SAR BU ŞEHRİ •bxb

On İkiye Bir Kala

İyi okumalar delilerim, yorumlarınızı bekliyorum✨💜

Bu kitabım fazla sevilmesede yazmaktan çok fazla keyif alıyorum. Bazılarınız kızıyor neden oy falan atılmıyor diye. Benim umrumda değil aranızda sadece 1 kişi okusa ve 1 yorum bile gelse o beni mutlu eder. Ben kitapları yazarken okunma için yazmıyorum ki, kafamda kurduğum şeyleri yazmak istiyorum sadece. Burada sizinle iletişim kurmak hoşuma gidiyor. Yoksa okunma olmuş, oylanmış gerçekten umrumda değil. Seviyorum sizi delilerim❤️

Medya: Contra - Islak Kum

(2 gün sonra)

O rüyanın üstünden iki gün geçmişti ve her şey normaldi. Ben normaldim, çocuklar normaldi, Emirhan normaldi, hatta şuan koluna girmeye çalışan kız bile normaldi. Evet her şey çok fazla normaldi(!)

"Şu kızda ne yapıştı çocuğa." İsa bana bakarak konuştuğunda, dikkatimi ona vermeye çalıştım.

"Bana bakmayın, ben hiç bir şey bilmiyorum. Bildiğim tek bir şey var birazdan kıza dalacağım." gözlerimden ışın çıksa anında kızı yok etmiştim.

Hayır anlamadığım erkekler kızlara aynısını yapsa tacizci, sapık oluyordu. Aynısını kızlar erkeklere yapınca kimse kalkıpta bir şey demiyordu. Herkes eşitlikten bahsediyordu ama kızlar erkekleri dövünce kimse bir şey demiyordu. Erkekler kadınları dövse şiddet bağımlısı, cani, şerefsiz oluyordu. Böyle eşitlik mi olurdu yahu.

Tabiki burada bunları yapanları haklı görmüyordum. Sonuçta haklı görülecek hiç bir tarafları yoktu ama şuan gözümün önünde, göz göre göre sevdiğim çocuk tacize uğruyordu.

"Bize yenge mi geliyor yoksa?" Ertuğrul'un dediğiyle, fişek gibi kafamı ona çevirdim. Yok katil olacaktım ben bu kadarı fazlaydı. Tam ağzını açmıştım ki İsa benim yerime konuşmuştu.

"Boş boş konuşmayı kes salak. Emirhan'ın kimi sev-" kafasını vurulmasıyla cümlesi yarım kalmıştı. Kimin vurduğuna bakmak için kafamı kaldırdığımda, gördüğüm kişi Hamit'ti.

"Nasıl Emirhan'ı tek bırakırsın Hamit? Defol git çocuğun yanına, kız yiyecek çocuğu." tüm ciddi ifademle kurmuştum bu cümleyi. İsa'nın dediği ya da demek istediği cümle umrumda bile değildi şuan.

"Emirhan yalnız kalmak istedi, kovdu beni kardeşim. Emirhan'ı iyi bilirdik, severdik hepimiz. Bazılarımız daha çok severdi tabi." son cümleleri bana bakarak kurduğunda kafamı çevirdim.

Sevmiyordum ben kimseyi, beni yarı yolda bırakacak kişilere ihtiyacım yoktu. Hele gözümün önünde başka kızlarla oynaşanla hiç işim yoktu.

"Hamit boş yapma yavrum demek ki o kız artık yengemiz." Bu sefer Ramazan boş konuşmaya başlamıştı.

"Ses kes yoksa ses tellerini keserim gülüm." Hamit göz kırparak söylemişti bu cümleleri. Bazen dediği her şeyi yapacağını hissediyordum. Ramazan'da aynı şeyi hissetmiş gibi, susup arkasına yaslandı.

"Banane beni ilgilendirmez, kiminle olursa olsun. Ben gidiyorum Karam'a söz verdim. Çocuk 1 haftadır proje ödevini tek başına yapıyor." umursamaz bir tavır takınıp sandalyeden kalktım.

"Otur iki dakika şurada Allah aşkına ya."

Hamit bugün bir tuhaftı. Gözlerimi kısıp gözlerinin tam içine baktım. Hayırdır manasında kafamı salladım. Aynı şekilde o da salladı, sonra bende salladım, o da salladı derken sonunda kafasına geçirdim bir tane.