini hemen toparladı. Yüzümde kocaman bir gülümseme vardı bugün çok eğlenecektim.

"Gidelim asker."

Herkesin bize baktığında emindim ama umrumda değildi. Böyle fırsatları kaçırmak için mal olmak falan gerekirdi. Evet salağım kendimi daha da üzüyordum ama duygulardan vazgeçmek bu kolay olmuyordu. Özellikle o duyguları gerçekten kalpten hissettiğin zaman.

"Sen kilo mu aldım Ediz?" ciddi bir ses tonuyla sormuştu sorusunu.

"Ne ne ne! Ne demek kilo aldın ayıp ediyorsun Emirhan! Bırak ineceğim Ramazan'ın sırtına çıkarım ben." Sırtından inmeye çalışıyordum ama bırakmıyordu.

"Yaw şaka yaptık be ne hemen ciddiye alıyorsun." dediğinde güldüğünde yemin edebilir ama kanıtlayamazdım.

"Tamam tamam kes hadi beni roller coaster'a kadar taşı. Çocuklar hedefimiz roller coaster."

Kafamı arkaya çevirdiğimde hepsinin yüzünde tuhaf bir ifade vardı. Onların bu halini gördükçe gülmekten ölecek gibi oluyordum.

"Bizimkiler korkudan bayılacak birazdan." kulağına doğru sessizce söylemiştim.

"Sende az fena değilsin ha kimin kuzeni işte." gururlu bir sesle konuştuğunda, cümlede takılmam gereken bir sürü şey olmasına rağmen hiç birine takılmadım. Sonuçta bu yangını büyüten, ateşleyen ve alevlendiren kendimdim.

"Evett geldikkk!!" heyecanla Emirhan'ın sırtından ağladığımda ellerimi çırpmaya başladım. Şuan kendimi 5 yaşında gibi hissediyordum, çocukluk anılarıma geri dönmüştüm.

"Edizzz, kardeşim emin misin? Buna mı binicez cidden?" Hamit konuştuğunda gözleri bir şeyi takip ediyordu. Baktığı yere baktığımda bayılmak üzere olan kızı gördüm.